Moje drzewko pomarańczowe - Jose Mauro de Vasconcelosa

Kisielka

Kultowa powieść jednego z najwybitniejszych przedstawicieli literatury brazylijskiej XX wieku - pełna uroku historia o trudnym dzieciństwie nadwrażliwego chłopca - powieść o charakterze autobiograficznym, przetłumaczona na 15 języków Widziana oczami dziecka urzeczonego magią kina Brazylia lat 30-tych XX wieku, z jej rosnącym bezrobociem, postępującą pauperyzacją, kontrastami społecznymi. Powieść znakomicie oddaje klimat tamtych czasów, nic więc dziwnego, że od razu po opublikowaniu odniosła wielki sukces i do dziś cieszy się olbrzymią popularnością na całym świecie. Klimatem, urokiem i życiową mądrością przypomina "Małego Księcia".

Cudowna, do głębi wzruszająca książka. Popłakałam się jak bóbr...

littleroseana

Na początku byłam trochę zawiedziona, ale z każdą kolejną czytaną kartką podobała mi się coraz bardziej, by pod koniec wyciskać mi łzy z oczu..

Rosemary · Wysłany: Pią 19:10, 18 Mar 2011 Temat postu:

Ah widzę, że książka nie cieszy się popularnością, a szkoda bo jest niesaowita!
Jest to historia o małym chłopcu Zeze, dziecku bardzo inletligentnym, ale też lubiącym psoty, zresztą jak każde dziecko. W domu go biją, poniżają. Jedynie siostra i mały braciszek okazują mu trochę uczucia. W szkole pilnie się uczy i uwielbia sowją nauczycielkę. Zrobi wszystko za jeden czuły gest. Wszystko się zmienia, gdy poznaje kochanego Portugala. Wtedy życie Zeze nabiera kolorów i w towarzystwie przyjaciela jest szczęśliwy.
Jednak w pewnym momencie coś się psuje... Ale dlaczego? Zobaczcie sami.
Płakałam przez połowę książki. Nie mogłam przestać. Napewno jeszcze nigdy tak nie płakałam przy książcę i zastanawiam się czy w ogóle kiedyś tak wylam Sad

.
Przeczytam napewno jeszcze wiele razy tę książkę, a ona na zawsze pozostanie w moim sercu, zmieniła mój pogląd na świat
Dlatego dam 11/10 (chyba nie powinnam, ale książka zasługuje na ten jeden punkt więcej)
I naprawdę polecam!! Książka nie jest długa, proszę przeczytajcie Smile

nika1986

Moja ukochana książka do czasu kiedy usłyszałam ją w radiu jako słuchowisko. Potem zabrałam się za wersję papierową aby ją sobie przypomnieć i muszę przyznać że wylałam morze łez. Zeze, dziecko uwielbiające psoty za które często jest bity. Cudownie jest opisana jego przyjaźń z Portugalem i jego "rozmowy" z powiernikiem swoich sekretów , ale kto jest powiernikiem jego sekretów nie zdradzę Smile

.

Każdemu kto jeszcze nie czytał tej książki serdecznie ją polecam, mam wrażenie że każdy podczas czytania jej uroni choć jedną łezkę.

Alyssa

Piękna książka. Niby krótka, szybko się czyta, ale pozostaje w pamięci na długo... Wzruszająca... Pomyśleć, że odkryłam ją przypadkiem Smile

Kupiła mi ją babcia... na początku nie chciałam jej czytać. Ale jak już zaczęłam to nie mogłam się oderwać Wink

Wracam do niej co jakiś czas.

Agnnes

Połowę tej książki przepłakałam. Słyszałam opinie że powieść zbyt łopatologiczna, mi to jednak nie przeszkadzało, bo fakt, historia choć powiedziałbym nawet przerysowana w swej tragedii jednak wzruszała a cel jej napisania, który wyszedł pod koniec, jeszcze bardziej mnie poruszył.

BunInBloom

pamiętam, że przeczytałam jednym tchem płacząc jak dziecko.
kiedy ktoś widząc ją u mnie pyta się o czym jest, często mówię "jeżeli czytałeś małego księcia to ci się spodoba" Smile

meme

Oj tak, nie pamiętam drugiej książki, która tak by mnie wzruszyła Smile