Ekranizacja

tombraiderka009

Dzisiaj premiera Smile

Któraś z was idzie może.?

Eisheth

Bylam, widzialam i zawiodlam sie strasznie :/ Jedyny powod dla ktorego mozna obejrzec film to Ridley. A Ethan byl straszny... Jak dla mnie wygladal za staro do tej roli, a jego smiech doprowadzal mnie do szalu.

tombraiderka009

A ja dziś byłam na filmie i mi się strasznie podobał. Aktorzy mi pasowali, a Ethan był strasznie śmieszny Very Happy

Link też nie był nudny, ale to na Ridley najbardziej czekałam w tym filmie Wink

ven_detta

Ja jeszcze nie byłam, ale jak na razie czytałam same nieprzychylne opinie i trochę się teraz boję Razz

To znaczy, od razu czułam, że przereklamowali film i zrobiony jest bardziej pod fanów książek (może stąd też negatywne opinie), ale i tak zamierzam iść do kina i mam nadzieję, że się srogo nie rozczaruję Wink

anusiaa

Oglądałam i okazało się że w ogóle nic nie pamiętam z książki i muszę ją koniecznie powtórzyć. Ale ogólnie to nawet spoko, tylko ominęli pewne ważne momenty na które czekałam. I właściwie nie wiem czy się zawiodłam czy nie... Myślę, że gdybym nie czytała książki to bardziej by mi się spodobał.

Blood_

Byłam dzisiaj na tym ze znajomymi i muszę przyznać, że film mi się podobał Smile

Nie czytałam książek, więc nie mam pojęcia, jak film wypada na tle książki. Ethan to lekka porażka. Już nie chodzi o wygląd tego bohatera, zabawny był, ale jego głos. Płakać mi się chciało, jak tylko się odzywał Very Happy

Lena była taka nijaka, fajnie wyglądała jak miała makijaż i te kiecki ^^ Ridley polubiłam Very Happy

, ale nikt nie pobije Macona. Jejku, uwielbiam tego aktora, a jego głos <3 Najlepszy z obsady <3 ale za końcówkę, za rozwiązanie problemu klątwy miałam ochotę zabić Very Happy

Aż mi się łezka w oku zakręciła... ['] M <3

zaszumiał_wiatr

Właśnie wróciłam z kina i muszę powiedzieć, że nie było tak źle Smile

Z drugiej strony podchodziłam do tej ekranizacji totalnie na luzie, bez żadnej presji, ach, moja ulubiona książka na ekranie(jak to było z HP czy kolejnymi częściami Zmierzchu), a to z prostego powodu - książka wyjątkowo mi się nie podobała, bo była nudna Very Happy

Na szczęście film uciął większość tych kiepskich momentów, ale że jest to tylko taki sobie filmik dla młodzieży, szału też nie było.
Ethan, ech, ten aktor po prostu mi się nie podoba, a ciężko jest zdzierżyć patrzenie na wielkim ekranie przez prawie dwie godziny na ludzi, którzy są moim zdaniem brzydcy Confused

I na szczęście Ethan nadrabiał to charakterem, bo był zabawny i w ogóle taki normalny - o ile pamiętam nawet fajniejszy niż w książce, tam był taki kompletnie nijaki i przezroczysty - tu jak normalny nastolatek, no, powiedzmy Wink

Lena była brzydka i słaba. Macon jakoś mnie wyjątkowo nie ruszył. Najlepsza postać to Ridley, była świetna Very Happy

Zadziorna, wyzywająca, zła Wink

Link też był śmieszny, szkoda, że pojawiał się tak rzadko. Amma była ok, podobnie ją sobie wyobrażałam.
W ogóle prawie nic nie pamiętałam z książki, dlatego te wydarzenia pod koniec były dla mnie zaskoczeniem - naprawdę tak to się skończyło? Zapamiętałam tylko, że powieściowe zakończenie było beznadziejne, bo jej naznaczenie znowu zostało odwleczone na jakiś tam czas, a tutaj to było niejasne.
Wiadomo, że były momenty słabe albo głupie, przy których się śmiałam Razz

Ale były też dowcipne i ładne, które się przyjemnie oglądało. Muzyka jest dobra, historia taka średniawa, ale to już wiedziałam z książki(jako-tako), Ridley ratowała klimat, nadając filmowi mroku i to chyba tyle. Ot, film na jedno popołudnie, szkoda, że główni aktorzy nie przypadli mi do gustu.

Silje · Wysłany: Wto 10:37, 19 Mar 2013 Temat postu:

Kiedyś obiecałam, że napiszę kilka słów o filmie, więc jest! Very Happy

Zacznę od tego, że ni w ząb nie pamiętam przeczytanej 3 lata temu książki. To straszne, ale nie byłam sobie nawet w stanie przypomnieć zarysu fabuły. No, prawie. Dlatego oglądając film nie porównywałam, nie miałam zbyt dużych oczekiwań i nie wytykałam co chwilę niezgodności fabularnych. Po prostu poszłam do kina, a tam trafiłam na bardzo kiepski film.

Przede wszystkim „Piękne istoty” są niesamowicie nudne! I mówcie co chcecie, ale jak film jest nudny, to nawet największe aktorskie kreacje i inne cuda na kiju nie mają znaczenia. Bo po prostu się ziewa, co chwilę sprawdza która godzina i z wytęsknieniem wspomina ciekawe rzeczy, które można by robić w tym czasie. A tu nic. Akcji niewiele, za dużo tych żenująco złych scen „miłości” między Ethanem i Leną, które tylko niepotrzebnie rozwlekają akcję, a nie wnoszą zupełnie nic.

Wszyscy się zachwycają jaką to świetną robotę odwalili Jeremy Irons i Emma Thompson i jaki w związku z tym film jest świetny. Trochę tego nie rozumiem. Są dobrymi aktorami, to i dobrze zagrali. Owszem, ta para aktorska to największa zaleta filmu, ale niestety nie rekompensuje całej reszty.
Dwoje protagonistów natomiast mnie nie przekonało. Alden Ehrenreich (Ethan) nie był zły i jako aktor, zagrał dobrze, ale... no właśnie, to właśnie w związku z nim mam największe zastrzeżenia, o których za chwilę. Alice Englert (Lena) natomiast zagrała źle. Co mnie szczególnie uderzyło, to fakt, że zbyt często mrugała. Powiecie pewnie, że się czepiam, ale nie! Przy każdej scenie „miłosnej” ona mrugała – szybko i nienaturalnie. To chyba miało oddać jej emocjonalne zaangażowanie, ale wyszło marnie.

No i Ethan. Co się stało z Ethanem??? Nie pamiętam szczegółów, nie mogę cytować tego, jak zachowywał się w powieści, ale na pewno nie tak. Po pierwsze: wyglądał na dobre 30 lat. Nie, nie przesadzam. Wiem, że do roli nastolatków często bierze się dużo starszych aktorów, ale to już było zbyt wiele. Po drugie (i najważniejsze): zrobili z niego kompletnego kretyna. Filmowy Ethan (wyglądem i charakterem) do złudzenia przypominał mi „Twilightowego” Emmetta. To dość tępawy, mocno osiłkowaty i baaardzo typowo amerykański nastolatek. Odebrałam go jako idiotę, który dosłownie co chwilę się z czegoś podśmiewa i którego wyraz twarzy nigdy nie został zmącony jakąkolwiek głębszą myślą. Szczytem wszystkiego i momentem przełomowym, takim, w którym chciałam wyjść z kina była scena, w której siedzący w bibliotece, uśmiechnięty Ethan je banana. Nie wiem czy sam opis tej czynności (zdjęcia nie znalazłam) jest w stanie oddać jej absurd. To po prostu trzeba zobaczyć.

No i wreszcie, zahaczając o kwestie techniczne, zauważyć trzeba, że polskie tłumaczenie napisów do filmu oparte było chyba na translatorze Google; jest niedokładne, niekiedy pomijane są całe zdania. Zdarzają się też literówki.

Czas na plusy filmu: mieszkanie Macona. To tyle.

„Beautiful Creatures” to film bardzo słaby. Dysonans między książką a filmem jest ogromny. Powieść mnie zachwyciła, a film... bardzo wątpię, czy zdołałby kogoś zachęcić do lektury.
Nie wiem czy nadal grają ten badziew w kinach, ale jeśli tak – trzymajcie się z daleka!

Zrobiłam nawet swój własny mem! Smile

Nie jest jakoś wybitnie zabawny, ale oddaje to, co czułam podczas oglądania filmu. O, taki:

zaszumiał_wiatr · Wysłany: Wto 17:55, 19 Mar 2013 Temat postu:

Hahaha, Silje, Twój mem jest super Very Happy

A jak napisałaś o jedzeniu banana, to chciało mi się śmiać, bo mina Ethana rzeczywiście była w tej scenie... wyjątkowa, heh Wink

Ale mimo to ja go polubiłam bardziej w filmie, niż w książce - tzn. tam go kompletnie nie pamiętam, był jakiś nijaki, skoro nie została po nim nawet cząstka w moich wspomnieniach. Tutaj był zupełnie inny, ale przynajmniej rozładowywał sytuację i był naturalny, dla mnie na plus Wink

A co uważasz o Ridley? Bo moim zdaniem była najlepsza Very Happy

Agnnes · Wysłany: Wto 18:05, 19 Mar 2013 Temat postu:

Hahaha, Silje, co byś w tym memie nie napisała, zdjęcie kota z NO robi swoją robotę, także mnie ubawiłaś Very Happy

A co do Ethana, miałaś podczas oglądania filmu również wrażenie, że ten aktor jakoś dziwnie mówi? Bo ostatnio oglądałam film ("Tetro")z tym aktorem i miałam wrażenie że chłopak jest jakiś lekko niedorozwinięty, a wcale takiego nie grał. Ale to jak się wyrażał.. jak dziecko które dopiero zaczęło mówić czy coś w tym rodzaju. Może nie cały czas, ale uderzyło mnie to.

Eisheth · Wysłany: Wto 18:44, 19 Mar 2013 Temat postu:

Boze, ciesze sie, ze ktos ma takie odczucia jak ja! Najbardziej w Ethanie denerwowal mnie jego smiech. Mialam ochote rzucac czyms w ekran za kazdym razem kiedy sie smial.

Silje · Wysłany: Wto 20:56, 19 Mar 2013 Temat postu:

zaszumial_wiatr Ridley właśnie też mnie rozczarowała. Może nawet nie była zła, ale po prostu mi się nie podobała. Miała być piękna i seksowna, a jak dla mnie jej uroda postawiała wiele do życzenia. I w zasadzie przez to nie byłam nią zachwycona.

Agnnes, na to akurat nie zwróciłam uwagi, ale chyba było ok Wink

Eisheth, mnie właśnie tak samo! Ten śmiech był taki durny i prymitywny! Dla mnie największa porażka. Razz

nightmare · Wysłany: Wto 21:51, 19 Mar 2013 Temat postu:

Wow. Silje, ale żeś pojechała! xD
Ja tak tego nie odebrałam, oczywiście film bardzo różnił się od książki i na końcu miałam ochotę polecieć do scenarzysty i go kopnąć, bo już miałam tragiczne wrażenie, że naprawdę skończy się to tak jak nie powinno (aż mi się na płacz zbierało, tak wiem jestem beznadziejną romantyczką). Ale Ethana polubiłam, a Alden naprawdę świetnie odegrał jego postać. I nie powiedziałabym, że Ethan (czy nawet Emmett) był tępy, po prostu jego jakby barierą ochronną przed bólem związanym z tym co się stało był śmiech i nie rezygnowanie z życia.
Szkoda tylko, że zamiast "nieznoszącej Ethana Emily" zrobili dziewczynę, która miała niemalże obsesję na punkcie Ethana. Taka nieznośna była, żeby pokazać głównego bohatera w lepszym świetle.

Myślicie, że będzie kolejna część filmu? Ciekawa jestem jakby to mieli zamiar zrobić, skoro tak pokręcili z zakończeniem. Pół roku to w końcu kupa czasu (Ci co oglądali, wiedzą o co mi chodzi)..

TaKtóraZatrzymałaZiemię!! · Wysłany: Śro 22:27, 20 Mar 2013 Temat postu:

Byłam na tym filmie wraz z koleżanką... Troszkę zapomniałam ale trudno. Od razu napomknę, że nie miałam okazji czytać ksiązki.

Niestety w większości muszę się zgodzić z Silje.
Myślę, że pozostałe osoby przebywające w kinie w tym samym czasie co my, wyszły przekonane, że jesteśmy na coś chore. Dlaczego? Podczas praktycznie każdej sceny miłosnej, śmiałyśmy się jak kretynki. Ponadto, dialogi młodych "kochanków" były iście żenujące! Przez co powagi nie dało rady zachować...
Ethan... On o był prawdziwym świrem. Jego głos i śmiech nas rozbrajał, do dzisiaj nie wiem czy w tym dobrym znaczeniu tego słowa... Był tak dziwny i komiczny, że trudno mi to wyrazić słowami. Jak dla nie wyglądał na wiejskiego chłopka bez dostępu do gazet, czy też telewizji.
Lena... Nie zauważyłam, lub po prostu nie pamiętam, tego mrugania. Jedyną rzeczą jaka mi się w niej podobała było to, iż nie wbijała wzroku w stopy za każdym razem jak on się do niej odezwał. Miała niby jakiś "pazur"... Muszę także przyznać, że naprawdę dobrze wyglądała w tej sukni i mrocznym makijażu. Wiecie, o którą scenę mi chodzi, prawda? Very Happy

Scena z bananem, niezapomniana i absolutnie epicka!
Pamiętam jeszcze bardzo dobrze tę z tego obiadu, czy tam kolacji... Jak oni się tam kręcili. Od razu mi się skojarzyło z "Alicją w krainie czarów". Nie wiem czemu. Tak czy siak, wprawiło nas to w dezorientowanie, no i oczywiście - rozbawiło.
Jeżeli chodzi o grę aktorską to zdecydowanie najlepiej zagrała ta pani będąca matką przyjaciela Ethana. Nie pamiętam jak jej tam było. Raz nawet miałam ciarki jak na nią patrzyłam!
Zdecydowanie film do lektury mnie nie zachęcił...
Na koniec dodam, że wychodzą zerknęłyśmy na gatunek. Kiedy zobaczyłyśmy, iż widnieje tam słowo "dramat", myślałam, że padniemy i nie wstaniemy. Dla nas to była istna komedia, i to słaba. Choć Ethan sympatyczny całkiem był... Chociaż nas bawił Smile

5amanta · Wysłany: Śro 23:46, 20 Mar 2013 Temat postu:

Kolejny raz utwierdziłam się w przekonaniu, że ekranizacje mnie rozczarowują. Zgadzam się z wami całkowicie. Żal.pl - wyrzucona kasa i strata czasu.
Ja akurat lubię sagę Zmierzch, choć przyznam, że tylko adaptacja pierwszego tomu wypadła okej. Resztą się zawiodłam. Tam chociaż Pattinson cieszył oko. A tu? Wprost nie mogłam patrzeć na Ethana - okropny, poczwarny mikrus. Chyba daruję sobie oglądanie tego, co przeczytałam.

nightmare · Wysłany: Czw 10:36, 21 Mar 2013 Temat postu:

A ta z scena z bananem, rzeczywiście przyznam była zabawna, być może to była chęć pokazania tej "zwyczajności" Ethana? xD
Oj nie czepiajcie się jego śmiechu. Fajny był, taki naturalny i zaraźliwy. :3 Znam ludzi, którzy się śmieją tragicznie - jakby mieli czkawkę, albo nawet jak osioł. xD

TaKtóraZatrzymałaZiemię!! · Wysłany: Pią 18:16, 22 Mar 2013 Temat postu:

Jak mamy się nie czepiać? To było okropne! Hahhaa. Musze przyznac, że po tym jak posłuchałam jego śmiechu wzrosła mi samoocena. Dotychczas myślałam, że to ja śmieję się głupio. Przy nim, mój śmiech jest niczym piękna melodia, haha.

Zuz@

Ogólnie z książką kojarzy mi się jedno słowo: NUDA. Nie miałam oglądac tego filmu, szczególnie po opiniach, i to ludzi którzy lubili książkę. No ale przyszła noc ekranizacji, i choć myślalam, że istnieje możliwość, że się kimnę na tym filmie to...wkręciłam się Wink

. Podobał mi się bardziej niż książka, chociaż nadal to nieco głupkowata historia dla mnie Razz

. Nie było źle, nie było też jakoś bardzo dobrze- zostałam po prostu mile zaskoczona, że nie jest to gniot Laughing

Pewnie kiedyś obejrze z nudów jeszcze raz Very Happy

Chociaż pierwsze co pomyślałam na samym poczatku filmu to było 'WTF? Ethan ma 50 lat?!' Laughing

Oczywiście nieco przesadziłam, bo wygląda na 30..problem, że powinien mieć 16 Very Happy

Ogólnie wyglądał TRAGICZNIE, ale za to fajnie grał Very Happy

Podobało mi się jego poczucie humoru, chociaż śmiech miał nieco jak Piotrek Żyła Wink

. chyba polubiłam go bardziej niż w ksiażce, gdzie wydawał mi się nijaki strasznie Wink

Lena była mi obojętna, jakoś nie wzbudziła we mnie większych emocji Very Happy

Podobał mi się Macon i Serafine Very Happy

Byli swietni, no i Ridley była całkiem, całkiem Wink

Retrospekcje byly nieco żałosne , w sensie te wizje Smile

No i takie płytkie to było czasem Very Happy

Silje

A widziałaś ujęcie z bananem? Very Happy

Zuz@

tak, widziałam cały film Razz

Było zabawne, ale ten aktor przez tą głupkowatość przyciągał chociaż uwagę, czego nie można powiedzieć o książkowej wersji Ethana Laughing

ven_detta

Też muszę przyznać, że film dość pozytywnie mnie zaskoczył Smile

To znaczy, książki są o niebo lepsze i nic tego nie zmieni, ale po tylu negatywnych opiniach jakie czytałam o ekranizacji mimo wszystko nastawiłam się na gniota, ale okazało się, że nie jest tak źle Smile

Ogólnie filmowy Ethan nigdy nie będzie moim Ethanem, zarówno z wyglądu, jak i z zachowania, Lena tak samo. Linka uwielbiam równie mocno jak w książce (kilka jego celnych teksów ożywiło całą salę kinową Very Happy

). Reszcie bohaterów też raczej nie mam nic do zarzucenia.

Ogólnie twórcy bardzo... barwnie przedstawili całą historię. Czasami aż do przesady - momentami miałam wrażenie, jakby cała rodzina Duchenne jakby urwała się z Alicji w Krainie Czarów Tima Burtona Razz

I bywały momenty za bardzo przegadane. Nawet w ważnych momentach bohaterowie potrafili przynudzać.

Pewnie jeszcze wrócę do tego filmu, bo mimo wszystko bardzo lubię tą historię, a nie zawsze mam wystarczająco dużo czasu, żeby odświeżyć sobie książkę. Ale jakoś niespecjalnie żałuję, że nie będzie kolejnych filmów Wink

lip_maj

Nic nie przebije książki i tak jest w prawie każdym przypadku gdy powstaje ekranizacja Smile

Nie powiem że film wyszedł tragicznie ale osobiście ksiązka była dużo lepsza Smile

)

symtuastic

Mimo że przez cały film się śmiałam w złych momentach, które wcale nie miały być śmieszne, to przywiązałam się do bohaterów i właściwie film skłonił mnie do kupienia I tomu tej trylogii, z którą dotychczas nie miałam styczności :3 Jestem ciekawa, co się stanie w kolejnej części. Ogólnie raczej na plus.

Młoda90

W mojej okolicy „Pięknych Istot” nie wyświetlano w żadnym kinie więc czekałam na polskie tłumaczenie w internecie i się doczekałam Smile

. Książkę czytałam tak gdzieś z 3 lata temu i byłam ciekawa jej ekranizacji.
Ethan co prawda nie wyglądał na nastolatka, ale rozwalał mnie całym sobą, uśmiech nie schodził mi z twarzy z jego powodu. Very Happy

Lenę na początku odebrałam jako dziewczynę wkurzającą się na każde wypowiedziane słowo i na cały świat, ale potem już była fajną postacią jaką pamiętałam z książki. Ridley natomiast z książki kojarzyłam z czerwonym lizakiem. W filmie coś tam wsadzała sobie do ust, ale ja tam tego lizaka nie widziałam i na końcu była taka jak nie ona. Na uwagę na pewno zasługiwały postacie grane przez Jeremiego Ironsa i Emmę Thompson. Chociaż dokładnie książki za bardzo już nie pamiętam to jestem przekonana, że zakończenie w książce było zupełnie inne, ale to w filmie mi się też podobało.
Ogólnie film i się podobał, fajnie się go oglądało, ale zachwytu nie ma.
Ciekawe czy zostanie nakręcona kontynuacja.

daria

Nie czytałam książki, jakoś mnie do nie ciągnęło, ale film obejrzałam. I co? Tragedia. Głównie dlatego, że główna para aktorów, tak mnie wnerwiała, że ledwo mogłam skupić się na treści.