5. Miasto Zagubionych Dusz

Blood_

Heh

Ja mam gej-radat 24h/dobę nastawiony na oba typy par Razz

Nie wierzę, by mogła nam zrobić taki kuku i go nie naprawić. Kobieta ma już wprawę, pisała nawet drarry! (swoją droga mogłaby machnąć jakieś miłe snarry Very Happy

<3) Przecież Alec i Magnus są dla siebie stworzeni... Tak, mi też wcześniej powiedziano, że ich związek się rozleci i to z jaką satysfakcją *marszczy czoło* Wciąż jak myślę o nich, jako parze mam przed oczami Gasparda Ulliela, czy jak tam temu typkowi było Very Happy

On się idealnie do roli Aleca nadawał....
****

Co do nich.. A może Cassie po prostu próbuje odwrócić naszą uwagę... Ech, wolałabym żeby to był jednak Jem. Raz, nie chcę żeby mu się umarło, dwa nie chcę by był z Tessą.
Chyba powinnam odświeżyć sobie diabelskie maszyny, bo nie jestem pewna, czy Stephen no ten, o którym myślę Very Happy

KOniec

Akri

Stephen to ojciec Jace'a. Przynajmniej biologiczny. Ale to nie musi być przecież nikt z Maszyn. Cassie może nas zaskoczyć.
I co do Magnusa i Aleka, to też ich uwielbiam i ubolewam.
Ale czyżbym miała przed sobą dwie fanki yaoi? Very Happy

Blood_

*macha rękami i nogami* No ba Very Happy

Ale przede wszystkim z Pottera Very Happy

No i takowe się pisze Razz

Niunia

Jestem tuż po lekturze Miasta Zagubionych Dusz. Na początku chciałabym zaznaczyć, że bardzo podoba mi się okładka, najlepsza jaką do tej pory udało im się wydać. Nie przeczytałam książki jednym tchem i teraz jestem z tego powodu zadowolona, bo mogłam dzięki temu więcej nacieszyć się jej fabułą. Oczywiście się nie zawiodłam, nie czytałam żadnych spojlerów i zakończenie było dla mnie totalnym zaskoczeniem. Osobiście wydaję mi się, że autorka mogła zakończyć tą historię na trzeciej książce, ale i tak nie mogłam powstrzymać się przed przeczytaniem kolejnej części i z niecierpliwością czekam na następną. Clary jak zawsze buntownicza i nieokrzesana! Razz

Bardzo ją polubiłam i pewnie pozostanie jedną z moich ulubionych postaci literackich. Obawiam się tylko jednego, w mojej głowie rodzi się mała nić sympatii do Sebastiana.... Jestem świeżo po przeczytaniu MZD i jakoś nie potrafię się dokładniej wypowiedzieć co do fabuły książki. To ile mi jeszcze pozostaje czekać na szóstą część? Smile

Czaarna.

Ja również zaraz po przeczytaniu miałam tak mieszane uczucia, że w sumie nie wiedziałam co się dookoła mnie dzieje ;d
To jest normalne, przy takich seriach... Co do Sebastiana. Też w pewnym momencie zaczęłam go lubić, ale i tak jestem wielką fanką Clary&Jace. Co nie zmienia faktu, że mój ulubiony paring to Magnus i Alec, więc cierpię...

Akri

Blood_

Ja też! Akri, oni musząąąą być razem. Nie ma bata. Obaj żywi!

Kate · Wysłany: Sob 19:08, 02 Mar 2013 Temat postu:

Dziś w nocy mam zamiar ją skończyć i jestem zachwycona. *.*

InexpensiveBrain · Wysłany: Wto 16:27, 12 Mar 2013 Temat postu:

Tak. Nareszcie udało mi się przeczytać. Trochę to trwało za nim dostałam książkę w swoje ręce, ale było warto. Przynajmniej dlatego, że ta część jest o niebo lepsza od Miasta Upadłych Aniołów. A Seba... Kocham go!

Zuz@ · Wysłany: Pon 11:34, 25 Mar 2013 Temat postu:

No więc..zacznę od tego, że bycie modem bywa uciążliwe, szczególnie jeśli chodzi o popularne serie. Trzeba kasować posty, które przyprawiają Cię o facepalm, czy zaznaczać spoilery, których zdecydowanie wolałoby się nie znać. No i nieraz czytać dyskusje, które normalnie by się olało. Nie jest kolorowo, i niestety czasem bywa, że ma się tej książki, serii dość. I to mnie właśnie dopadło z Darami.
Kiedy przeczytałam 4 część, w przeciwieństwie do wielu osób, byłam zachwycona. Przede wszystkim chyba dlatego, że była najbardziej zaskakująca. Bo w poprzednich częściach od razu przewidywałam jak to będzie Jacem i Clary, a w 'Mieście upadłych aniołów' czekała mnie niespodzianka. Jak znajdzie się mój post w tamtym temacie to można zobaczyć jaka podjarana byłam i jak bardzo nie mogłam się doczekać części 5. Jednak między mną a 'Miastem zagubionych dusz' pojawiło się kilka przeszkód. Kiedy w końcu wyszła ja miałam na głowie obrone i koniec I stopnia studiów, a jak przyszło wolne jakoś całkowicie straciłam chęć do czytania. Ogólnie ostatnimi czasy porzuciłam paranormale, fantasy itd. i DA nie było tutaj wyjątkiem. I nagle, kilka dni temu, poczułam tak ogromną chęć przeczytania MZD, że aż powaliło mnie to Wink

. Oczywiście przeszkody nie zniknęły, bo zamiast przeczytać książkę w jeden dzień czytałam ją kilka dni, bo ciągle coś odciągało moją uwagę, a to impreza, a to nauka. Ale się udało. Zastanawiacie się pewnie po co ten długi, przynudzający wstęp- szczególnie, że to co jest poniżej nie będzie zbyt obszerne. Ano po to, żeby zdać sobie sprawę, że uczucia i emocje, które zaraz opisze miały miejsce w takich, a nie innych okolicznościach,o.

A wiec co do fabuły- gdzieś, kiedyś mignęło mi, że niby mało akcji, nic się nie dzieje etc. Dzięki Bogu ja dostałam inny egzemplarz, w którym tempo akcji było idealnie wyważone. Ogólnie nie przepadam za przegadanymi książkami, ale te gdzie fabuła tak gnie, że nie wiem co się dzieje też do moich ulubionych nie należą. W MZD jest tak jak lubię..powoli rozwijająca się akcja, odkrywające karty, aby doszło do kumulacyjnego momentu pod koniec książki, gdzie dzieje się dużo, ale ciągle tyle, że jestem w stanie to ogarnąć. Podobało mi się, że tak naprawdę obserwowaliśmy różne ścieżki, które prowadziły do takiego, a nie innego końca. Bardzo lubię styl pisania Clare, bo czyta go się bardzo szybko i zgrabnie przeskakuje się z różnych punktów widzenia. Dodatkowo mamy ten klimat tajemnicy i zagadki, oraz nieco mroku.
Miłość i bohaterowie to kolejne dwa ważne aspekty, jak dla mnie nierozłączne. Kiedy rozpoczynałam przygodę z serią Jace i Clary byli po prostu moim OTP- wiecie, taka miłość zapisana w gwiazdach, ogarniająca ich do szpiku kości. Jednak mam wrażenie, że Cassandra sama się nimi znudziła i średnio już wie, co z nimi począć. Ich wątek w tej części był bez szału, nieraz nieco przeskakiwałam rozmyślania Clary, bo miałam już ich totalnie dość. No i ciągle miałam ochotę wrzasnąć: No prześpij się z nim wreszcie i oszczędź tego gadania jak to było blisko! Wink

Ogólnie niektóre jej decyzje centralnie mnie dołowały ich egoizmem i nieprzemyśleniem, co robi. Dodatkowo ten nowy Jace był straszny, mega mnie wkurzał, i pozwolił docenić to jaki świetny jest jego prawdziwy odpowiednik Wink

.
Jakby ktoś znalazła moje posty z momentu kiedy byłam po przeczytaniu pierwszej części odkryłby, że nie przepadałam za Izzy, Aleciem czy Simonem. I nigdy nie sądziłam, że będą mi więcej niż obojętni. A jednak, w tej części o wiele bardziej wolałam czytać o nich niż o trzech muszkieterach Laughing

(w sensie Clary, Jace i Sebastian xD). Zawsze kompletnie nie pasowało mi łączenie Izzy z Simonem..jakoś tak nie iskrzyło w moim mniemaniu. Ale teraz iskry się pojawiły, przede wszystkim nasz chodzący za dnia stał się o wiele ciekawszą postacią. No i Alec, chociaż miał momenty kiedy kompletnie się z nim nie zgadzałam (wiadomo jakie xD) to i tak zyskał moje uwielbienie. Szczególnie w parze z Magnusem, którego ubóstwiam. Ta dwójka stała się zdecydowanie moją ulubioną parą w serii Wink

. Ku mojemu zaskoczeniu, tak bardzo ich pokochałam. Ogólnie para to dla mnie para, niezaleznie od tego jakie płcie w nie wchodzą, jednak zazwyczaj bardziej kibicuję i bliższe są mi pary heteroseksualne, bo wyobraźnia pracuje, że jest się na miejscu bohaterki Laughing

A tutaj właśnie Magnus z Aleciem skradli moje serce i jednocześnie je złamali kiedy się rozstali, mimo że wiedziałam co się stanie (ah ci forumowicze i nie zaznaczanie spoilerów Razz

), ale mimo wszystko było mi smutno. Chociaż może dobrze, że wiedziałam że się rozstaną bo nie umarłam ze strachu kiedy wyglądało to tak, jakby Magnus miał pożegnać się ze światem... I oni po prostu MUSZĄ wrócić do siebie, i żyć ze sobą wiecznie- niezależnie od tego ile ma ta wieczność trwać, o!. Bardzo spodobała mi się również relacja Mai i Jordana, miło się o nich czytało.
Co do bohaterów jeszcze to muszę wspomnieć o Sebastianie. Jest zły do szpiku kości, powinnam go nienawidzić, ale on działa tak magnetyzująco. Wiem, że to złe, ale przyciąga mnie niesamowicie i lubię o nim czytać Wink

Ma kurde to coś, i myślę, że Cassie świetnie stworzyła tą postać, która mimo tego, że jest okrutna itd to wywołuje u czytelnika wieeele emocji, nie zawsze zlych.
A i na koniec chciałam zaznaczyć, że nienawidzę matki Clary! Boże co za babsztyl Razz

Podsumowując naprawdę podobała mi się ta część i odkrycie kiedy pojawi się ostatnia cześć mnie totalnie dobiło. Tak totalnie-totalnie Razz

. Pochłaniałam 'Miasto zagubionych dusz' i niezwykle się emocjonowałam. A co więcej teraz strasznie mam ochotę powtórzyć sobie serie od początku, przypomnieć jak to się zaczęło.
Wiele osób narzeka, że książka jest nieco nudna, że Clare mogła skończyć tę serię jako trylogię. No cóż dla mnie po 3 częściach mogła się skończyć historia miłosna Jace'a i Clary, ale przygoda całej reszty tak naprawdę dopiero wtedy mnie zafascynowała, także cieszę się ogromnie, że powstało więcej części Wink

. Naprawdę jestem zachwycona i zadowolona, dobrze zrobiłam biorąc się za MZD Smile

.
Jakbym miała oceniać to dałabym 9 punkcików Wink

P.S miało być krótko, ale nie wyszło jak chciałam Laughing

kada113

Ja też wreszcie przeczytałam i dałabym 8 albo 9 punktów Wink

SPOILERY:
najbardziej wkurzyło mnie to, że Cassie miała okazję zabić Jace'a, ale tego nie zrobiła. Kurczę, najfajniejszy to był w pierwszej części i naprawdę będę biła brawo, jeśli zginie bohaterską śmiercią Very Happy

Lubię, jak dobrzy giną Wink

Za to Sebuś, Sebunio, Sebcio! Niech nam żyje sto lat! Super postać, podoba mi się jego kreacja i wgl, cud, miód, orzeszki, niech tam jeszcze trochę namiesza ;D
Ubolewam nad rozpadem związku Aleca, bo to jedna z moich ulubionych postaci, jednakże mam nadzieję, że jakoś im się ułoży.
A co do brata Zachariasza - chciałabym, żeby to był Will. Jem mógłby umrzeć w Diabelskich Maszynach na swoją chorobę, a Tessa... a bo ja wiem... zostać sama Very Happy

Tak ja przynajmniej widzę koniec DM Very Happy

Haha, uwielbiam dramaturgię ;P
Clary denerwująca, jak zawsze, Cassie mogła by ją zabić, nie ubolewałabym nad tym.

Bianca

To chyba tylko ja jeszcze nie przeczytałam! I strasznie żałuję ale najwcześniej zabiorę się za nią po 24 lipca Sad

Jak ja Wam zazdroszczę! Szczęściarze <foch>

pestka

Młoda90

Premiera: 25 wrzesień

W związku z tym wydaniem oryginalnych okładek aż nasuwa się pytanie jaką okładkę wydawnictwo nam sprezentuje przy okazji wydania 6 tomu?

Nie chcę nawet słyszeć, że wydadzą tylko w oryginalnej bo się wtedy naprawdę wkurzę.

Lenalee

Tak mi żal tych okładek. Sad

Są piękne, a ja mam takie brzydale na półce. No i też mam nadzieję na wydanie 6 tomu w stylu starych okładek, żeby chociaż pasował do reszty.

Bianca

Don MoS

No i ja jestem po małym maratonie z "Darami Anioła" w międzyczasie ciachnięty też pierwszy tom "Diabelskich Maszyn".
Jest mnóstwo rzeczy które mi się nie podobały oraz nudziły, ale i jeszcze większa masa ciekawych zagrań i wątków.
Pozostaje mi przeczytać resztę "Diabelskich" i czekać na 6 tom kończący "Dary".

Bianca

Szkoda Don Mos, że nie podzielisz się z nami żadnymi szczegółami, typu "nudne wątki" Wink

Trochę dziwne stwierdzenie zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, iż czekasz na kolejne części Wink

Don MoS

No cóż może bardziej irytującym jak nudnym, choć to też, był Simon.
Stale to jego jęczenie do Clary jaki to on jest nie kochany, do tego jest jak przysłowiowy rzep na psim ogonie, czyli wszędzie i stale musiał być przy C no ileż można. I te jego "foszki" na Clary za to że go nie wielbi i nie pożąda i w ogóle nie jest jego niewolnicą.
Zresztą Clary też trochę przeginała pałę z tym bieganiem i zamartwianiem się o "psyche" Simona, normalnie brakowało tylko żeby go za każdym razem brała na kolana i głaskała po głowie.

Co do Izzy i wyżej wspomnianej ofiary losu S, absolutnie nie łykam tego związku. Od początku do końca sztuczny, sztuczny i nieprawdziwy i sztuczny. Czytam te ich losy ale absolutnie tego nie czuje.

Ogólnie teraz też popularne jest opisywanie związków gejowskich, bo les to chyba na dłoni drwala można policzyć.
No i tu też to mamy, nawalone tego jest od groma, ludzie się tym zachwycają a ja u diabła nie wiem czemu.
Takim rodzynkiem jest związek Helen i Aliny, bo jak by nie to, to by tylko te całujące się chłopy(no ileż można real ile można).

Teraz troszkę o ulubieńcach.
Cała postać Clary choć jak by tak spróbowała przestać być taką cholerną zakonnicą to by mogło być ciekawie, no ale jak widać zło w każdej postaci ją brzydzi.
A o co chodzi, no choć by Sebastian i Clary wiem to chore/obrzydliwe itp. ale było by zabawnie jak by tak się "zwąchali" i trochę dymu zrobili a tak mamy cholernie świętoszkowatą tą książkę. Bo źli są źli a dobrzy są wspaniali(Jace tam trochę tą koncepcję zakłóca ale to tyle co nic).

Izzy czyli chodząca sex bomba(w książce tak pieją o jej wszelakich walorach więc nie hejtujcie), która potrafi skopać 3 x większego faceta od siebie. Czyli to co lubię Valkyria z świszczącym narzędziem zagłady(bat) Razz

hehehe chcę jeszcze Razz

Aha wg mnie też zamiast mówić przed każdą walką z bossem zła, powinni po prostu mu urąbać łeb przy samej dupie. A to ich rozgadywanie się przed każdą wymianą ciosów jest takie nieprawdziwe bo kto gada zamiast przypie... i to mocno??

A tak to ales gut.

Garadiela

Właśnie skończyłam czytać tenże tom Darów Anioła. Nie sądziłam, że ta seria aż tak mnie wciągnie, szczególnie zważywszy na moją początkową niechęć do jej czytania, a jednak stało się.
Iz, Magnus, Alec i Sebastian to, jak dla mnie, zdecydowanie najbarwniejsze postacie w całych Darach Anioła, i pomimo, że, niestety, nie pojawiają się tak często jak na przykład Clary&Jace (za którymi znowu jakoś nie przepadam) to właśnie na nich, i wszystkie wątki z nimi związane czekam z największą niecierpliwością. Jednak nie skupiając się na samych bohaterach a na ogóle, to muszę przyznać, że to naprawdę dobrze napisane książki, w których chyba każdy znajdzie coś co mu się spodoba. Wciągają i czyta się je bardzo szybko, nie przypominam sobie, żebym na przeczytanie któregokolwiek z tych pięciu tomów przeznaczyła więcej niż 2 wieczory:)

cappucino2403

Miasto Zagubionych Dusz to już 5 część mojej ulubionej serii o upadłych aniołach. Nareszcie, po dłuższym czasie, udało mi się sięgnąć po tę książkę. Zakończenie czwartej części było mocno zaskakujące, budzące wiele pytań. Czy uzyskamy na nie odpowiedź? Czy ta część dorównuje poziomem poprzednim ? Zapraszam dalej Wink

„Chyba zawsze brakowało mi kawałka duszy i znalazłem go w tobie”

Celem bohaterów w piątej części jest oczywiście odnalezienie Jace i oddzielenie go od Sebastiana. Są oni ze sobą połączeni demoniczną więzią. Poprzez fakt, że Clave odnalezienie Jace zrzuca na dalszy plan, Clary postanawia zrobić to sama. Dołącza do brata i ukochanego, a w tym czasie Simon, Magnus, Alec i Isabelle próbują znaleźć sposób na przerwanie demonicznej więzi.

„- Nic mnie to nie obchodzi - oświadczyła Clary. - On by to dla mnie zrobił. Tylko powiedz, że nie. Gdybym zginęła... - Spaliłby cały świat, żeby móc wykopać cię z popiołów. Wiem.”

Czytając Miasto Zagubionych Dusz bardzo brakowało mi "prawdziwego" Jace. Uwielbiam jego sarkazm i poczucie humoru, a niestety tego było troszkę za mało. Ogólnie mam wrażenie, że autorka bardzo niszczy mu życie. Ciągle coś idzie nie tak i nie może być z Clary szczęśliwy. Wiem, że bez tego by nie było tego tragizmu, jednak czasami, aż mi go szkoda. Myślałam, że może jakby coś np. z Isabelle się stało, byłoby lepiej. Nie wiem, czy to co napisałam ma sens, jednak ciągle nasuwała mi się ta myśl podczas czytania.

„- Masz na myśli, że nie chodziłeś z Sebastianem na romantyczne randki, kiedy byłeś z dala ode mnie? -Próbowałem, ale niezależnie od tego ile wlałem w niego alkoholu, nie chciał mi się oddać.”

Na uwagę zasługuje Sebastian. Czytając cały czas próbowałam go rozgryźć i nie udało mi się to. Jak uratował Calry przed demonami i zabrał ją na gorącą czekoladę, przeszła mi pewna myśl, że może jednak jest dobry. Okazało się inaczej, jednak dla mnie jego działania są powodem samotności. Sama nie wiem, może jednak ma jakiś powód i to co mówił o Clave to po części prawda.

„Nie możesz mnie przed tym ochronić jak przed raną zadaną mieczem. To milion skaleczeń papierem każdego dnia.”

W tej części poza główną parą, zaszło coś pomiędzy Maią i Jordanem oraz Isabelle i Simonem. Pierwsza para nie wzbudziła we mnie głębszych emocji, jednak też nie przeszkadzali mi. Nocna Łowczyni i Wampir za to skradli moje serce. Miło było zobaczyć delikatną stronę Isabelle.

„-Czy twój wewnętrzny wampir różni się od... zewnętrznego? -Zdecydowanie. Chce, żebym nosił koszule rozpięte do pępka i fedorę. Walczę z tym. -Więc twój wewnętrzny wampir jest Magnusem?”

Muszę też wspomnieć o Mangusie i Alecu. Stało się to co się stało, nie chcę za bardzo spojlerować. Nie mogłam jednak uwierzyć, że Alec rozważał propozycję wampirzycy. Nie dziwię się decyzji Mangusa.

„Aleca obudził Magnus, potrząsając jego ramię. - No dalej, groszku pachnący. Czas wstawać i zmierzyć się z dniem. Zaspany Alec wygrzebał się z pościeli i spojrzał na niego, mrugając. (...) -Groszku pachnący? - powtórzył Alec. - Chciałem wypróbować nowe określenie.”

Podsumowując. Jest to bardzo udana kontynuacja. Pomimo braku nagłych zwrotów akcji, dzieje się dużo. Zakończenie bardzo mi się spodobało. Zaintrygowały mnie Żelazne Siostry i chętnie bym się dowiedziała o nich więcej. Jestem ciekawa kto jest ojcem Mangusa i kim był Brat Zachariasz. Nie mogę doczekać się zakończenia całej serii. Osoby które jeszcze nie sięgnęły po 5 cześć Darów Anioła, to polecam to zrobić , bo warto.

„Miłość nie jest moralna, czy niemoralna. Po prosu jest.”

Lilo Fray

can't wait!! Smile