Panna i chłopak z vis a vis - Anna-Louise Weatherley

sujeczka

Wielki dom z basenem, prywatna szkoła, własny koń... Codzienność Grace Foster-Bryce do złudzenia przypomina fotosy z eleganckiego magazynu dla bogaczy. Jay Jones, ksywa JJ, jest artystą ulicy, dla innych graficiarzem, mieszkańcem blokowiska w marnej dzielnicy Londynu. Czy ci dwoje mogą się spotkać? Sielskie życie Grace traci blask i czar, gdy jej ojciec zostaje aresztowany pod zarzutem oszustwa. Wraz z mamą i młodszym bratem Grace przenosi się do rudery niedaleko bloku Jaya. Jay staje w obronie Grace, gdy koleżanki ze szkoły zatruwają jej życie i paskudnie dokuczają. Grace i Jay, choć tak różni, od razu czują do siebie sympatię, która przeradza się w miłość. Pojawiają się kłopoty, a odmienne podejście do życia grozi zakochanej parze zerwaniem. Czy mimo przeszkód miłość przetrwa?

Stron: 303
Już w sprzedaży

Agnnes · Wysłany: Pią 23:34, 12 Mar 2010 Temat postu:

Opis kojarzy mi sie z paroma fajnymi ksiązkami, więc może to też bedzie fajne ? Very Happy

Na pewno kiedys się przekonam Very Happy

Charlotte12

„The Wrong Boy”
„Panna i chłopak z vis-a-vis” jest to książka autorstwa Anny-Louise Weatherley, wydana w Polsce w marcu 2010. Lektura jest średniej grubości (zaledwie 303 strony dużą czcionką), dzięki czemu czyta się ją lekko i szybko. Polecam każdej nastolatce – osoby powyżej 18 roku życia będą znudzone i zirytowane. Jest to bowiem ckliwa opowieść o miłości dwóch nastolatków, wymierzona w młode dziewczyny szukające rozrywki, pocieszenia i w końcu wyciskacza łez.

Akcja rozgrywa się w XXI wieku w Anglii, Londynie. Książka opowiada o Grace Foster-Bryce, siedemnastolatce, która przywykła do ubrań od Gucciego, Piccalili (własnego konia), basenu, kortu tenisowego i 500 funtów kieszonkowego miesięcznie, oraz o Jayu Jonsonie zwanym także JJ, mieszkańcu blokowiska, grafficiarzu, chłopcu z „marginesu społecznego”. Ich ścieżki krzyżują się, prowadząc do rzeczy każdemu z nich obcej – miłości dwojga młodych ludzi.

Autorka stworzyła bardzo ciekawe postacie. JJ jest zwykłym chłopcem, takim bez przyszłości, który ma jedynie kumpli i spreje z farbą, natomiast Grace miała wszystko, czego tylko zapragnęła, a jej świat zawalił się w jednej chwili. Starcie dwóch tak odmiennych ludzi mogło prowadzić do nienawiści wynikającej z różnicy ich środowisk, jednak Grace w gruncie rzeczy jest bardzo miła, życzliwa, a Jay zawsze marzył o karierze, pracy, wielkim domu. Ojciec Grace jest przykładem człowieka, który zrobiłby wszystko dla rodziny, natomiast jej mama daje przykład osoby kryjącej swoje uczucia pod maską sztucznego uśmiechu. Cal, młodszy brat głównej bohaterki, to wspaniały i mądry chłopak, szukający wszędzie korzeni i podstaw. Ciekawi go wszystko, a szczególnie wojny i historia. Nie jest on zadufany w sobie, co mogłoby bardzo łatwo mu się przydarzyć ze względu na luksusy, gosposię w domu i wszystko, czego tylko zapragnie na skinienie palcem. Jess jest przesympatyczną osobą, która z początku budzi wątpliwości, ale zyskuje przy bliższym poznaniu. Rodzina Jaya to typowa kochająca się gromada ludzi, trzymająca się ze sobą na dobre i na złe, zżyta i nierozłączna. Janice to czarny charakter książki, na dodatek wyjątkowo paskudny i parszywy. To wcale nie wina jej rodziców, że taka jest – opryskliwa, pyskata, wredna – to wina jej samej. Borys Siergiejew to moim zdaniem najśmieszniejsza postać z książki. Rusek, do tego z komicznym akcentem, dobry człowiek.

Książka ta jest idealna na każdą pogodę i na każdy nastrój. Można przy niej się pośmiać, wypłakać i poznać istotę niektórych wartości życiowych. Nieprzewidywalna, przyjemna, działa kojąco na czytelnika i pozwala oderwać się od rzeczywistości, odetchnąć. Lektura wciąga, nie zauważa się płynących minut. Akcja jest ciekawa, mamy kilka wątków pobocznych, główny to miłość Jaya i Grace, miłość bezwarunkowa i prawdziwa. Czytamy o spełnianiu marzeń, poznawaniu siebie nawzajem, relacjach z rodziną, radzeniem sobie z problemami. Zakończenie było, jakie było, jednak nadaje ono tylko wartości tej książce. Nie jest ona ambitna, nie porusza wyszukanych problemów, ale pokazuje codzienne błahostki i te poważniejsze sprawy. Okładka jest całkiem ładna, biała z kolorowymi kwiatami na brzegach.. Większa czcionka nie przemęcza wzroku i sprawia, że kartki płyną nam przez ręce. Podoba się mi ogólny nastrój tej książki i jej przesłanie kierowane do takich dziewczyn jak ja.

Oryginalny tytuł tej książki to „The wrong boy” i jest to tytuł idealny. Tłumaczenie nie oddaje tego, co oddawać powinno. Gdyby brzmiało „Niewłaściwy chłopak”, również byłoby tytułem idealnym. Czemu? Oddaje on istotę książki, to, że mama Grace była uprzedzona do Jaya, to, że Grace, dziewczyna z wyższych sfer, nie powinna umawiać się z chłopakiem z blokowiska, to, że gdyby nie pojawił się on w jej życiu, nie cierpiała by tak… Ale i nie przeżyłaby tylu pięknych chwil. Jestem zauroczona piórem pani Weatherley, mam nadzieję, że napisze ona więcej książek. Chciałabym, żeby jej książki stały się bardziej popularne, bo na to zasługują. Historia Grace i Jaya powinna zostać wiele razy odtworzona przez czytelników.

Moja ocena książki to : 8/10

zaszumiał_wiatr

Charlotte, bardzo zachęciłaś mnie do tej książki! Smile

Po Twojej recenzji bardzo kojarzy mi się z 3MNN, za którymi przepadam, więc po tę powieść na pewno też sięgnę.

daaga14

Ja książke czytałam latem. Bardzo przyjemnie się ją czyta. Historia wciągająca i bardzo fajna. wybrałabym inne zakończenie ale nie ja ją pisałam Very Happy

według mnie książka godna polecenia

Asiek!<3

Czytałam ksiązke coś około miesiąc temu i musze przyznać, że strasznie mi sie podobała. Lekko i przyjemnie się czyta. Są momenty śmieszne,ale i też wzruszające. Strasznie chciałabym, aby była jakaś kolejna część.
Jak najbardziej polecam!

Jelly oad

Książka bardzo mi się podobała. Pewnie uznacie, że jestem dziwna, ckliwa i takie tam, ale były moment kiedy miałam łzy w oczach... aż w końcu zaczęłam płakać i nie przestałam do końca książki. Zakończenie mi się nie podoba i strasznie bym chciała by powstała kolejna część... Książkę jak najbardziej polecam! Smile

Ed. I zgadzam się, tytuł trochę nieodpowiedni.
Ed. I nie mogę zrozumieć czemu nie mogli się widywać, no bo i tak widywali się w weekendy....

ZaczaroOwanaA . ; *

Zgadzam się z Jelly oad... Ja też na końcu miałam łzy w oczach i nie mogłam się ich pozbyć, w końcu zaczęłam płakać i płakałam, i płakałam... A gdy się ogarnęłam i zaczęłam myśleć o innym zakończeniu to znów płakałam ; ( Wg. mnie szkoda, że musieli się rozstać, mimo że niezwykle do siebie pasowali... Książkę jak najbardziej polecam i zachęcam i do kupna, i do przeczytania. ! Wink