Drugie życie Bree Tanner

Shaunee

Jeśli mam być szczera, to nie wiem, co to Matras xD. Zawszę atakuję Empik albo, ewentualnie, Arsenał.

A co do bibliotekarek - są miłe. Pod wpływem nagłego impulsu zapisałam się do drugiej biblioteki. xD A tam taka miła trzydziestoparolatka siedzi za biurkiem i pozwala wypożyczyć dwa razy więcej niż można książek xD Ale tam nie ma Sad

I pewno nie będzie Sad

(

sylwinka1991

Ksiazke juz kupilam lezy i czeka az sie za nia zabiore. przeczytalam tylko przypis od autorki dlaczego napisala ta ksiazke i zainteresowalo mnie to. Spojrzenie bree na nas ludzi, prawdziwego wampira a nie wegerianina.... ciakawe jak Meyer to ujela tym razem.

IWannaKissYou

Niue mam zamiaru czytać... jakoś mnie nie ciągnie ;/

Lenalee

Wiem, wiem. Tak się zarzekałam, że nie przeczytam, ale przypadkiem wpadła mi w ręce w bibliotece (no, okej, pani mi ją wepchnęła), więc postanowiłam przeczytać, co mi szkodzi?

Po przeczytaniu tej książki uświadomiłam sobie, jak wielka więź łączy Stephenie ze Zmierzchem. Jak jakaś niewidzialna pępowina, której nie da się rozerwać. Niektórzy to podziwiają i są z tego powodu szczęśliwi, ale są również osoby, które są tym znudzone i patrzą na to z niesmakiem. Taką osobą jestem między innymi ja.

Historia Bree jest już nam po trosze znana z Zaćmienia. Jeżeli ktoś czytał tę książkę uważnie i dobrze ją zapamiętał - na pewno doskonale wiedział, jak potoczy się ta cała historia. Dlatego też zakończenie nie było dla mnie zaskoczeniem. Przyjęłam je ze stoickim spokojem i chyba nie byłabym nawet zdziwiona, gdyby sprawy przybrały nieco inny obrót. Znajomość tej historii sprawia, że czytamy ją bez większych uniesień. Zero zaskoczenia, zero ekscytacji, brak podwyższonego ciśnienia, brak momentów grozy. Mnie towarzyszyło jedynie (a może aż?) lekkie zaciekawienie, bo naprawdę fajnie było poczytać momenty przygotowania do bitwy i samą bitwę z punktu widzenia kogoś innego niż Belli.

Plus dla autorki za lekki styl, jakim się posługiwała, jednak to u niej normalne, co mnie cieszy. Pisała lekko, ale nie aż za lekko. Płynnie przepływało się między kolejnymi zdaniami, bez większych trudności. Fabuła nie wywołała we mnie żadnych większych wrażeń, bo choć ciekawa, czytałam tę książkę raczej beznamiętnie. Cieszę się, że nie dostrzegłam żadnych większych ubytków językowych, ale często jest to zazwyczaj wina tłumaczenia, a nie autorki.

Teraz mam takie wrażenie, że Stephenie trzyma się czego może, żeby tylko nie rozstawać ze Zmierzchem i jego bohaterami. Już nawet pokusiła się o książkę z punktu widzenia drugoplanowej bohaterki, o której każdy czytelnik na pewno już zapomniał i nie przypomniałby sobie, gdyby nie ta historia. Myślę, że pani Meyer ubiłaby lepszy interes, gdyby odseparowała się od sagi i jej bohaterów, a nie łapała byle czego.

Jestem niemal pewna, że fani sagi zajrzą do tej książki, i choć ja do owych fanów nie należę, z braku laku pokusiłam się o przeczytanie. Nie wyniosłam z tej lektury zupełnie niczego. Cieszę się, że ona przynajmniej nie zabrała mi czasu. Nie zachęcam, nie odradzam. Jeżeli ktoś chce, to przeczyta. Wink

Cassin'89

Przeczytałam kilkanaście stron w ebooku ale ponieważ jest w biblio (już sobie zamówiłam) to wolę ją przeczytać w tradycyjny sposób Wink

Wiem, że książka o Bree idealnie zgrała się z premierą Zaćmienia, ale ja wolałabym coś z perspektywy Alice albo Carlise Very Happy

Już nie mówiąc o Volturii.
Mogłaby dokończyć już ten zaczęty kiedyś Zmierzch z perspektywy Edwarda albo zabrać się wreszcie za 2 i 3 cz Intruza !!!

q1a1z1w2

Przeczytałam. Jak się spodziewałam szału nie robi, ale w sumie podobała mi się bardziej niż jakakolwiek część Zmierzchu. Dobrze dla odmiany poczytać o takiej mało istotnej postaci jaką jest Bree, zamiast przez 4 części użalanie się nad sobą Belli lub te mdłe dialogi jak to bardzo się kochają nawzajem z Edwardem. Dało się polubić tą małą wampirzycę, a Diego to już w ogóle.

SPOILER

Chillie

Jak mi już wpadnie w ręce, to pewnie przeczytam, ale szczerze powiedziawszy jakoś mnie nie ciągnie. O postaci niejakiej Bree całkowicie zapomniałam po przeczytaniu Zaćmienia i byłam nieco zdziwiona, kiedy pierwszy raz usłyszałam tytuł.
Bynajmniej moim zdaniem jak już tak usilnie chce zostać przy Zmierzchu, to niech skończy Midnight Sun. ; D

Sea

Bree planuję przeczytać ponieważ właśnie zapamiętałam jej postać bardzo dobrze ;d

fragilesomething

Przeczytałam tę książkę jednym tchem. Nawet ciekawa, fajnie było dla odmiany zobaczyć świat oczami nowo narodzonego.

Agnesja

Czytałam tylko "Zmierzch", także raczej po Bree nie sięgnę... na razie.

A tak swoją drogą: Jest na tym forum dyskusja o książce "Intruz" Stephenie Meyer?????

Zuz@

Jest, wystarczy uzyc opcji szukaj i bez problemu znajduje sie temat:

http://www.ksiazkimlodziezowe.fora.pl/thrillery-kryminaly-horrory-sensacja,40/intruz-stephenie-meyer,1484.html

Agnesja

dzięki wielkie Smile

a jakoś znaleźć nie mogłam xd

Shaunee

Przeczytałam.
Tak, jak ktoś wcześniej napisał, uważam, że rewelacji nie było. Ale podobało mi się.

Voldemortowa

Ha ^.^ Pożyczyłam od przyjaciółki Bree. I już dzisiaj zabieram się za czytanie, bo właśnie skończyłam II cz. Akademii Wampirów. Zapowiada się ciekawie ; p.

Leanne

Nie wiem, co mnie trafiło, ale kupiłam tę książkę. Trochę żałuję, ale myślałam, że będzie gorzej. Całość jest opisana płytko,lekko, ale da się przełknąć. Myślałam, że Meyer trochę bardziej "zagłębi się" w postać Bree, ale trudno. Sceny miłosne, pomiędzy Diegiem a Bree, w moim mniemaniu wyszły strasznie sztywno. To chyba tyle. No i tak jak spora część osób z forum, zarzekałam się, że książki nie przeczytam, ale cóż... Very Happy

Mam jednak nadzieję, że Stephanie wymyśli coś nowego i skończy z sagą Zmierzch, bo przecież potrafi pisać, o czym mogliśmy się przekonać choćby w Intruzie. Wink

Cassin'89

Dostałam ją z biblioteki - powiem jedno - mogło być o wiele gorzej Wink

Bree zastanawia się nad wieloma sprawami. Wydaje mi się, że jej przemyślenia to raczej próby uporządkowania historii przez samą jej autorkę.
Słusznie zastanawia się dlaczego Cullenowie trzymają z sobą "maskotkę" i związek Edwarda i Belli wydaje jej się nierealny - tak jak większość czytelników (gdy już minie jakiś czas od przeczytania książki i fascynacji jej postaciami).
Patrząc na historię tych dwojga z perspektywy kogoś innego - taka historia nie ma prawa istnieć. Z perspektywy Belli (a nawet tych paru rozdziałów by Jacob) nie poznajemy prawdziwej natury wampirów. Widzimy je z perspektywy człowieka / lub zmiennokształtnego - a oni przecież nie wiedzą nawet połowy.
Historia Bree pokazuje nam jaki ten świat jest naprawdę, i choć można lubić historię o rodzinie Cullenów, to trzeba zawsze pamiętać, że to nie są wampiry ukazane w swojej prawdziwej naturze.
Właśnie się nad tym głębiej zastanawiając to Cullenowie są i będą inni, bo jako nieliczne wampiry postanowiły naśladować w jakimś stopniu ludzi.
Można mówić różne rzeczy o stylu pisania Meyer ale to ona ukazała czytelnikom najbardziej ludzkie z wampirów.
Nie jestem jaką tam fanką Edwarda (ale też i nie Jacoba, choć zdecydowanie jestem za wampirami w tym starciu) ale chciałabym przeczytać ukończoną pracę jaką Meyer przerwała (ta cała afera z przeciekiem do netu) aby ukazać tą historię z jego perspektywy.
I czy nie byłoby sprawiedliwej kiedy słyszeliśmy ją już z relacji człowieka, zmiennokształtnego oraz innego wampira aby ostatni raz poznać tą część, którą została by opowiedziana przez kogoś o kim głównie jest ta historia - o ludzkich wampirach jakie stworzyła Meyer ?
A potem ma się brać za kontynuację "Intruza" bo jak nie to ..... Smile

sujeczka

Też mam już "Drugie życie Bree Tanner" za sobą Razz

. I cóż, szału nie ma. Przyznaję, że fajnie było poznać całą historię od drugiej strony, ale jednak nie było to aż takie dokładne przedstawienie. Spodziewałam się zresztą też czegoś trochę innego.
Mamy mniej więcej powiedziane jak Victoria tworzyła wampiry, ich wspólne przebywanie, polowania, szykowanie do bitwy i samą bitwę. W sumie dużo wątków jak na te 200 stron z tego mogło być. Ale Stephenie musiała w to wszystko wcisnąć jeszcze wątek miłosny. Ostatecznie więc znów mamy połączenie romansu z horrorem, i tak jak w "Zmierzchu" z przewagą tego pierwszego.
Szczerze mówiąc, mimo że polubiłam i Bree i Diego, to mało ruszała mnie ich historia i podczas czytania wkurzałam się, że to w zasadzie na nich się skupiła, a nie na nowo narodzonych. Chciałam więcej polowań, krwi, dzikości... prawdziwe życie wampirów, a tutaj znów dostaję miłość mdłą jak ta Belli i Edka.
I myślałam, że nareszcie bitwa będzie fajnie opisana, a tu znów dupa, bo Bree w zasadzie się na nią spóźniła, większości nie widziała i sama w niej udziału nie brała. Trochę mnie to rozczarowało.
Ale scena z polowaniem na statku mi się za to bardzo podobała, niezły pomysł.
No i zupełna beznadzieja z tym spiskiem Jane z Victorią... tzn. okej, pomysł był fajny, ale Stepha wpadła na niego chyba już po wydaniu "Zaćmienia" i "Przed świtem", czyli pewnie podczas pisania "Drugiego życia", żeby nas zaskoczyć czy coś. No a kurde, to mógłby być taaaki fajny wątek w 4 części, kolejny powód do walki z Volturi. A tu do chrzanu, zupełnie nie zostało to później rozwinięte, przez co mam teraz taki niedosyt ;P

Sea

Tak, ten spisek Jane z Victorią był bezsensu. Coś tam Bree myślała, że Edward ją usłyszał, że gdyby spotkali jej przyjaciela to mają być dla niego dobrzy, i opowiedziała o Jane, no ale z tego co było napisane to Edward jednak nie wiedział, nie wyczytał tego w jej myślach. Przecież powiedziałby reszcie, że Jane spiskowała z Victorią! A Bree niby widziała, że Edward usłyszał, bo kiwnął głową czy coś i powiedziała mu "dziękuję"... Co to miało być? (może ktoś zrozumie co tu jest napisane xD)
A autorka nie opisała nawet jej cierpienia podczas śmierci. No i myślałam, że poznam jej życie przed i po przemianie. A tu tylko jakieś wspomnienia... Za to polowanie na ludzi było fajne Wink

A ta miłość Bree, też taka dziwna. ;|

booki

Książka była całkiem, niezła. I choć wiedziałam jak się skończy na końcu aż się popłakałam. Strasznie wciągnęła mnie opowieść Bree, była ciekawa, nawet bardzo. Już nie patrzyłam na nią jako na tą co zginęła na bitwie i tyle. Była już dla mnie osobą i gdy umarła, poczułam się jakby umarł ktoś kogo znałam, a nawet lubiłam.

Shaunee

Mnie ten koniec jakoś nie ruszył. Diego i tak już nie było, wisiało mi to. Strasznie się zasmuciłam, jak się kapnęłam wlaśnie o nim. Sad

No, ale, słuchajcie! Może są razem w Niebie! Smile

booki

Mnie też to zasmuciło Crying or Very sad

, polubiłam go i miałam nadzieję, ze przeżyje

lunoliel

Pożyczyłam ją w bibliotece kilka dni temu. Dzisiaj po książkę sięgnęłam i dzisiaj ją skończyłam. Prawdę powiedziawszy już w połowie miałam ochotę ją zamknąć i nie tracić czasu ale pomyślałam że napiszę z tego swoją małą pseudo recenzję. Głównie to było moim motorem do skończenia. Wypisałam sobie na kartce plusy i minusy więc je teraz ładnie wypunktuje.

@lma

Lunoliel, Twoja recenzja mnie pozytywnie rozwaliła Smile

I dzięki niej już wiem, że nie sięgnę po tą książkę w życiu.

lunoliel

Shaunee