2. Żelazna córka - Julie Kagawa

zaszumiał_wiatr

Mroczny Dwór to nienajlepsze miejsce dla elfki z letniego domu. Wszystko jest mroźne, mroczne i niebezpieczne, a Meghan uwięziona w komnacie, nie ma pojęcia, czego może oczekiwać od majestatycznej Mab. Niestety, nie jest jedyną, która czyha na życie dziewczyny - jej synowie nie pozostają w tyle, jeśli chodzi o pogróżki i (dosłownie) mrożące krew w żyłach spojrzenia. Jednak najgorsze nadchodzi, gdy na dworze pojawia się żelazny elf, który pragnie Berła Pór Roku dla swego nowego króla. Historia zdaje się zataczać krąg, gdy Meghan zmuszona uciekać, postanawia kolejny raz pokonać Żelaznego Króla. Pytaniem pozostaje: kto nim jest?

Czytanie "Żelaznej córki" to jak zabawa kalejdoskopem - każdej przekręcenie strony, niczym gałki, sprawia, że pochłania nas nowa przygoda, równie porywająca i wielobarwna co poprzednia, a jednak inna. A my nawet nie zauważamy kiedy to się dzieje, gdyż akcja jak w poprzedniej części pędzi, nie pozwalając nam odetchnąć. Nieco obawiałam się, że druga część nie przypadnie mi do gustu, tak jak poprzednia, ale niepotrzebnie. "Żelazna córka" jest równie wciągająca, a Nigdynigdy tak samo magiczne. Czy to pałac Leanansidhe, mroźne tereny Tir Na Nog, czy Głogi, każde z tych miejsc jest przesiąknięte czarami i głęboko zapada w pamięci. Podczas czytania, mimowolny uśmiech pojawiał się na mojej twarzy, bo niekiedy chciałabym znaleźć się na miejscu bohaterów i myślałam: "ale super!" Wink

Coś, co bardzo cenię w serii Żelaznego Dworu to zdolność pani Kagawy do przeskakiwania z jednej tematyki do drugiej. Dzięki temu najpierw wraz z Meghan przeżywamy zawód miłosny, po chwili uciekamy przed grupą czerwonych kapturków, aby wpaść do świata śmiertelników. Zmienność miejsc zdarzeń i bohaterów jest świetna, dzięki niej doświadczamy wszystkiego po trochu, może nawet zbyt po trochu. O przygodach Meghan i Nigdynigdy mogłabym czytać godzinami, dlatego moim zdaniem książka jest za krótka. Mimo że czasem niektóre wątki ocierają się o schemat - nieważne, to w końcu po części paranormal romance, który rządzi się swoimi prawami, a świat przedstawiony i bohaterowie rekompensują nam chwilowe braki.

Bardzo podobał mi się wątek Asha i Meghan, a samo zakończenie jest tak zaskakujące i pozostawia jedną wielką niewiadomą, że nie potrafię wytrzymać do wydania kolejnej części. Grimalkin umocnił się na swojej pozycji mojego ulubionego, książkowego futrzaka, ten kot jest obłędny, jego każde pojawienie się w książce przyjmowałam z uśmiechem. Puk jest uroczy, nie wyobrażam sobie tej serii bez niego, jego uszczypliwości niosą ze sobą zakamuflowaną prawdę i to nie raz dobrze oddziałuje na pozostałych bohaterów. Żelazny koń, co zaskakujące, dosyć często doprowadzał mnie do śmiechu. Wszystkie kreacje bohaterów są charakterystyczne i naturalne, bez problemu potrafiłam wyobrazić sobie ich mimikę lub zachowanie. Za to zdecydowanie duży plus dla autorki.

Podsumowując, "Żelazna córka" jest doskonałą kontynuacją pierwszej części, nie zabrakło mi w niej niczego, a nawet dostałam więcej, bo zakończenie z pewnością należy do nieprzewidywalnych i zaskakujących. Drugi tom umocnił mnie w przeświadczeniu, że Żelazny Dwór to jedna z najlepszych serii fantasy i paranormal romance, jakie czytałam. Jeśli ktoś szuka obfitującej w akcję, przyjemnej książki na letnie dni, to z pewnością jest to powieść pani Kagawy.

ven_detta

Zaszumiał_wiatr, cieszę się, że Córka tak Ci się spodobała Smile

No, po takim zakończeniu też jestem bardzo ciekawa jak autorka planuje poprowadzić ten wątek i już chciałabym przeczytać 3 tom, ale czekam już na to cholerne polskie wydanie Razz

zaszumiał_wiatr

nightmare

Osobiście jeszcze nie czytałam tej serii, ale mam dla was info, jak któraś jeszcze nie ma tej części to widziałam w matrasie ją na dużej przecenie chyba na -55%..

Angella669

Jeżeli są książki, które chciałabym w życiu zapamiętać to jest to niewątpliwie Żelazny król i nie chodzi tu o jakieś arcydzieło, ale o to co w tej powieści kocham najbardziej. Bajkowość. Przez cały czas toczenia się tej akcji ma się wrażenie, że to nie zwykła powieść, ale coś jak było już powiedziane na miano Narnii.
Pierwsza część zainspirowana mnie do reszty, po prostu wprowadzała tą nowość dzięki czemu wyróżniała się wśród innych książek.
Magiczna, lekka taka, przy której nie pożałujemy spędzonego czasu.
Druga część była dla mnie lekkim zaskoczeniem z uwagi na akcje, nowe akcji, wydarzenia i bohaterów. Raz sprawiała, że uśmiech nie schodził mi z twarz raz, że łza kręciła się w oku.
Jeśli chodzi o zakończenie to po prostu wkurzam się na myśl jak długo muszę teraz czekać na kontynuację co jak zauważyłam nie jednej mi się nie uśmiecha.

Shetani

Mama nie raz powtarzała mi, że mam uważać na to, czego sobie życzę, bo mogę to otrzymać. Myślę, ze tak samo jest z obietnicami i zawieraniem umów. Czasem pod wpływem emocji czy impulsu zgadzamy się na coś, a dopiero potem zdajemy sobie sprawę z tego, co zrobiliśmy i jakie to będzie miało konsekwencje. Niby możemy udawać, że coś takiego wcale nie miało miejsca, że niczego nie obiecywaliśmy. Jednak czasami umowy są za bardzo wiążące i nie da się tego zrobić.

Meghan Chase od jakiegoś czasu przebywa w pałacu zimowych elfów, mimo że należy na dobrą sprawę do Lata. Jednakże zawarła z księciem mrocznych elfów umowę i utknęła w nie swoim świecie. Nie wie co się dzieje w świecie realnym, czas tam biegnie inaczej, nie wie, co się dzieje z jej rodziną, szkołą, przyjaciółmi. Tak więc Meghan spędza kolejne dni u królowej Mab, która nie darzy jej zbytnią sympatią. W sumie to nikt tam nie darzy jej za dużą sympatią, poza jedną osobą. Jednakże jeżeli wyjdzie to na jaw, to zarówno dla Meghan jak i dla niego będzie wszystko stracone.

Pamiętam, że pierwsza część tej serii – „Żelazny król” – oczarowała mnie. Byłam naprawdę pod wrażeniem tej książki i wiedziałam, że po kolejną część sięgnę bezapelacyjnie. Tak też się stało, mimo że trochę tym zwlekałam. Czy druga część spełniła moje oczekiwania? Ba! Co najmniej. Zachwyciła mnie jeszcze bardziej niż jej poprzedniczka, jest przecudowna!

Dokładnie 5 razy się popłakałam czytając tą książkę. Dziwne, prawda? Jednakże nie dało się inaczej. Łzy same leciały po twarzy w pewnych momentach – czy to ze wzruszenia czy też z rozpaczy. Tak więc nie muszę chyba Wam tłumaczyć jak wielkie emocje ta powieść zawiera i jakie odczucia wzbudza w czytelniku. Mimo że wiedziałam, że będzie dobrze, że znałam prawdę… pewne słowa i zachowania, głównie Asha, niesamowicie mnie dotknęły. Nie wiem czy zżyłam się z Meghan, w jakimś sensie na pewno, jednakże myślę, że to nie tylko o to tutaj chodzi. Byłam także obserwatorem i nie mogłam patrzeć na ten ból i cierpienie. Lubię główną bohaterkę, mimo że zabrała mi Asha!

Uwielbiam krainę Nigdynigdy! W każdym calu. Podoba mi się to, że Julie Kagawa stworzyła tak piękny, cudowny, tajemniczy, pełen magii i dziwnych stworów świat. Poza samym stworzeniem, potrafiła się tym z nami podzielić, przelewając wszystko na papier. Gdy czytamy, to automatycznie się tam przenosimy. I żal wracać… od tej książki nie da się oderwać, a dodatkowo żałuje się, że tak szybko się kończy… myślałam nawet jak sobie wydłużyć tą przyjemność, która płynęła z czytania jej, jednak nie udało mi się. Nie dałam rady jej odłożyć, żeby móc czytać fragmentami po trochu, no po prostu było to nie do zrobienia!

Świetne jest to, że tutaj ciągle się coś dzieje! Akcja i napięcie są ciągle, a to się rzadko zdarza. Nie ma takiej strony, na której nie działo by się coś ciekawego. Czasami serce podchodzi nam do gardła, czasami ciarki przebiegają nam po plecach, czasami czujemy ból. Wszystko to, co towarzyszy bohaterom, towarzyszy także nam. Poza tym nie ma tutaj nudy! No i sam fakt, że wszystko, co się dzieje nie jest za proste sprawia, że książka dużo zyskuje. Są spiski, zdrady, tajemnice. Poza wartką i niesamowitą akcją jest tu także wiele niespodziewanych zwrotów akcji i zaskoczeń. Cudowna sprawa.

Nie wiem, co jeszcze mogę napisać dobrego o tej książce, i tak wyszła mi tutaj niemal oda pochwalna. Ale prawda taka, że ta książka naprawdę mnie zachwyciła! Świat, pomysł, fabuła, bohaterowie (dalej jestem ogromną fanką Grimalkina a i nowa bohaterka – Leanansidhe ma we mnie sprzymierzeńca) – te elementy są tutaj połączone w jedną idealną całość. Poza tym jak ktoś uważnie czyta to zauważy, że wiele rzeczy zostanie rozwiązanych w kolejnych częściach, których już nie mogę się doczekać.

Wiem jednak, że ta książka nie spodoba się wszystkim, więc głównie polecam ją fankom romansów paranormalnych, myślę, że ta seria stanie się jedną z Waszych ulubionych, tak jak miało to miejsce w moim przypadku! Jednak pamiętajcie, żeby nie oddawać serca elfiemu księciu… to nigdy nie kończy się dobrze… chociaż?

Nerezza

Recenzji oficjalnej jeszcze nie ma, ale powiem, co czułam w czasie lektury. Very Happy

Po pierwsze nie polecam czytania książek, kiedy się jest zmęczonym. Osobiście doprowadzają mnie do szału najbłahsze drobnostki, co psuje całkowity odbiór książki. Już po pierwszym rozdziale miałam ochotę zamordować Meghan. Jak ona może być tak głupia? Przecież Ash jej powiedział do cholery, że tak będzie! Jakby się nie znali! A ona co? Głupia myślała, że przy CAŁYM dworze, jak gdyby nigdy nic się do niej uśmiechnie i takie tam. No ja pierdziele. A do tego potem całe to, kocha mnie, nie kocha, tęsknie za nim, matko, jaki on zarąbiście cudowny,(no to prawda i jestem zadowolona z tego, że bohaterka sama o sobie nie mówiła, że mu do pięt nie dorasta. Tu wielki plus za to!). Nie wiem, jak Wam, ale ten cały trójkącik z Pukiem to nie potrzebny, jak dla mnie... Po co? I tak wiadomo ZAWSZE, jakiego faceta wybierze bohaterka. -.- Wkurzało mnie to, że ta część tak bardzo zalatywała typowym paranormalem pod tym względem. Sad

Od jakiegoś czasu szukam czegoś... innego. Aż mi smutno, że tak bardzo mnie to wszystko denerwowało. KONIEC

Apocaliptica

Nerezza , ja myślę , że zachowanie Meghan było dość naturalne , nie zawsze robimy tak jak chcemy , czasem to po prostu odruch . SPOILER Gdybym kogoś pokochała nad życie i miała świadomość tego , że druga osoba odwzajemnia to uczucie , na pewno bym zwariowała , przynajmniej troszkę Wink

. Nie wykluczając już faktu takiego traktowania . KONIEC SPOILERA

"Żelazną Córkę" czytałam od bodajże pierwszej do czwartej nad ranem , niesamowicie mnie wciągnęła , ale wolałam pierwszą część , którą oceniłabym na miliard na dziesięć z kolei tą na tysiąc na dziesięć XD .

Lacie

Przeczytałam i musze stwierdzić, że ta część była chyba bardziej postawiona na wątek romantyczny. Zachowanie Meghan strasznie mnie wkurzało, zachowywała się jak rozpuszczona dziewczynka. Jednak ogólnie się czytało dobrze, akcja wartka bez zastoju... Tylko Meg wkurza Razz

.

Shetani

A mnie właśnie nie wkurzała ; p Moim zdaniem zachowywała się właśnie adekwatnie do sytuacji...

Tirindeth

Shetani

Ja w sumie czytając właśnie tak się zachowywałam Very Happy

To było niesamowite, że czułam dokładnie to samo co ona i tak samo mnie to bolało. Dlatego kocham tą książkę! Very Happy

patusia.dorota

Po przeczytaniu "Żelaznego Króla" zadawałam sobie pytania: Czy może byc jeszcze ciekawiej? Czy coś jeszcze może mnie zaskoczyć, poruszyć i wzruszyć? Tak! Udało się to "Żelaznej córce" drugiej części serii Julie Kagawej. Lektura od której nie mogłam się oderwać, czytałam z zapartym tchem, czułam to co główna bohaterka, ale po kolei.

Meghan Chase - pół elf, córka Króla Letniego Dworu dotrzymuje umowy danej Ashowi i wyruszaz nim do pałacu zimowych elfów. Królowa Mab, jej synowie i poddani traktują ją okropnie, poniżają i wyśmiewają. Jest ich więźniem. Czuję sie samotna, chcę uciec. Na domiar złego zostaje ukradzione berło pór roku, a Królowa Zimy oskarża o kradzież właśnie ją. Megan musi uchronić się przed gniewem Mab i uratować Nigdynigdy przed atakiem Żelaznych elfów - istot stworzonych z ludzkich marzeń o technologii. Czy jej sie to uda? Czy znajdzie sprzymierzeńców?

Kolejna niesamowita książka Julie Kagawej przenosi nas w świat niebezpiecznych i bajkowych elfów. Czytanie ksiązki było przyjemnością. Autorka nadal wspaniale opisuję uczucia bohaterów i wszystkie wydarzenia. Pierwszoosobowa narracja Meghan ma swoje plusy i minusy, za niektóre jej zachowania chciałam nią potrząsnąć i krzyknąć 'Ogarnij sie kobieto!'(jak to bywa u mnie z zakochanymi bohaterkami), ale nie wyobrażam sobie innej osoby, która miała by to opowiadać.

Wszyscy bohaterowie są ciekawie wykreowani. Meghan powoli zaczyna odnajdować się w nowym świecie, jest pewniejsza siebie i często to pomaga reszcie. Ash tu nie trzeba nic pisać(książę z
bajki:P). Puk doskonały przyjaciel, zawsze pomocny, uczynny zdobywa się na wyjawienie pewnej tajemnicy, która zmienia ich relacje. Oraz cała reszta cudownych, często zaskakujących i bardzo
oryginalnych bohaterów, którzy dodają książce charakteru i świeżości.

Dlaczego czas przyjemnie spędzony tak szybko upływa? Według mnie książka jest za krótka, chciało by się czytać jeszcze i jeszcze. Zaskakujące zaskoczenie tylko wzmaga ciekawość do czytania kolejnych części, a o wydaniu kolejnej części jeszcze nie słychać. Z niecierpliwością czekam na następny tom serii.

Komu polecam serię? Miłośnikom historii miłosnych, bajkowego świata, cudownych historii i marzycielom, bo może Nigdynigdy czeka na Ciebie. Może musisz tylko uważnie się przyjrzeć i odnaleść drogę. Pamiętaj jednak, że elfy nie zawsze są miłe i delikatne. Strzeż się.

Moja ocena 10/10

cappucino2403

Ta część jest tak samo niesamowita, jak poprzednia. Jestem MEGA zła, że nie zostaną wydane kolejne części, jednak pomimo tego nie żałuję, że sięgnęłam po tą serie, gdyż jest genialna.
Największym plusem jest dla mnie zdecydowanie klimat. Tak cudownie magiczny świat, który przepełniony jest akcją, wciąga nas bez reszty. Bohaterów lubię i nie mam im nic do zarzucenia, nawet rozterki miłosne Meghan. Mogą troszkę denerwować, jednak da się ją zrozumieć- w końcu to nastolatka. Ash był i jest cudowny. Podoba mi się to, że nie zrobiła się z niego "ciapa", jak się często zdarza, że bohater z początku taki chłodny i niedostępny, a później się staje taki romantyczny i zakochany, że aż boli. Ash pomimo uczucia do Meghan trzyma dystans i pozostaje cudownym mroźnym Ashem, którego poznaliśmy w pierwszej części. Szkoda, że było go jednak tak mało Sad

Końcowa akcja była świetna, tak samo jak decyzje, które zostały podjęte. Jeszcze raz napiszę, że strasznie żałuje braku kontynuacji, jednak jestem optymistką i liczę, że jakimś cudem zostaną wydane, a jak nie, to chyba przyjdzie mi przeczytać oryginał.
Polecam każdemu, bez wyjątków. Warto przeczytać chociażby te dwa tomy, bo świat i bohaterowie są tego warci Smile

natulka123

Wiadomo już coś odnośnie kontynuacji? Zostanie wydana w PL?