2. Król Mroku - Melissa Marr

*_Alice in Wonderland_*

Mam pytanie. Czy na końcu książki, tak jak w przypadku pierwszej części, jest spis piosenek?

Niunia

Nie ma spisu piosenek.

Miriam

`Mi sią bardzo jak na razie podoba! Jestem w połowie Króla Mroku, a Królowa Lata mnie urzekła. Te książki są świetne!!! ;D ;p

Sheolka

Ja niestety się nie zachwyciłam . Pierwsza według mnie zapowiadała się naprawdę fajnie , inaczej niż wszystkie inne. Ale druga i trzecia część , która też miałam szansę przeczytać , sprawiła , że odciągnęło mnie od tych książek całkowicie.

Shetani

jestem gdzieś na 120 stronie.. i w ogóle mnie ta książka nie wciąga, będę czytać dalej może się coś zmieni, ale póki co jak dla mnie.. jest taka nijaka.

Oxy

Ja w sumie wymęczyłam tą część. I nie ciągnie mnie do 3, ale jak już kupiłam to przeczytam. Ogólnie bardzo podoba mi się słownictwo autorki, jest bogate, opisy są świetne ale jak dla mnie brakuje fabuły ;D Niestety zawiodłam się, bo 1 część była super, taka świeża. Tutaj praktycznie od początku wiadomo co i jak, akcja toczy się wokół tatuażu. Sama nie wiem co mam o niej myśleć.

Lenalee

Pierwszą część przeczytałam bardzo szybko, jednak dzięki tej zdecydowanie pobiłam wcześniejszy rekord. Trochę smutno mi było z tego powodu, że akcja skupiła się tutaj na Leslie, bo niezbyt polubiłam tę bohaterkę, dlatego czytanie o jej przygodach nie było tak miłym doznaniem, jak czytanie Królowej Lata. Dobrze, że pojawili się chociaż Seth, Aislinn i Keenan, bo dzięki nim w większym pozytywie podeszłam do tej książki. Wink

Ogólnie uważam tę książkę za słabszą od pierwszej części, jednak duży plus za klimat, który w tym wypadku był mroczniejszy i niebezpieczniejszy, ciekawa odmiana w porównaniu z Królową Lata. Pomysł z tatuażem był interesujący, i co najlepsze, bardzo dobrze wykorzystany. Trochę brakowało mi Setha i Aislinn, momentów, gdy są sami, jednak była to część poświęcona Leslie, więc całkowicie to rozumiem.

Podzielam również opinię Oxy co do opisów i słownictwa autorki. To jest jak najbardziej na plus, bo większość opisów, które występują w książkach, trochę mnie denerwuje i razi przeciętnością, jednakże tutaj jest to bardzo mocna strona Melissy Marr, ponieważ opisy są bardzo ciekawe. Wink

Tylko, kurde, wciąż ubolewam nad tym, że to Leslie była główną bohaterką tej książki, bo naprawdę za nią nie przepadam i, prawdę mówiąc, nieźle mnie denerwowała. Dobrze, że jest to narracja 3-osobowa, bo 1-osobowej z jej punktu widzenia raczej bym nie zniosła. Cieszę się, że trzecia część poświęcona jest Sethowi, jak wywnioskowałam z opisu, bo to mój ulubiony bohater tej serii. Nie chcę wybiegać marzeniami w przyszłość i zbyt wiele oczekiwać, ale mam wrażenie, że będzie to najlepsza część z całej tej trójki. Wink

tear

Książkę czytałam dość szybko, zajęło mi to może z sześć godzin z przerwami i uważam, że jest naprawdę świetna. Samą Leslie nawet polubiłam, szczególnie jej wewnętrzną siłę- wystarczy tylko spojrzeć na warunki, w których żyła, i o których mamy wzmiankę już na początku książki - brat narkoman i ojciec nie dbający o dzieci. A jednak radziła sobie, nie było żadnych fragmentów typu "ojeju, jaka to ja jestem biedna i nieszczęśliwa". Ogółem postać jak dla mnie jak najbardziej na plus. Oczywiście opisy świetne, tak samo, jak w poprzedniej części, bardzo spodobał mi się pomysł z tym tatuażem Wink

Moim zdaniem ta część jest lepsza niż poprzednia, głównie ze względu na mroczny klimat. Tęskniłam jednak za Aislinn i Sethem, a także przede wszystkim za wróżkami - mam wrażenie, że w "Królu Mroku" prawie ich nie było, nie licząc Nialla i Iriala, ale mam tu raczej na myśli niewiele znaczące w fabule postacie przewijające się gdzieś przez treść z tymi opisami ich światła i dziwacznego wyglądu. Very Happy

To dodaje tej serii sporo uroku, a tutaj było tego niewiele. Znaczy wiem, treść kręciła się wokół Mrocznego, nie Letniego Dworu, ciężko więc spodziewać się tam Letnich Panien itd. ale brakowało mi ich Sad

Mira

O ile "Królowa Lata" była taka cudnie magiczna, optymistyczna, to tutaj od początku mrok i zło. Very Happy

Biedna Leslie, jej niezbyt szczęśliwe życie dzięki tatuażowi miało się stać lepsze, a w rezultacie było jeszcze gorzej.
Książka przyjemna, nie wciągnęła mnie jakoś szczególnie, czytałam tylko wieczorami przed snem, ale ogólnie bardzo fajna. Lubię te książki, bardzo miło się je czyta. Trzecią część jeżeli tylko będę miała możliwość, to też chętnie przeczytam. Polecam. Smile

Sihhinne

książka fajna, szybko się czyta... dobrze że było chociaż wspomniane o Aislinn. Bez tego bym się podłamała.
Baardzo dużo mroku, niespodziewane zakończenie.
Nie za bardzo lubię takie rozwinięcia historii, no ale ta nawet była niezła.
Cóż mogę powiedzieć:
8/10

Yossa

Mogę powiedzieć, że ta część jest taka głębsza, solidniejsza i bardziej pociągająca niż dość naiwna historyjka z pierwszego tomu. O dziwo, polubiłam nawet Leslie i odczuwałam lekką satysfakcję, kiedy powiedziała parę niemiłych rzeczy Aislinn - dziewczyna nie należy do moich ulubionych bohaterek wkurzało mnie to jej bycie Królową lata tak na raty, zawieszona między jednym światem a drugim, no bez jaj, nawet jak na powieść z wróżkami to jest zbyt cukierkowe :/ wolałam, kiedy była postacią poboczną, tak jak w tym przypadku.
Ogółem książkę oceniam dobrze... no trochę więcej niż dobrze, szkoda tylko, że połowa książki była w sumie taka nudna. Irial ciągle i ciągle wspominał o swoim "planie", więc tylko prosiłam, żeby jak najszybciej go zrealizował, non stop używał zwrotu "śmiertelniczka", a autorka nieustannie wymieniała, co strasznego robił ze śmiertelnikami w jakiejś tam przeszłości, a kiedy mogliśmy być świadkami tych "okrutnych wydarzeń" to akcja nagle się urywała i potem mogliśmy czytać o wszystkim już po fakcie, bez sensu.
Najbardziej wciągająca była dla mnie ta książka już po wykonaniu tatuażu, kiedy Leslie znajdowała się na Mrocznym dworze, to jej zachowanie marionetki mogło czasem wywołać dreszcz no i oczywiście sam pomysł z tatuażem jest całkiem niezły Wink

Na pewno nie było takiego momentu, że zatraciłabym się w tej lekturze, że spojrzałabym na liczbę stron i pomyślała "Co jest, przecież dopiero byłam na 80!" ale mimo wszystko koniec jakoś mnie rozczulił i klimat dworu mrocznych wróżek aż przyciąga i wywołuje emocje zupełnie inne, ciekawsze od tych towarzyszących w pierwszym tomie Wink

Clary93 · Wysłany: Pon 19:56, 14 Mar 2011 Temat postu:

Mnie mimo wszystko nieco bardziej podobała się część 1.
Owszem, ta wydaje się bardziej tajemnicza, nie wiadomo wszystkiego od razu i mam wrażenie, że jest nieco lepiej napisana - lepszym stylem.
I tu same plusy.
Ale... mam opory, kiedy główną bohaterką jest zgwałcona dziewczyna. Po prostu samo wyobrażenie tego, przez co musiała przejść jest dla mnie przerażające - trudno mi się wtedy zjednoczyć z główną bohaterką, nie mam ochoty się z nią jednoczyć i nie potrafię - a zazwyczaj jednoczenie się z którąś z bohaterek sprawia, że lepiej wciągam się w książkę.
I chyba żadna główna postać męska nie wydawała mi się równie pociągająca co Keenan, którego uwielbiam, mimo licznych wad, i żałuję, że było go tak mało.
Ale to moje osobiste odczucia. Ale jeśli chodzi o pomysł, fabułę i wykonanie, to książka trzyma klasę pierwszej części. Dobrze mi się czytało.
Seria jest na tyle ciekawa, że rozważam jej kupno, ale o tym się przekonam po 3cz.

Lirra

Udalo mi sie wreszcie przeczytac druga czesc Smile

Niestety, uwazam, ze pierwszy tom byl lepszy, czytanie jego sprawilo mi wiecej przyjemnosci i bardziej mnie on wciagnal :/

Pomysl jest dobry: cala powiesc kreci sie w okol tatuazu Leslie. A co najwazniejsze jest wykorzystany od A do Z. Przez cala ksiazce dobrze widac, ze to jest centralny element powiesci - nie zostal "przycmiony" drugoplanowymi ideami.

Mi akurat nie przeszkadzal fakt, ze tym razem glowna bohaterka byla Leslie. Nawet przypadlo mi to do gustu. Polubilam dosyc ta postac Smile

Ten tom pokazal rowniez "zla" strone Aislin i Keenan'a - trzeba przyznac, ze niewiele zrobili aby pomoc ich przyjaciolce.

Lubie styl tej autorki. Ladnie pisze. Szczegolnie przypadly mi do gustu opisy Mrocznego Dworu i uczuc bohaterow.

Akcja... Idea ciekawa, ale... jakos ta ksiazka mnie nie wciagnela Sad

Dlugo nie moglam wejsc w rytm historii, i bardzo wolno mi sie ja czytalo... Do 150 strony po prostu same nuuuuuudy. Dopiero tak gdziec pod koniec powiesc mnie wciagnela i naprawde zaczelam byc ciekawa jak historia sie potoczy dalej :/

Ale pod jednym wzgledem ta czesc mi sie bardziej spodobala niz pierwsza - "Krol Mroku" byl zdecydowanie mnie cukierkowy, niz "Krolowa Lata". Zwlaszcza zakonczenie.

W sumie nie moge powiedziec, ze ksiazka mi sie nie podobala, ale "czegos" jej brakowalo.
Sama nie wiem czy polecic druga czesc, czy tez nie xD
Teraz sie zastanawiam czy warto kupowac trzecia czesc...