Żona godna zaufania - Robert Goolrick

sujeczka

Opowieść o tak palącym pożądaniu, że trzeba ją czytać pod zimnym prysznicem.
"The Washington Post"

W zasypanym śniegiem małym miasteczku w Wisconsin bogaty przedsiębiorca Ralph Truitt daje ogłoszenie matrymonialne i czeka na przyjazd kandydatki na żonę. Spodziewa się osoby prostej, uczciwej i, jak wynika z przysłanego zdjęcia, nieładnej. Ku jego zdumieniu z pociągu wysiada tajemnicza piękność. Zaniepokojony Ralph ma wiele wątpliwości i podejrzeń, lecz gdy nieznajoma już w drodze do domu ratuje mu życie, jest gotów jej zaufać. A jednak pierwsze wrażenie było słuszne...

Ta osadzona na początku XX wieku opowieść o trojgu ludzi udręczonych gniewem, tłumionymi pragnieniami i poczuciem winy jest subtelną miłosno-kryminalną balladą o czułości, która zabija, i o truciźnie, która daje nadzieję na odkupienie.

W serii Kontrapunkt "Naszej Księgarni" ukaże się wkrótce druga powieść Roberta Goolricka "Koniec świata w obrazkach".

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia, czerwiec 2010
Stron: 328

@lma

OOOOOOOOOOO, uwielbiam takie książki. Kupię na 100% Smile

Martycja

Piękna okładka i ciekawy opis Smile

po przeczytaniu recenzji zdecyduje czy kupic Very Happy

Naikari

Ja także lubię takie książki. Ma bardzo ciekawy opis i bardzo ładną okładkę. Smile

Na pewno przeczytam.

Violet

Ooo... Mam nadzieje, że ją kupie Smile

Agnnes

Opis wydaje sie ciekawy, choć za wiele z niego nie wiem. Ale jak będą dobre opinie to na pewno przeczytam Smile

danny

Ciekawe, to coś w stylu "Wichrowych wzgórz". Okładka rzeczywiście świetna. Na żywo robi rewelacyjne wrażenie. Taka mroczna, niebezpieczna, tajemnicza.

Paradoks__

A mi się okładka nie chce wyświetlić Razz

A opis.. no fajny, fajny Smile

marcela28

Opis świetny, nie wiem czy kupie, ale chciałabym przeczytać Smile

No i okładka bardzo fajna ;p

bazylia

Książka jest dla miłośniczek porywających tekstów. takich o namiętnościach, frustracji, emocjach, które niszczą. taki romans w stylu "wichrowych wzgórz" gdzie intryga jest na porządku dziennym a pożądanie niesie zgubę...

meren_re

Ciekawe jest to że autorem jest mężczyzna. Rzadko spotyka się autorów romansów. Raczej kobiety tym się zajmują Wink

bazylia

Też na to zwróciłam uwagę. Facet ma dar, powinien to kiedyś jeszcze wykorzystać i napisać kolejny romans:)

Tajga

Gdy przeczytałam opis stanął mi przed oczami film z Joli i Banderasem .Tak samo się zaczyna .Jak znajdę ten film to sprawdzę czy nie jest na podstawie książki .

Zuz@

Sprawdzialm i ten film to Grzeszna milosc i wg filmwebu :
"Film został oparty na powieści "Walz w ciemności" Cornella Woolricha, którego opowiadanie stało się podstawą "Okna na podwórze" Hitchcocka."
Wiec to chyba nie ta ksiazka jednak xD

meren_re

A to chętnie przeczytam również tę książkę. Porównam Smile

katarynka

meren_re

To może podsunę wam inny tytuł o ile jeszcze go nie znacie. Książka pt."Póki pies nas nie rozłączy" Romualda Pawlaka, którą jak widać również napisał mężczyzna i która jest napisana dla KOBIET

Tirindeth

Moja recka:

Ralph Truitt czeka na peronie, w śniegu, wśród marznących ludzi. Czeka na pociąg, który przywiezie jego przyszłą żonę, niezbyt piękną kobietę, lecz godną zaufania, która nie pragnie miłości, a zrozumienia i opieki. On może jej to dać, chce jej to dać, w zasadzie musi. I wtedy, gdy pociąg nadjeżdża, okazuje się, że wysiadła z niego kobieta zupełnie nie przypominająca damy ze zdjęcia. Piękna, wyrafinowana i tajemnicza, wzbudza w nim zainteresowanie i nieufność.

W drodze do domu jednak wydarzenia pchają ich ku sobie, a Ralph, uratowany przez nieznajomą, jest gotów zawierzyć jej słowom. Wierzy w każdą jej opowieść, sam nie oszczędzając swojej przeszłości. Pod maską elegancji, dostojeństwa, dojrzałości i zamożności bowiem ukrywa on swoją historię, podobnie jak Catherine, której nikt tak naprawdę nie zna. Mogło by się wydawać, że nawet ona sama siebie nie zna.

Czy uprzedzenia, tajemnice, wydarzenia z przeszłości i pełne goryczy oraz gniewu uczucia można odmienić? Czy pragnienia duszy i ciała są bardziej dominujące, niż zasady i obietnice, które składamy? Przekonacie się sami, co takiego niesie z sobą opowieść o miłości, która rani i nienawiści, która daje ukojenie. Nie odwrotnie!

Od momentu, gdy usłyszałam o tej książce, zapragnęłam ją mieć. W końcu kupiłam, lecz długo zbierałam się do przeczytania. Kiedy to nastąpiło, byłam w głębokim szoku i nie ukrywam, że nie spodziewałam się takiej historii. Historii pełnej ukrytych znaczeń, wnikliwej obserwacji psychologicznej, uniwersalnych prawd i rozważań nad tajemnicami życia zwyczajnych ludzi.

Robert wciąga nas w świat początku XX wieku, przedstawia tamtejszych ludzi, miejsca, ich problemy, słabości. Nie oszczędza widza. Nie jest jednak brutalny i perwersyjny. Nie można więc jego dziełu odmówić smaku, łączy on bowiem prostotę z zawiłością, wyrafinowanie ze skromnością, dobro ze złem. Nie ma tu czerni i bieli, które zazwyczaj każą nam opowiedzieć się za konkretną ‘stroną’. Tu sami jesteśmy szarzy i musimy ocenić, na ile spoglądanie w lustro jest przyzwyczajeniem, a na ile przyjemnością dla nas – zwykłych ludzi. Na ile znosimy własne odbicie? To naprawdę niezwykłe i zaskakujące niekiedy studium ludzkiej psychiki.

Konstrukcja powieści jest prosta i wynika z konkretnych wydarzeń. Trzy części, każda z nich dotyczy następujących po sobie wydarzeń wpływających znacząco na postaci. Przeplatające się punkty widzenia głównego bohatera i bohaterki ubogacają naszą wiedzę o ich doznania. Od początku powieści jesteśmy detektywami, którzy wtapiają się w strukturę świata Catherine i Ralpha, odrywamy z każdą kolejną stroną ich pragnienia i słabości. Minusem może być fakt, iż książka w dużej mierze ma formę opowiadającą – o przemyśleniach, o przeszłości, o wydarzeniach „kiedyś” albo ‘nigdy”. Stanowczo za mało jest pokazanych scen „tu”, „teraz” i „naprawdę”, lecz nie odbiera to magii powieści.

Książka wywołuje szereg emocji. Od zachwytu do przerażenia, od pogardy do pożądania. Łączy w sobie zwyczajność języka i niezwykłość pięknego słownictwa dobranego tak, by mamić widza obrazami rzeczywistymi i pełnymi wrażeń:

"Opowieść o tak palącym pożądaniu, że trzeba ją czytać pod zimnym prysznicem."
- The Washington Post

Tak, zgadzam się z tym stwierdzeniem. I choć może się to wydać przedziwne, tej książki nie można mieć dosyć. Wciąga, wsysa wręcz, by zakorzenić się głęboko w czytelniku, powodując dreszcz niecierpliwości, dreszcz całkowitego oddania. To istotnie niezwykle wybuchowa mieszanka, która na długi, długi czas nie pozwoli wyrwać się ze świata bohaterów stworzonych przez Goolricka. To opowieść o wypalającym od środka pożądaniu!

Daję ocenę 8,5/10 – za wspaniałą opowieść, za żywe obrazy, za uniwersalizm historii. I choć wątki kryminalne nigdy mnie nie interesowały, tu przymknęłam oko, gdyż nie są rzeczą dominującą. Żona godna zaufania jest bowiem warta tego, by czytelnik jej zaufał. Polecam!

kada113

Jak już napisałam u Tirin na blogu, książka wydaje mi się ciekawa. Nie przepadam za obyczajowymi, ale tu muszę przyznać, że lampka mi się zapala. Może kiedyś, jak się do obyczajowych przekonam.