Vanish

Nerezza

Myślę, że ta zmiana makijażu na dobre wyszła, bo na oryginalnej wygląda, jakby ją pobili. xD Suuuuper. Już myślałam, że nigdy się nie doczekam. 8D Ale ogólnie, czy słowo Vanish nie znaczy coś innego? Coś tam mi mówi, ale nie do końca.

MUlka

Tirindeth

Polska okładka jest bardziej srebrzysta, a ta oryginalna bardziej różowa. Ale wygląda ładnie, czekam na książkę z niecierpliwością *_*

Nerezza

Shetani

O taaaaak! Coś pięknego Very Happy

W sumie właśnie zastanawiałam się jak to przetłumaczą i czy będzie pasować.. zobaczymy.

Saisha

A rzeczywiście, teraz dopiero zauważyłam różnicę w okładce Smile

Jak dla mnie obie wersje ładne, tym bardziej, że róznica jest niewielka Smile

Apocaliptica

Co do makijażu , obie okładki prezentują się przecudnie , a i różnica niewielka Very Happy

. Teraz pozostaje tylko czekać Smile

.

Nerezza

By uratować życie ukochanego, Jacinda złamała tabu: zdradziła najpilniej strzeżoną tajemnicę swojego gatunku.
Teraz musi powrócić pod ochronę stada, wiedząc, że może już nigdy nie zobaczy Willa. Mało tego, działanie mgły zacierającej wspomnienia mogło sprawić, że Will zapomniał o tamtej znamiennej nocy i powodzie ucieczki Jacindy. Po powrocie do domu Jacinda wszędzie napotyka wrogość i musi zadawać sobie dużo trudu, by na każdym kroku udowadniać swą lojalność. Dla dobra własnego i swojej rodziny. Wśród tych niewielu, którzy z nią rozmawiają, jest następca alfy stada – Cassian, który zawsze jej pragnął, oraz siostra Tamra, odtąd na zawsze odmieniona przez nagłe zrządzenie losu. Jacinda wie, że powinna zapomnieć o Willu i ułożyć sobie życie bez niego. Zdaje sobie sprawę z tego, że nawet jeśli zdołał ją zapamiętać i dotrzyma obietnicy odnalezienia jej, tylko narazi na niebezpieczeństwo ich oboje. Jednak nie porzuca nadziei, że kiedyś znów będą razem. Czy gdy pojawi się szansa, by podążyć za głosem serca, zaryzykuje wszystko dla miłości?

Kontynuacja bestsellerowej "Ognistej" autorstwa Sophie Jordan. Długi czas oczekiwania, a co za tym idzie, duże wymagania. Chociaż "Ognista" nie wszystkich oczarowała, to Jacinda i tak zebrała grono fanów na świecie i w Polsce. Czy "Niewidzialna" trzyma poziom pierwszej części? Jest lepiej, czy gorzej? Zaraz się przekonacie...

Akcja w "Niewidzialnej" zaczyna się tuż po końcówce "Ognistej". Jacinda nie zdążyła jeszcze wyjechać z miasta, a już została zatrzymana. Łowcy nie do końca rozumieją, co zobaczyli, ale chcą odpowiedzi. Właściwie wydaje się, że sytuacja jest krytyczna, a wtedy następuję coś nieoczekiwanego i już wiemy, kim jest tajemnicza blond piękność z okładki. I w tym momencie byłam naprawdę zaskoczona. Potem Jacinda bezpiecznie dociera już do osady w górach, gdzie napotyka się z wrogością swoich pobratymców. Zostaje oddzielona od siostry, jej mama pogrąża się w własnym świecie i nie zauważa obecności córki, dziewczyna straciła prace, najlepsza przyjaciółka z nią nie rozmawia. Wróciła do domu, za którym tak tęskniła. Jednak teraz nie czuje się tu, jak u siebie. Co zrobić z faktem, że nie może zapomnieć o Willu?

Nie wiem do końca, czego ja oczekiwałam od książki. Ale na pewno nie to, co otrzymałam... Chociaż początek był owszem zaskakujący, a książka ma malutko stron(jest cieńsza od poprzedniej części!), to potem nie jest już tak fascynująco. Jacinda jest dość specyficzną postacią, nie można jej nie lubić, ale też według mnie, nie da się jej do końca pokochać, jak to bywa z ulubionymi bohaterkami książek. Dlatego bywają momenty, gdy cierpimy wraz z bohaterką, cieszymy się, płaczemy, a potem jest ona strasznie irytująca i ma się ochotę jej coś nagadać. Za to inne postacie są naprawdę słabo rozwinięte. Właściwie nie za wiele o nich wiemy, tylko tyle ile Jacinda, narratorka powieści, zdecyduje się nam zdradzić. Zazwyczaj jest to tylko kilka linijek, więc właściwie nic, co pomogłoby nas wyobrazić sobie postać, polubić ją, czy coś w tym stylu. Pod tym względem książka kuleje. Ale niestety takich rzeczy jest więcej.

Wprost uwielbiam smoki, a tutaj przemiany, wszystko to jest świetnie opisane. Widać kunszt pisarski autorki, która wydała już całkiem sporo powieści. Ale z drugiej strony, jedyne co naprawdę chciałam w tej książce, to rozwinięcie szczegółów dotyczących ras dragonów, ich życia, historii. W pierwszej części, było to wszystko wspominane pobieżnie, w biegu, gdy Jacinda, przedstawiała nam kolejne postacie. Liczyłam na coś więcej. Ile jest ras? Jakie są ich specjalne cechy? Jak funkcjonuje taka osada dragonów? Niestety! Wydaje mi się, że jest o tym nawet mniej, niż w poprzedniej części! Poczułam się tym naprawdę rozczarowana. Zdaję sobie sprawę, że nie jest to główny wątek akcji, ale odniosłam wrażenie, że autorka ma owszem jakąś wizję tego całego dragońskiego świata, ale nie chce(lub nie potrafi) jej rozwinąć. Wielka szkoda! Tak wiele jest jeszcze do powiedzenia! Uważam, że nie tylko ja chętnie dowiedziałabym się czegoś więcej, ponieważ coraz częściej zdarzają się powieści ze świetnym pomysłem, książki, które wnoszą coś nowego, innego, a rozwinięcie zostaje po prostu zepsute. I zamiast fajnej książki, wychodzi takie nie wiadomo co.

Mimo wszystkiego nie mam serca, ocenić tej książki źle, ponieważ "Ognista" mnie oczarowała i jestem nadal wielką fanką Willa.^^ Chociaż co do ich miłości, też mam parę zastrzeżeń... Jednak jestem pewna, że nie wszyscy odniosą się do książki z sentymentem, więc mimo że dość się rozczarowałam, to i tak będę czekać niecierpliwie na kolejną część(ma wyjść we wrześniu w Stanach) i mam nadzieję, że tym razem będzie lepiej. Chyba ciężko będzie to bardziej sknocić.

Polecam "Ognistą" wszystkim wielbicielom lekkich książek z niebanalnym motywem. "Niewidzialną" polecam odrobinę mniej, ale jak komuś spodobała się pierwsza część, to po tą również sięgnie.

Ogólna ocena: 7/10.

Jak widzę nie ten dział, bo to fantasty przecież. Razz

zaszumiał_wiatr

Nerezza, jesteś dla mnie wzorem w szybkim czytaniu książek Wink

Zarówno GONE, jak i "Niewidzialną" kupiłyśmy w podobnym czasie, a ja jeszcze nawet nie myślę o ich ruszeniu, podczas gdy ty już obie skończyłaś Very Happy

Co do "Niewidzialnej", to jest rozczarowana, bo bardzo liczyłam na więcej wiadomości o dragonach. Szkoda, ta tematyka ma duży potencjał Wink

Nerezza

Dziękuję. ;3 To to bywa, jak się ma za dużo wolnego czasu, a w szkole luz. ^^
Chyba tylko jeden rodzaj dragonów jest więcej wspomniany, ale tak poza tym, to tylko nazwy, bez opisu nawet. ;x

Zapałka

Mi w "Ognistej" również zabrakło informacji o dragonach,ich życiu,możliwościach,osadach.Liczyłam,że w "Niewidzialnej"to znajdę.A tu (wnioskując z recenzji Narezzy )klops.Szkoda Sad

.

Tirindeth

„Ucieknij ze mną” *

Jacinda popełniła błąd – ujawniła swoją dragońską naturę na oczach ludzi. Nie byli to jednak zwyczajni ludzie, lecz łowcy dragonów, którzy nie cofną się przed niczym, by dostać to, czego pragną – śmierci wszystkich istot podobnych Jacindzie. Teraz dziewczyna ucieka – z pomocą przyszłego alfy stada, Cassiana – w towarzystwie matki i siostry. Wracają do domu, z którego uciekły. Dziewczyna wie, że będzie musiała wziąć odpowiedzialność za swoje czyny i przyjąć karę, jaką wymierzy jej starszyzna. I choć wie, że nie umiałaby zniszczyć dragonki żyjącej głęboko w niej, nie może pozbyć się uczuć, jakimi obdarzyła jednego z łowców – Willa. Rozumie, że nie ma dla nich przyszłości, ale serce nie sługa – wciąż bije szaleńczo tylko dla tego jedynego...

Niewidzialna to sequel Ognistej, powieści napisanej przez znaną i cenioną autorkę romansów historycznych – Sophie Jordan. Jej seria opowiadająca o potomkach smoków spotkała się z niezwykłym entuzjazmem czytelników. I ja znalazłam się wśród osób, których zachwyciła Ognista. Czy zatem Niewidzialna, ze swoją hipnotyzującą oprawą, sprostała moim – nie da się ukryć – wysokim oczekiwaniom?

Narracja Jacindy w czasie teraźniejszym znacząco dynamizuje powieść, choć i bez tego akcja mknie, zasypując widza kolejnymi wydarzeniami, które potrafią wbić w fotel przede wszystkim ze względu na dramatyczny wydźwięk sytuacji, w jakiej znalazła się dziewczyna. O ile Ognista mogła się wydawać w pewnym momencie nieco nudna, o tyle w Niewidzialnej nie ma nawet chwili spokoju – strach i niepewność Jacindy udzielają się czytelnikowi, a dzięki temu silniej odczuwamy więź z główną bohaterką i silniej przeżywamy jej historię. I nawet wtedy, gdy dziewczyna popełnia błędy, nie jesteśmy w stanie się od niej odwrócić. Stosunkowo prosty język pozwala na łatwy odbiór dzieła, a dzięki temu książkę czyta się niezwykle szybko i z nieskrywaną przyjemnością.

„Jesteś po prostu samolubną, wystraszoną dziewczynką, która woli lizać swoje rany niż żyć.”**

Autorka bardzo skupia się na bohaterach, co jest dodatkowym atutem jej powieści. Skrupulatnie tworzy sylwetki postaci pełnych najróżniejszych uczuć, kreując je na realistycznych i żywych. W tej części nie tylko Jacinda skupia na sobie wzrok widza – pojawia się także dziewczyna z okładki, równie ważna, jak nasza ognioziejka. Natomiast postacie, które nie przypadły mi do gustu w pierwszej części, teraz wydają mi się bliższe, gdyż poznanie emocji i pragnień tych bohaterów pozwoliło zrozumieć motywy ich działania. Przy pierwszej części byłam bardzo na „nie” w stosunku do Cassiana, teraz odczuwam jedynie smutek i ciche zrozumienie dla jego postępowania. Myślę, że postawę bohaterów zrozumiemy tylko wtedy, jeśli sami nosimy w sobie podobne doświadczenia – wówczas ich przeżycia odczuwamy o wiele silniej.

Niewidzialna to godna kontynuacja bestselleru, jakim okazała się Ognista. Być może, gdybym miała w tym momencie na nowo ocenić pierwszą część serii, byłabym nieco surowa, gdyż Niewidzialna przypadła mi do gustu o wiele bardziej od swojej poprzedniczki. Nic w tej książce nie jest nudne, sztuczne czy wymuszone. Narracja płynie swobodnie, kolejne wydarzenia zapadają głęboko w pamięć, a bohaterów nie można nie pokochać. W dodatku zakończenie pozostawia widza w stanie osłupienia i nie przesadzę mówiąc, iż najchętniej już dziś widziałabym ostatnią część powieści na półkach księgarń – głód historii nie daje spokoju, domagając się odpowiedzi na dręczące pytania. Sophie spisała się na medal, dlatego też jej powieść polecam nie tylko fanom Ognistej, ale każdemu, kto lubi nietypowe stworzenia i zapierające dech w piersi opowieści o wielkiej miłości. Niewidzialna dostaje w pełni zasłużoną ocenę 6/6, a to wszystko dzięki emocjom, jakie we mnie wzbudziła!

* cytat str. 118.
** cytat str. 83.

Nerezza

MUlka

Tirin cieszy mnie Twoja opinia Smile

właśnie czytam, już kilka rozdziałów za mną i potrzebowałam takiego pocieszenia, bo jakoś średnio mi idzie - niby szybko się czyta, ale jakoś tak , no nie wiem, bez emocji Smile

mam nadzieję, że się rozkręci Wink

edit:

No i skończyłam.
Od razu poleciałam czytać opis kolejnego tomu Wink

Strasznie fajnie się czytało, wciągająca jak pierwsza część i to mimo wątku "trójkąta miłosnego". Myślałam, że nie zniosę kolejnych rozterek w stylu kocham go ale powinnam być rozsądna, przecież ten drugi nie jest zły itp ale Sophie Jordan pisze zwięźle, dosadnie - nie rozdrabnia się jakoś szalenie. Okej jest wybór, jest decyzja do podjęcia więc do dzieła Smile

Nadal uwielbiam Willa Very Happy

Cassian zaczyna zbierać coraz więcej plusów, mam nadzieję, że przejrzy na oczy - no i Tamra - któż by się spodziewał Smile

Myślę, że ostatni to może być super zwieńczeniem historii i nie mogę się go doczekać - szkoda, że aż tyle trzeba czekać :/

ps: nadal widzę podobiznę do "Blasku Nocy", ale ta seria podoba mi się bardziej Smile

Tirindeth

MUlka

Tirin jak myślisz, czy istnieje prawdopodobieństwo, że Wink

SPOILER Will stanie się czymś więcej niż tylko człowiekiem z mocami dragonów? bo skoro dragony mogą przybierać powłokę ludzi, to może ostatecznie Will przybierze powlokę dragona Very Happy

Szczerze, chyba by mi się to bardzo podobało. Jacinda (no i pogrzany kuzynek Cassiana) mówiła, że jeśli gody nie zostały hmm skonsumowane, to jeszcze można je odwrócić, podejrzewam, że chodzi o tak jakby zastąpienie innymi Smile

Lubię Cassiana, ale Will to Will , a Tamra się fajnie wyrabia Smile

... a tak na marginesie, w życiu nie pomyślałabym, że to ona jest na okładce tej częśći KONIEC SPOILERA Wink

Nerezza

Jeśli można się wtrącić SPOILER niestety tak mi się wydaje. Sad

Że ostatecznie będzie mógł przemienić się w dragona, więc będą sobie żyli długo i dragoniasto... Może w jakieś innej osadzie? Było coś w książce, że trzymają się od siebie z daleka te osady, ale kto wie... Mi osobiście nie podoba się to. Sad

KONIEC

MUlka

Nerezza oczywiście że można Wink

to jakie zakończenie widzisz w takim razie ? SPOILER Jacindę z Cassianem ? i co z resztą? Mi się wydaje, że Cassian jest troszkę zaślepiony wpływami rodziny, nie widzi jeszcze tego co dostrzegła już Jacinda i jej siostra, że bycie w stadzie to jedynie bezpieczeństwo (choć też nie zawsze - patrz matka bliźniaczek) a nie wolność. Will już ma większość tego za sobą, myśli racjonalnie, wybrał nie tyle miłość co bycie w porządku z własnym sumieniem KONIEC Smile

Nerezza

Ja to widzę tak SPOILER na bank będzie Jacinda z Willem. Chyba, że Sophie lubi jakieś zabawy z czytelnikami, ale normalnie mogę się założyć, że będą razem. Możliwie, że Tamra nie zostanie poniżona i nie odstanie ochłapów z mięsa, czy Cassiana. Lubię faceta serio, ale jak napisałaś Will to Will. 8D Trochę bym się wkurzyła, jakby połączyła jednak Tamrę z Cassianem... Niech znajdzie se innego, ot co! Will będzie mógł się przemieniać, więc będą mogli żyć w osadzie, żeby się nie ukrywać... Ale tak poza tym to matko oni mają 16 lat i chcą razem zamieszkać! Coś mi tu patologią zajeżdża... KONIEC

MUlka

Nerezza zupełnie nie pomyślałam o wieku, rzeczywiście Jacinda ma 16cie lat, chłopcy są chyba trochę starsi - Will ma zarost Wink

- może i trochę to razi, ale stado ma coś z ustrojów utopijnych - tam to różnie bywa Wink

No zobaczymy jak to się wszystko potoczy.

Tirindeth

No to uwaga, teraz ja, dziewczyny Razz

CZYLI SPOILERY: nie wiem, czy on mógłby się zamieniac w dragona, raczej wątpię, ale mając moc dragona jest równy Jacindzie. Prędzej widzę opcję, że Jacinda nie będzie się przy nim nie wiem, przemieniała? Chociaż nie wiem, jak to będzie podczas seksu (ups), ale rozumiecie - w momentach wielkiego podniecenia się zmieniają, więc nie wiem, jak Will by mógł... no wiecie Cool

W każdym bądź razie to by było dziwne, jakby ta krew dragonów zrobiłą z niego dragona tak jak jest nim Jacinda - to trochę by się kupy nie trzymało. No chyba, że autorka serwuje nam zgoła odmienne zakończenie. Ale Jacindy i Cassiana to ja w ogóle razem nie widzę Razz

MUlka, i dla mnie to też był0o zaskoczenie z osobą na okładce Wink

Rosemary

Teraz wiem na pewno, że wszystko jest możliwe*

Czy uwierzylibyście, że na naszej ziemi istnieje mała wioska, otoczona barierami, magiczną mgłą i strażnikami, w której bytują ludzie przemieniający się w smoki? Że od wieków żyją w ukryciu w swojej zamkniętej, samowystarczalnej społeczności? Gdyby ktoś opowiedział Wam taką historię uznalibyście ją za bajkę na dobranoc, mit, czy może kuszącą możliwość?

Po tym jak Jacinda ratując swojego ukochanego, ujawniła swoją prawdziwą naturę, wraz z rodziną musi ratować się ucieczką. A jedynym bezpiecznym wyjściem wydaje się powrót do stada. Jednak Jacinda nie może przestać myśleć o Willu, o tym, ile zapamiętał z ich ostatniego spotkania. Nie przestaje się zastanawiać, czy on ją odnajdzie, tak jak jej obiecał. A jeśli to zrobi, czy ona będzie gotowa porzucić swoje życie, rodzinę, by z nim odejść? W stadzie dziewczyna przestała czuć się jak w domu, inni traktują ją nieufnie, nawet z wrogością, na szczęście istnieje garstka ludzi, którzy nadal mają dobro Jacindy na uwadze. Należy do nich Cassian, syn alfy, który od dawna pragnie związać się z Jacindą. Czy teraz, gdy Willa nie ma, pisana jest im wspólna przyszłość? A może bez Willa nie ma dla dziewczyny już żadnej przyszłości, której warto wyczekiwać?

W pierwszej części bardzo lubiłam Jacindę, podziwiałam jej odwagę, siłę i wytrwałość, ale w Niewidzialnej większość moich ciepłych uczuć do tej bohaterki wyparowała. Jej postać sprawiła, że ta wspaniała książka nie wydała mi się tak dobra. Widzę, że powieść ta jest ładnie napisana, porusza ważne kwestie, ma żywych bohaterów i pokazuje, że każda decyzja ma swoje konsekwencje nie tylko dla nas, również dla otoczenia. Ale postać Jacindy czasem przeszkadzała mi tak bardzo, że nie potrafiłam dostrzec całego piękna tej książki. Dziewczyna wydała mi się niezwykle egoistyczną postacią i to w najbardziej negatywnym znaczeniu tego słowa. Trudno ubrać mi w słowa to, jak objawiał się jej egoizm i jak bardzo mi przeszkadzał. A poza tym Jacindzie trudno było mówić prawdę, przed każdym coś zatajała i tego również nie mogłam znieść.
Na szczęście inni bohaterowie bardziej przypadli mi do gustu i dzięki nim czytanie było większą przyjemnością. Siostra Jacindy, Tamra, jest cudowna, Cassian – troskliwy i moim zdaniem idealnie nadaje się na chłopaka głównej bohaterki, Will też miał coś w sobie.

Mimo negatywnych uczuć do bohaterki, nie mogę się doczekać trzeciej i ostatniej części i z całą pewnością sięgnę po nią, gdy tylko będzie dostępna na polskim rynku. Frapuje mnie, jak potoczą się losy bohaterów. Co stanie się z Cassianem? Czy Jacinda przestanie tylko myśleć o sobie? I jestem niezwykle ciekawa, co stanie się z Tamrą, bardzo zmieniła się od pierwszej części, co wyszło jej zdecydowanie na dobre.

Powieść pożarłam w jeden dzień, a to o czymś świadczy, prawda? Decyzje, które przyjdzie podjąć bohaterom nie są łatwe i pokazują, że życie to nie jedna kolorowa bajka i to bardzo mi się podobało. Czytałam z zapartym tchem, w pewnym momencie nawet serce zaczęło mi szybciej bić z przerażenia, co może spotkać bohaterów, a to nie zdarza mi się często. Polecam tę powieść czytelnikom szukającym powieści, które porwą ich w fantastyczny świat, wywołają i smutek i radość, ukażą parę prawd życiowych i na długo zapadną w pamięć. Jestem oczarowana światem wykreowanym przez Sophie Jordan.

Ocena: 9/10

Nerezza

Świetna recenzja. Smile

Mnie tam Jacinda od początku irytowała. Niby troszczy się o rodzinę, a tak naprawdę myśli tylko o tym, żeby to jej było dobrze. Jednak z drugiej strony bohaterowie idealni są nudni, więc pod tym względem nie mogę narzekać. Very Happy

zaszumiał_wiatr

"Niewidzialna" to dobra kontynuacja, a chyba nawet lepsza od pierwszej części. Nareszcie opuszczamy szkołę i te wszystkie klasyczne schematy paranormal romance. Zdecydowanie wolę dragońską wioskę i mroczną mgłę unoszącą się na ulicach Wink

Co do fabuły, to pierwsza połowa troszkę przynudza, nie mogłam chwilami oprzeć się przewróceniu oczami, gdy Jacinda(tak, tak nie zapominajmy o jej wieku, który mnie rozbraja w takich chwilach Wink

) non stop wzdycha nad miłością do Willa, której musi się wyrzec. Tak, zrobi to, potem jednak zdaje sobie sprawę, że bez niego nie będzie potrafiła żyć, ale z drugiej strony nie może narażać stada i rodziny, no ale Will i jego usta... Very Happy

Nie mogłam się powstrzymać Razz

Dlatego tak się ucieszyłam, gdy gdzieś w połowie zaczęła się akcja (porwanie).
Uwielbiam opisy dragonów, ich charakterystyczne cechy i zdolności. Widać, że pani Jordan ma na nie pomysł i właściwie każdy rodzaj dragona mi się podoba. Ale i tak było mi ich za mało.
Po Waszych spoilerach widzę, że jestem w mniejszości Very Happy

Jestem zdecydowanie Team Cassian Smile

Spoiler
Niestety to niczego nie zmienia, ponieważ jak Wy jestem przekonana, że Jacinda wybierze Willa. Jestem tym niepocieszona i wiem, że nawet Gody niczego nie zmieniły. Chociaż przyznaję, że w tej części Will się nieco wyrobił, ale mimo to Cassian jest moim faworytem. To, że jest tak rozdarty pomiędzy uczuciami do Jacindy, a poczuciem obowiązku względem stada sprawia, że jest niejednoznaczną i ciekawą postacią. No i jego wzrost, ciemne spojrzenia i dragońska postać onyksa, achh jest boski Very Happy

Ale nie łudzę się, że zobaczę go z Jacindą. Mam nadzieję, tak jak Nerezza - byle nie z Tamrą! To byłoby mega naciągane.
Co do przemiany Willa, to ja w ogóle coś podejrzewam, że on jest nieuświadomionym dragonem Very Happy

Coś jak Tamra, jeszcze nie nadeszła jego przemiana, a ta krew to jeden z dowodów. Spójrzcie, nie znał matki, bo umarła, gdy był mały - kto wie, kim była? I dlaczego jego ojciec tak usilnie poluje na dragony? Obmyśliłam już cały spisek Wink

Zakończenie zdecydowanie zachęca do sięgnięcia po ostatnią część i szczerze powiedziawszy, jestem jej ciekawa Smile

MUlka

Zaszumiał_Wiatr podoba mi się Twoja teoria, coś w niej jest tylko SPOILER ojciec Willa musiałby znać prawdę, i co ? ryzykowałby tak bardzo? Nie pamiętam dokładnie jakie są ich relacje, więc ciężko mi stwierdzić czy byłby na tyle nieczuły, że by go wykorzystywał... poza tym Will z tego co pamiętam ma moc geodragona i siłę onyksa, co przemawia za mieszanka krwi od różnych dragonów hmm KONIEC
No cóż, pożyjemy zobaczymy Wink

kto wie może autorka nas zaskoczy, choć nie sądzę Wink

hahaha a może:
SPOLER w dodatku matka Willa jest matką Cassiana Wink

może została wygnana na banicję jak matka Jacindy, bo zakochała się w łowcy z wzajemnością... dzieci lubią powtarzać 'błędy' rodziców Wink

aż strach pomyśleć co znajdziemy w "magazynach" łowców KONIEC