Lato koloru wiśni - Carina Bartsch

tombraiderka009

Lekkie love story utrzymane w konwencji romansu akademickiego. Emely, obdarzona odrobinę sarkastycznym poczuciem humoru studentka literaturoznawstwa, szczerze cieszy się z przeprowadzki jej najlepszej przyjaciółki do Berlina. Nie wie jeszcze, że szalona Alex zamierza zamieszkać w mieszkaniu swojego brata, przystojnego, o turkusowych oczach bruneta, z którym Emely łączą niemiłe wspomnienia. Na szczęście wkrótce dziewczyna otrzyma romantyczny mail od tajemniczego wielbiciela...

Wydawca: Media Rodzina

Druga część cyklu o Emely i Elyasie, parze studiujących w Berlinie dwudziestoparolatków, którzy – choć prowadzą usiane towarzyskimi i rodzinnymi przygodami życie – tęsknią za prawdziwą miłością.
Emely jest kompletnie zdezorientowana. Dlaczego Elyas, mężczyzna o turkusowych oczach, zniknął właśnie wtedy, gdy zdecydowała się mu zaufać? Na szczęście wciąż może liczyć na swojego tajemniczego, internetowego wielbiciela... Ale czy w końcu dojdzie do ich spotkania? Ciąg dalszy akademickiego romansu o tym, czy warto dawać drugą szansę trudnej miłości.
________________

LATO KOLORU WIŚNI

Ta. Książka. Jest. Genialna. I tak, przyznam teraz, że niemieckie pisarki mają świetne poczucie humoru, bo przy "Lato koloru wiśni" uśmiałam się jak nigdy.
Główna bohaterka ma bardzo sympatyczny humor, czasem sarkastyczny, ale to wtedy, gdy przychodzi jej rozmawiać z wkurzającym starszym bratem jej najlepszej przyjaciółki, Elyasem. A Elyas stara się zawsze jak najbardziej zdenerwować Emely lub zawstydzić.

Przez całą powieść bohaterowie krążą wokół siebie, a zauroczenie sprzed lat budzi się na nowo. Książkę czyta się płynnie; jest zabawnie i ciekawie.
Strasznie mnie korci, żeby zabrać się za drugi tom i próbuję się powstrzymać, ale powoli przegrywam z samą sobą. Elyas jest taki zajebisty, że nie mogę Very Happy

Ocena 10/10 i, rany, muszę czytać dalej.!

tombraiderka009

ZIMA KOLORU TURKUSU

No, no, no. Naprawdę niezła kontynuacja, a wręcz świetna.!
Znowu powracamy do Berlina, do naszej ironicznej Emely oraz przeuroczego Elyasa, gdzie tym razem to on jest obrażony na nią. To coś nowego i my wiemy czemu, ale biedna Emely nie ma zielonego pojęcia o co chodzi, dlatego po jakimś czasie postanawia złapać Elyasa i wypytać go, co się dzieje.
Po załagodzeniu sytuacji, Emely zgadza się spróbować być z Elyasem. I to jest szczęśliwy czas, pełen radości i uniesień. Szkoda tylko, że to cisza przed burzą, ponieważ Elyas wciąż ma coś na sumieniu. Coś, co może zniszczyć te wspaniałe chwile i ich już nigdy nie przywrócić.

"Zimę koloru turkusu" wchłonęłam równie szybko, co pierwszą część; książka ma wiele zabawnych dialogów i przemyśleń głównej postaci oraz ciekawi przez cały czas tym, co będzie dalej. Rozmowy bohaterów czytałam z książką (właściwie ebookiem) przy nosie, bo nie potrafiłam się powstrzymać z ekscytacji. Fajnie się przy niej bawiłam i szkoda trochę, że to już koniec, bo bardzo chciałabym wiedzieć, jak się dalej toczą przygody Emely i Elyasa. Na pewno powrócę do duologii pani Bartsch jeszcze nie raz i mam nadzieję, że autorka napisze więcej takich niesamowitych powieści. 10/10.