Nie boję się - Niccolo Ammaniti

scarlett

Najgorętsze lato stulecia. Mała, biedna osada zagubiona wśród łanów pszenicy. Dorośli chronią się w domach. Sześcioro dzieci przemierza na rowerach rozżarzoną, wymarłą okolicę.

Wśród morza kłosów kryje się sekret, który nieodwracalnie zmieni życie jednego z nich. Dziewięcioletni Michele staje niespodziewanie wobec tajemnicy zbyt wielkiej i strasznej, aby mógł ją z kimś podzielić. Żeby stawić jej czoła szuka siły w swej dziecięcej fantazji, uporze i naiwnej mądrości. Historia rozgrywa się upalnego lata 1978 roku, na południu Włoch. W tym krajobrazie, zdominowanym kontrastem pomiędzy oślepiającym blaskiem słońca i ciemnością nocy Ammaniti umieszcza opowieść o przyjaźni, zdradzie, dojrzewaniu, poszukiwaniu siebie poprzez podjęcie ryzyka, pokonanie strachu. Powieść staje się pożegnaniem wieku niewinności, zabawy, tej magicznej siły wyobraźni, która pozwala walczyć z potworami.

nie wiem, czy któraś z Was czytała tę książkę. Ja sama wypożyczyłam ją z biblioteki myśląc, że to tylko jakaś zwykła powieść, o której zapomnę tydzień po przeczytaniu i z której przeczytaniem pewnie będę się męczyć ze dwa tygodnie. Nic bardziej mylnego, bo pochłonęłam ją w trzy dni, a nawet będąc w szkole myślałam tylko o tym, co tam dalej się wydarzy Smile

Bardzo ciekawa historia z niesamowicie obrzydliwymi elementami (które wbrew wszystkiemu naprawdę mi się podobały). Trzyma w napięciu, bardzo byłam ciekawa, co się dalej wydarzy Razz

zakończenie bardzo zaskakujące, zmuszające do myślenia i właściwie nie wyjaśniające nic.
POLECAM! Very Happy

sujeczka

Czytałam o niej na merlinie jakiś czas temu Razz

Powinna być w mojej bibliotece, bo wyszła w 2003 roku, więc powinni już zdążyć ją kupić xD