Porzuceni

Zuz@

Kiedy wchodziłam w nastoletnie życie i zaczynałam swoją poważną już przygodę z książkami to utwory Meg Cabot królowały na rynku książkowym. Jej powieści dla młodzieży robiły furorę, prawie każda nastolatka znała 'Pamiętnik księżniczki'. Ja nie byłam inna i pokochałam Meg, jej styl i historie przez nią opowiedziane od pierwszych stron. Towarzyszyła mi potem przez cały okres dorastania, przed maturą czytałam ulubione fragmenty książek, żeby się odstresować. Dlatego z ogromnym entuzjazmem przyjęłam premierę 'Porzuconych', szczególnie że opis zapowiadał się rewelacyjnie. I co tu dużo ukrywać- byłam bardzo ciekawa jak moja ulubiona autorka książek młodzieżowych poradziła sobie w nowym gatunku, tak często ostatnio poruszanym przez innych autorów.

Gdy zaczęłam czytać poczułam to niezwykłe uczucie. Coś, czego nie potrafię opisać, ale myślę, że fani Meg mnie zrozumieją. Połykałam dosłownie każde słowo, zaciekawiona, z łatwością przechodząc do kolejnych rozdziałów. Pani Cabot łączy ze sobą słowa tworząc tekst, który z niezwykłą łatwością wchodzi Nam do głowy. Kilka lat temu kochałam za to jej książki, i tak pozostaje do dziś, nic się nie zmieniło.

O czym są 'Porzuceni'? O dziewczynie. Z pozoru zwyczajnej nastolatce. Jednak Perce jest inna. I to wcale nie znaczy, że jest potomkinią Bogów czy przeznaczoną do walki z czymś, co ostatnio jest częstym motywem w literaturze młodzieżowej.Perce jest inna, gdyż umarła i powróciła. Można by pomyśleć, że to zwykła śmierć kliniczna ,która z pewnością spotkała jeszcze wiele osób. Jedna rzeczy odróżnia jednak Perce od tych ludzi- ona nie widziała światła, zdecydowanie nie. Widziała coś zupełnie innego, a przede wszystkim KOGOŚ. I nie było to pierwsze ich spotkanie, ale też nie ostatnie. Perce po wypadku całkowicie się zmienia, i towarzyszą jej dość dziwne wydarzenia, w które często zaangażowany jest pewien osobnik. Kim jest? Czego chce od Perce? I dlaczego dziewczyna widziała to co widziała? Tego Wam nie powiem, ale mogę zapewnić doskonałą zabawę w odkrywaniu prawdy. Nawet jeśli kilka rzeczy jest do przewidzenia, nie sprawia to, że czyta się gorzej. A na pewno niektóre sprawy Was zaskoczą.

Autorka stworzyła ciekawe i interesujące postacie. Główna bohaterka, Perce, od czasów wypadku ma kłopoty z koncentracją, często pakuje się w kłopoty. Jest zamknięta za szklaną zasłoną, jednak mimo wszystko jest niezwykle dobra i pomocna. Polubiłam ją od pierwszych stron. Jak w każdej powieści dla dziewczyn musiał się znaleźć chłopak. I jest on także tutaj. Tajemniczy, mroczny i zagadkowy. Z początku nie pojawia się za wiele, ale ciągle czuć jego obecność, ma się wrażenie że gdzieś tam jest, chociaż nikt o nim nie wspomina. I jak to bywa u Meg, jest niezwykle pociągający Wink

.

Teraźniejszość w książce często przeplata się ze wspomnieniami. Pomagają one zrozumieć pewne sprawy i ułożyć historię w całość. Często zaczynają się dość niespodziewanie, ale to tylko pozwala Nam zrozumieć dlaczego Percy jest jaka jest. Bo razem z nią w środku różnych sytuacji odpływamy w przeszłość i to co się wydarzyło.

Pisząc o 'Porzuconych' trudno nie wspomnieć o pięknym wydaniu książki. Już okładka przyciąga wzrok, a środek jest jeszcze ,ładniejszy. W dolnym rogu każdej strony wiją się kwiatki, jak te z okładki. Przy rozpoczęciu rozdziału widzimy jeszcze dodatkowe, a także cytaty z 'Boskiej Komedii' Dantego. Całość robi nie małe wrażenie.

Jak już wspomniałam jestem oczarowana książką. Meg Cabot po raz kolejny napisała książkę, która chwyciła mnie za serce. Wiem, że pewnie wielu osobą trudno zrozumieć mój zachwyt nad tą autorką, ale jest ona cząstką mojego życia, więc czytając 'Porzuconych' czułam się niezwykle dobrze, i trochę sentymentalnie. W każdym razie polecam 'Porzuconych' fanką mitologii, miłości, a przede wszystkim stylu pisania Meg Cabot! Ja jestem zakochana i czekam na drugą część trylogii Smile

10/10

n3m3zis

Zacznę od tego, że Porzuconych skończłam czytać tej nocy. Na początku trochę się zdziwiłam, ponieważ w ogóle nie przypomina reszty jej książek. Trochę się zawiodłam,bo John prawie w ogóle nie występował, a Pierce chyba ani razu nie powiedziała o nim dobrego słowa. Jednak muszę przyznać, że bardzo mnie zaciekawiła. Również nie podobało mi się to, iż jak czytałam, to Pierce opowiadała o sytuacjach, do których jescze nie doszła i miałam wrażenie, że ktoś wyrwał strony z książki .

ZAZNACZAJ SPOILERY
sujeczka

Sorry Smile

Zuz@

Spoilery się zaznacza, więc - zrób to.

Martycja

I przy okazji skróć podpis, bo rozciągasz forum Razz

n3m3zis

Przepraszam i dzięki za zwrócenie uwagi Smile

pestka

wczoraj zaczęłam czytać właśnie tę książkę. Na początku, powiem szczerze, że miałam problem, żeby się w nią wczytać. Autorka za dużo zaczęła mieszać pomiędzy przeszłością , a teraźniejszością. Teraz jestem na w połowie lektury i strasznie mi się podoba. Smile

Laura135

Książka bardzo mi się podobała. Choć spodziewałam się większej akcji i większych emocji. Może rozwinie się akcja w kolejnym tomie. Czekam z niecierpliwością Very Happy

D

Gość

ta książka jest świetna Very Happy

wciąż sie zastanawiam czy będzie kolejna część. oby tak bo ta książka mnie wciągneła zawsze lubiłam mity greckie;d od dziecka;d a to nowa interpretacja:)

sujeczka

Będzie kolejna część.

martynag.1990

Uwielbiam tę książkę. I nie mogę się doczekać na kolejne części. Jestem ciekawa kiedy się ukażą. Mam nadzieję, że nie będą kazali nam długo czekać. Smile

Martycja

Meg Cabot opublikowała okładkę drugiej części Wink

Większa wersja: [link widoczny dla zalogowanych]

kada113

O rzesz ty! Jaka piękna!
I te wzorki tak kojarzą mi się z poprzednią, że nie mogę!

Zuz@

Przepiękna ! Będzie pięknie wyglądać na półce ;D
A oświeci mnie ktoś, kiedy jest premiera Wink

?

sujeczka

Przepiękna jest ta okładka Very Happy

Zu, premiera ma być jakoś wiosną 2012 Wink

Założę dziś subforum dla serii Very Happy

Może to mnie zmobilizuje wreszcie do przeczytania "Porzuconych" xD

amy188

Wooooow *-* Ale piękna!

Martycja

Zu, premiera dokładnie w maju Wink

Shetani

Oł jeeeeah! Super : D Suu pamiętaj przy zakładaniu, że miałam mieć moda Very Happy

Eulalia.

uwielbiam Porzuconych. Książka jest naprawdę nieziemska chociaż jak wielu też miałam momenty zagubienia w czasie. hm... ale było to w pewnym sensie intrygujące- inne niż wszystko, co czytałam.
A okładka drugiej części... CUDO. jak dla mnie znacznie lepsza nią ta pierwsza. Teraz czuję że do maja na pewno umrę...

Nerezza

Zakochałam się w tej książkce. *.* Po pierwsze dlatego, że po prostu wielbię wątki mitologiczne w książce, a tutaj było coś w tym stylu, a po drugie sama historia i jej rozwój mi się bardzo spodobały. Poleciła mi ją koleżanka i cieszę się, że się skusiłam.
Okładka drugiej jest przepiękna. 8D
Czy tym kolorem jedzie w symbolikę jakąś? Napierw czerń, teraz ciemny niebieski? Wink

czekoladowa

ja uwielbiam tę książkę czytałam ją w wakacje i już nie mogę doczekać się kolejnej częśći Smile

lillyy

Czy ktoś może wie kiedy będzie polska premiera drugiej części? Bo niestety nigdzie nie mogę znaleźć informacji na ten temat Sad

sujeczka

^^Podobno ma wyjść w sierpniu Smile

Heyday

Dopiero w sierpniu? Szkoda. Przynajmniej wiadomo, że warto czekać.;D

Ebony

„Porzuceni” to pierwszy tom trylogii paranormal romance spod pióra Meg Cabot. Nie było to moje pierwsze spotkanie z autorką, a podczas czytania innych jej powieści doskonale się bawiłam, więc z pozytywnym nastawieniem rozpoczęłam lekturę.
Narratorką jest Pierce - pozoru zwykła nastolatką. No cóż, nie do końca – Pierce przeżyła śmierć kliniczną. Tylko, że zamiast światełka w tunelu, ujrzała chłopaka. To nie było ich pierwsze spotkanie. Ostatnie również.
Jako że główne bohaterki zazwyczaj denerwują mnie niemiłosiernie i odbierają całą radość czytania, Pierce była miłym zaskoczeniem. Zachowywała się całkiem racjonalnie i potrafiłam wczuć się w jej sytuacje.
Książka jest dopiero wprowadzeniem do świata przedstawionego przez Meg Cabot i to zdecydowanie widać. Przez większość historii poznajemy główną bohaterkę, jej rodzinę oraz nowe miejsce zamieszkania – Isla Huesos.
Meg Cabot ma lekki styl, co sprawia, że powieść czytamy szybko i z przyjemnością. Objętość książki – ledwo ponad trzysta stron – także sprawia, że jest to książka,którą „połykamy” w jeden wieczór. Podsumowując – odprężająca lektura z interesującymi postaciami i obiecującą fabułą.
Stawiam 8,5/10 i już czekam na następny tom!

pestka