Wyklęta - Rachel Caine

aniusiaczek92

Czekam na więcej opini Wink

Normalnie zbankrutuję w tym roku - tyle kontynuacji wychodzi i wszystko bym kupiła Wink

Cassin'89

Jestem już w połowie i nie żałuję kupna Smile

Dam znać - oczywiście plus recenzja - jak tylko skończę.

Pierwsza część ma tytuł "Undone"...co nie kojarzy mi się koniecznie z "Wyklęta", ale pasuje do fabuły więc jest ok Smile

Tak będzie wyglądała okładka cz 2
tytuł (moje tłum tylko) : "Nieznana"

A dziś znalazłam też zapowiedź 3 tomu ! Bo do tej pory były wydane w USA tyko 2 tomy.
Tom 3 - Unseen "Niewidziana" ?
Premiera w USA ---> February 2011 (Luty 2011)

Która okłada najlepsza? Mi 3 bardzo się podoba Very Happy

Rothen

Mi też bardzo się 3 podoba. Smile

Wyklętej jeszcze nie mam, ale widziałam w Empiku wczoraj i tak mnie jakoś przyciągnęła. Ale z kupnem poczekam na recenzje Cassin'89 Very Happy

Cassin'89

Hmm ja mam urodziny w ten weekend także z dokończeniem jej do niedzieli będzie problem. Ale jeśli lubisz książki tej autorki czyli serię Wampiry z Morganville to polecam jak najbardziej ^^
Co lubię w stylu tej autorki, to fakt, że zwraca ona uwagę na rzeczy dla nas zbyt oczywiste aby się nad nimi zastanowić...a w swojej istocie takie niezwykle.
Cassiel była wcześniej dżinnem więc istniała tylko w strefie eterycznej, poza światem ludzi. Nie musiała się nimi przejmować jeśli nie musiała.
Potem gdy zostaje wygnana nagle znajduje się w ludzkim ciele. Dla niej to jak więzienie. Na początku wszystko co ją otacza, czyli to co ludzkie, wydaje jej się o wiele gorsze w porównaniu z tym czego doświadczyła wcześniej.
Wydaje jej się, że życie ludzkie jest niegodne dżinna i okropnie kruche, z czasem docenia ona jednak jak bardzo jest cenne i piękne. Wreszcie odpiera świat w pełni, mimo że wcześniej jako dżin była istotą połączoną z samą matką Ziemią dzięki czemu mogła odczuwać wszystkie zmiany jakie zachodziły na ziemi, rozumiała ich naturę a nawet mogła na nie wpływać.
Ale to tylko to czego dowiadujemy się na początku z uczuć Cassiel...
Potem jest jeszcze wspaniała akcja Very Happy

Ale jak wspomniałam wcześniej, recenzja dopiero jak dokończę Smile

Rothen

Kurcze, samo to co teraz napisałaś mnie strasznie zachęciło, tym bardziej że bardzo lubię Wampiry z Morganville. Są to jedne z nielicznych z wampirzych książek które mi się podobały. Wink

Nie wiem czy doczekam z kupnem do recenzji Very Happy

Cassin'89

Ja nie żałuję kupna ani przez moment Very Happy

Skoro lubisz Morganville, to też Ci przypadnie do gustu. Moim zdaniem ta seria jest nawet lepsza XD

aniusiaczek92

Przeczytałam i uważam, że ta książka jest extra Very Happy

Autorka mnie zaskoczyłam zarówno fabułą, jak i samymi zachowaniami bohaterów Wink

Cassiel nie jest słodka i grzeczna, jest z niej ostra babka - co mi się podoba (no w końcu też zabiła tę Perłę) Fajnie budowane było napięcie pomiędzy bohaterami ( Cassiel i Luis'em - a myślałam, że chociaż się pocałują Wink

Myślę, że Wyklęta trafi także do starszych czytelników, niż fanek Sagi Zmierzch(którą na marginesie uwielbiam Cool

)

Silje

Przeczytałam. Very Happy

Powiem szczerze, że do około setnej strony byłam przekonana, że moja recenzja nie będzie pozytywna, na szczęście później przyszły strony kolejne i wszystko się zmieniło. Smile

Ale po kolei.

Początek jest długi i rozwlekły. Nie tylko mnie on nudził, ale wręcz męczył. Nie działo się kompletnie nic. Cassiel przystosowywała się do życia w ciele śmiertelniczki; poznawała przedmioty codziennego użytku, nowe smaki. Zdarzały się sytuacje zabawne, ale salw śmiechu nie wywoływały.
Wprowadzenie na pewno było potrzebne, ale zdecydowanie nie powinno ono zajmować aż 1/3 książki.
Od około strony setnej wszystko się zmienia. Nie tylko pojawia się wreszcie jakakolwiek akcja, ale wkracza ona z siłą huraganu i nie zwalnia aż do końca.
Powieść robi się nieziemsko wręcz ciekawa. Od tego momentu przepadłam całkowicie. Czytałam całą noc kładąc się spać o 4. nad ranem. Chociaż bardzo chciałam, to nie potrafiłam się oderwać.

Myślę, że autorka dokonała bardzo ryzykownej rzeczy; napisała książkę, która nie jest skierowana bezpośrednio do ściśle określonej grupy wiekowej. Zdecydowanie nie jest to książka skierowana do nastolatek; Cassiel oraz wszyscy pozostali bohaterowie są ludźmi dorosłymi; mają rodziny, codziennie chodzą do pracy; nie ma tu problemów typu "W co ubiorę się na bal maturalny?" albo "Czy podobam się temu chłopcu z równoległej klasy". Z drugiej jednak strony nie jest też to książka dla "starych bab", że się tak wyrażę.

Bardzo polubiłam główną bohaterkę - Cassiel. Na początku doprowadzała mnie do szewskiej pasji, ale potem, wraz z końcem pierwszych, rozwlekłych stu stron, zaczęłam darzyć ją sympatią. Polubiłam jej bezpośredniość i szczere do bólu odpowiedzi. Cassiel pozbawiona jest tej całej ludzkiej otoczki zwanej przyzwoitością, nieśmiałością, czy chęcią sprawienia dobrego wrażenia.

Powieściowy partner Cassiel - Luis zdecydowanie nie jest typem mężczyzny, do którego można by wzdychać po nocach (kolejny argument na to, że książka nie jest skierowana do nastolatek). Nie ma w nim nic idealnego, z pewnością nie chciałabym mieć jego podobizny na piórniku. Wink

Jeśli ktoś spodziewa się romansu to będzie bardzo rozczarowany. Opis na okładce głoszący, że Cassiel walczyć będzie z "namiętnością do tajemniczego śmiertelnika" jest jakby kompletnie wyssany z palca. Po pierwsze w powieści nie ma żadnego "tajemniczego śmiertelnika" no, i co ważniejsze, nie ma żadnej namiętności. Na łamach stron nie pojawia się nawet cmoknięcie w policzek, a gdzie tu szukać namiętności. Istnieje prawdopodobieństwo, że romans rozwinie się w kolejnych tomach, ale tutaj go nie mamy. Uważam, że to całkiem dobrze, bo dzięki temu ciekawa akcja nie jest przerywana jakimiś głupimi wyznaniami.

To, co mi się średnio podobało to świat dżinnów. Autorka wymyśliła dżinny, aby stworzyć coś oryginalnego i nie mnożyć w nieskończoność tych wszystkich wampirów, wilkołaków i aniołów, ale nie postarała się, aby rozbudować ten dżinnowski świat, zagłębić się w niego. W zasadzie nic o nim nie wiemy oprócz tego, co jest bezpośrednio potrzebne do zrozumienia treści powieści. Chciałabym poznać jakieś legendy, wierzenia związane z dżinnami, a tego typu rzeczy zdecydowanie brakuje; mam nadzieje, że kolejne tomy nadrobią to niedociągnięcie.
Pojawiają się też pewno sprzeczności i to już na samym początku; dżinny są niematerialne i nie mają formy, no to dlaczego mają płcie?
No, ale to tylko takie moje czepianie się.

Bardzo spodobał mi się sposób pisania Rachel Caine, jest taki "zmysłowy" i autentyczny. Kurz, brud, piach, upał; to wszystko mogłam niemal odczuć na swojej własnej skórze. Poza tym autorka potrafi wywołać bardzo żywe emocje; niejednokrotnie płakałam, innym razem tak się bałam, że nawet nie odważyłam się pójść do łazienki.
No i genialna konstrukcja niektórych scen, np. SPOILER

puciulky

Może być fajna, ale na razie odsuwam ją na koniec listy książek do kupienia. Może z powodu okładki.........która mnie jakoś odpycha.
Ale kiedyś się za nią wezmę Smile

Niunia

Ja przestałam sugerować się okładką, dla mnie jest ona tylko ozdóbką, albo lepiej, kaprysem wydawcy, czasami nie ma nic wspólnego z treścią książki, jak to mówi przysłowie, "nie szata zdobi człowieka.... " Wink

puciulky

Masz rację ,jednak jak jest wiele książek ,które chcę kupić to muszę się sugerować okładką. A książkę sądzę, że przeczytam jednakże dopiero za jakiś czas . Smile

lunoliel

Zaczęłam czytać i powiem wam że bardzo fajnie się zapowiada:)

Lubię jak autorka dobrze się wczuwa w osobę która dostała się do zupełnie innej rzeczywistości.

Jak skończę to napisze więcej

Annelisse

Ja przeczytałam 3/4 książki i muszę powiedzieć, że troszkę się na niej zawiodłam. Początek był nudny i niezbyt zachęcający. Fakt, pomysł może i niezły, ale według mnie wykonanie ma wiele do życzenia. Bohaterowie nieciekawi (no może poza małą Isabel :]), ale najbardziej brakuje mi w tej książce odrobiny humoru. Kto wie, może końcówka zaskoczy mnie jakoś pozytywnie. Zastanawiam się, czy zacząć czytać Wampiry z Morganville. Nie czytałam innych książek tej autorki, a nie chcę się zniechęcać po pierwszej nieudanej.

Własnie skończyłam wszystkie rozdziały. Trzy ostatnie naprawdę mi się spodobały. Nadały książce konkretną fabułę. Myślę, że sięgnę po kolejne części Smile

lunoliel

Cała książka to tak jakby jeden wielki prolog. Nie dzieje się za dużo, ale mam wrażenie jakby autorka chciała w ostatnich kilku rozdziałach zawrzeć zaczątek akcji, czyli zapowiedź tego co będzie później.

Co mi się bardzo podobało to umiejętność wcielenia się w postać istoty, która nigdy nie była w naszej rzeczywistości i nagle musi się w niej pojawić.

Nie zawiodłam się na pani Caine i nie mogę się doczekać kolejnej części.

Silje

lunoliel

Nie powiedziałam że to co było jest mało istotne:) Dla mnie to nie była typowa akcja, jestem przyzwyczajona do czegoś więcej niż "zwiedzania okolicy" (nie chce mi się w tej chwili zaglądać do tego jak zaznaczać spoilery,kto czytał powinien się domyśleć o co mi chodzi)

Było dużo "zwiedzania" i zbierania informacji, dopiero sama końcówka pokazała coś dynamicznego. Ale to każdy ma prawo do swojego zdania:)

ven_detta

W sumie po tej książce chyba spodziewałam się więcej... Razz

Nie jestem nią zawiedziona, ale i też mnie nie zachwyciła, co mnie trochę zdziwiło, bo uwielbiam styl pisania Rachel Caine.

Co mi się podobało:
- bardzo lekko i przyjemnie się czyta,
- Cassiel to twarda babka Very Happy

,
- fajnie, że został opisany moment upadku Cassiel, a nie tylko wspomniane, że została wyklęta i żyje wśród ludzi,
- całe to poznawanie ludzkiego świata mi się nawet podobało, bo zdarzały się zabawne uwagi (czasami tak komentowała jakieś zupełnie zwykłe i oczywiste dla nas rzeczy, że dostrzegałam w innym świetle - super Very Happy

),
- jak się akcja na dobre rozkręciła, to naprawdę nie było miejsca na nudę,
- autorka potrafi zaskoczyć (np. SPOJLER... zupełnie nie spodziewałam się, że któryś z bohaterów umrze, a tu proszę),
- wiedzieliśmy, że Cassiel została wygnana, ale nie od razu dowiedzieliśmy się za co - autorka wybrała taki moment na poznanie historii Cassiel, że naprawdę mnie zaciekawiła,
- zero miłości od pierwszego wejrzenia Very Happy

ale za to możliwy romans w późniejszych częściach.

Co mi się nie podobało:
- nie do końca ogarniałam o co chodzi z tymi Strażnikami i dżinami - cała mitologia, historia - albo było kiepsko wytłumaczone, albo coś mi umknęło Razz

.

No i jest jedna rzecz, która naprawdę mnie wkurzyła, co nie jest winą autorki. "Czas Wygnania" to nie jest pierwsza seria o dżinach i Strażnikach. Wcześniej Rachel Caine zaczęła wydawać serię "Weather Warden", której główną bohaterką jest Joanne Baldwin - czyli Strażniczka, która na samym początku "Wyklętej" pomaga Cassiel. Czytając "Wyklętą" miałam wrażenie, że coś mi umyka, bo jest traktowane tak, jakbym powinna to wszystko wiedzieć. I mam wrażenie, że wszystko było wcześniej zawarte właśnie w "Weather Warden" (którą Amber wyda bodajże w przyszłym roku Confused

).

Ogólnie, historia naprawdę ciekawa, znalazłam więcej plusów niż minusów, ale nie wiem czemu, średnio mnie wciągnęła, więc raczej nie będę inwestować w serię. Chciałabym wiedzieć co będzie dalej, więc na pewno przeczytam kolejne części, ale raczej stawiam na ebooki Razz

Silje

tear

Racja, strasznie to wszystko poplątane. Co nie zmienia faktu, że książka mnie zachwyciła. Może jeszcze autorka napisze coś więcej, o co chodzi z tymi dżinnami i strażnikami w następnych tomach Smile

Shetani

ja ostatnio ją widziałam w bibliotece, co mnei zdziwiło, że takie nowe książki już mają, więc mam nadzieję, że niedługo dorwę ją w swoje łapki ; d

Lish123

już z opisu i wyglądu mi się nie podoba- ja zawsze oceniam książki po okładce i na ogół dobrze na tym wychodzę

booki

Przeczytałam i książka mi się podobała, lecz nie jest zachwycająca.
W książce strasznie mnie denerwowało, że na początku nic się nie działo, a niezbyt mnie fascynowało jak Cassiel poznaje nasz świat i swą ludzką powłokę. Lecz potem gdy akcja się rozwinęła nie było na co narzekać. W książce pojawiały się także elementy zaskoczenia spoilergdy zmarł Manny i Angela,tego w ogóle się nie spodziewałam i jeszcez ta armia dzieci, tak mi ich było żal , Główną bohaterkę polubiłam, jak większość innych bohaterów książki, szczególnie Ibby <3 och, jaka ona była urocza spoiler a gdy ją porwali to mną bardziej wstrząsnęło niż przy śmierci je rodziców . Autorka ma ciekawy styl pisania, który bardzo mi się spodobał już przy czytaniu Wampirów z Morganville, więc i tym razem się na niej nie zawiodłam. Całościowo książka wypadła bardzo dobrze, lecz widać, że to tylko, hmmm... wstęp do kolejnych części, w których według mnie trochę się zdarzy Very Happy

Książkę polecam, szcezgólnie fanom serii Wampiry z Morganville Smile

Shetani

przeczytałam. jak się przysiadłam to ciągle czytałam, naprawdę wciągająca książka.

Co mi się podobało..
na pewno pomysł. W końcu bohaterka nie jest jakąś ciamajdą, tylko twardą, ostrą laską. Trochę zbyt impulsywna, ale i tak ją bardzo polubiłam. No i fakt, że nie jest wampirem, wilkolakiem itp itd, ale dżinem. Polubiłam ją też za to, że jeździła na motorze ; d

Fabuła ciekawa, wydaje mi się, że książka jest taka wciągająca, bo w sumie mnie trzymała w napięciu i czytałam do końca z ciekawości. Strasznie chciałam wiedzieć, czego takiego Cassiel nie zrobiła, że została uwięziona w ciele człowieka.

Minusów chyba nie zauważyłam. Może czasem gubiłam się trochę w wypowiedziach, nie wiedziałam do końca co kto mówi, ale to opanowałam ; )

W każdym bądź razie polecam ; d

IWannaKissYou

Mi się strasznie ta książka podobała Very Happy

Nie potrafię stwierdzić czy "Wampiry z Morganville" są lepsze bo dawno nie czytałam ale wydaje mi się że nie. Oczywiście nie jest to książka idealna, ale mimo to nie żałuję poświęcenia nocki Very Happy

plusy :
- Postać Cassiel i te wszystkie teksty jak poznawała nowy świat i ludzkość. momentami mnie to rozwalało.
- Ciekawy motyw z którym nigdy się nie spotkałam - walczące dzieci ;>
- Postać Luisa.
- Dżinny przedstawione zupełnie inaczej - ciekawiej - niż w wielu bajkach i opowiastkach.
- Akcja, akcja i jeszcze raz akcja Very Happy

Poczynając od SPOILER śmierci Manny'ego i Angeli kończąc na ... właściwie to nie kończąc Wink

minusy:
- WŁOSY CASSIEL! Na początku swoje włosy opisywała jak " biała purchawka" czego nie rozumiałam bo cały czas wyobrażałam ją sobie jako dziewczynę z okładki. Późnij jak zafarbowała włosy na różowo, to właściwie było lepiej ale nie mogłam zrozumieć czemu nie zafarbowała się na jakiś normalny kolor xd
- nie wiem czy można to uznać za minus al to, że np. jak jechała gdzieś motorem to miała z 3 "wypadki", których by nie przeżyła xd

Polecam cholernie gorąco, raz jeszcze Very Happy

anusiaa

Książka nawet fajna. Przyjemnie się ja czytało i oczywiście wszystkim POLECAM!!