Uprowadzona - Lucy Christopher

Tetelcia

Chciałam się zpaytać, czy któraś z was ma może e-booka "Uprowadzonej"? Pytałam się o tą książkę w bibliotece, ale Pani rozłożyła ręce i powiedziała "Nie ma". Zaciekawiła mnie ta 20 strona i recenzje dziewczyn, a nie mogę jej znaleźć na chomikach Sad

blueyellow

Po przeczytaniu recenzji @lmy postanowiłam że zamówię sobie tę książkę jeszcze w tym tygodniu na empik.com Very Happy

@lma

Tylko żeby potem nie było na mnie jak nie przypadnie do gustu Wink

Mi się podobało, nawet bardzo. Nie spodziewajcie się jednak jakiegoś romansu, bo to raczej nie o to chodzi w tej książce.

Po przeczytaniu książki często nachodziły mnie pytania: "Co by było gdyby" Wink

Agnesja

No i fajnie, bo ja na przykład nie przepadam za romansami, ale lubię watki miłosne ;D.
A jest tam jakiś wątek miłosny, @lma? Smile

@lma

Agnesja

No to może i nawet dobrze, bo ostatnio w każdej książce, którą czytałam, był wątek miłosny Smile

SnikkersLand

ekstra ! no super ! to się wściekłam Razz

jeszcze wczoraj miałam tą książkę w ręce i mnie zaciekawiła ,ale stwierdziłam ,że "kiedy indziej" , a teraz wkurzam się ,że jej nie kupiłam :/

Klaaakla

Niedawno trafiłam na tą ksiażkę w sklepie, i od razu mi się spodobało. Muszę ją jak najszybciej przeczytac ;D bo zapowiada się ciekawie. Razz

Bulbul

Witam się po powrocie z wakacji (prawie hi,hi). Pierwsze co - to do komputerka.
Zaintrygowałyście mnie. Okładka taka, że w życiu bym nie sięgnęła, ale ta strona 20 i wasze recenzje...
Na razie nie kupię, bo nie mam kaski, ale...

SnikkersLand

poświęciłam ostatnie pieniądze na tą książkę. I nie rozczarowałam się . Pochłonęłam ją w parę godzin. Spodobała mi się forma w jakiej została napisana ta książka. Nigdy takiej nie czytałam . Przez większość książki ciągle niby działo się to samo ,ale i tak nie szło się oderwać. Ona chce uciec , on ją goni . Ona chce do miast , on chce ,żeby spodobała jej się pustynia. On chce gadać , ona ma go w nosie Razz

no i tak dalej. Na pewno nie sięgnę szybko po "Uprowadzoną" właśnie ze względu na tą "akcję" ,ale wiem ,że kiedyś znów zapragnę ją przeczytać.
Oczywiście czyta się ją właśnie po to by dowiedzieć się co będzie na końcu Smile

Bohaterzy ciekawi , szczególnie Tyler ,który według mnie budzi wiele emocji w czytelniku xd Raz się myśli "co za pomyleniec" ,a za chwile jaki jest fajny Razz

Sam koniec książki....
Spoiler:

Klaaakla

Przeczytałam książkę i muszę stwierdzic ,że jest genialna. Z takim stylem pisania jeszcze nigdy sie nie spotkałam. Boskie. Czytając to wszystko czułam się jakby to była moja hisotria , i szczerze mówiąc chciałabym przeżyc coś takiego Embarassed

(ale ja jestem dziwna) Może nie koneicznie tą całą depresję jaką miała Gemma gdy została porwana , ale Tyler pomimo niektórych wad był wspaniałym i troskliwym człowiekiem.
I wzruszyłam się na koniec ;< Crying or Very sad

Polecam ksiażkę ! jest na prawdę genialna, Osobiście pewnie nie raz ją jeszcze przeczytam ;D

aluniao12

ksiazka jest niesamowita styl ktorym zostala napisana jest bardzo rzadki szczerze jeszcze sie z nim nie spotkalam choc przeczytalam wiele ksiazek.ksiazka ta jest najlepsza ksiazka ktora przeczytalm, bohaterka opisuje w niej swoje bardzo skrajne uczucia ktore nam czesto towarzysza w milosci. jest tam zawartych wiele przemyslen bardzo przemyslanych majacych glebsze znaczenie wszystkim
POLECAM WSZYSTKIM DRUGIEJ TAKIEJ KSIAZKI NIE ZNAJDZIECIE!! Very Happy

Sea

jak piszecie, ze taka dobra to kupię ; D
dzisiaj widziałam ją w księgarni, ale odłożyłam, muszę jutro po nią wrócić. Żałuję, że nic mnie nie podkusiło żeby kupić... ; )

Naikari

Chwyciłam książkę. Nie wiem właściwie, co mnie do niej przyciągnęło. Okładka jest różowa, za różowa jak dla mnie. Zbyt... słodka. Tak, słodka to chyba właściwe określenie dla tej okładki. Jednakże tylko okładki, bo wnętrze „Uprowadzonej” prezentuje się zupełnie inaczej.
Cieszę się, że kupiłam tę książkę. Cieszę się, że ją przeczytałam i nie cieszę, że tak szybko skończyłam, bo przeczytanie „Uprowadzonej” Lucy Christopher nie zajęło mi wiele czasu, wszak powieść tę pomimo 300 stron pochłania się w trymiga. Ta książka wciąga. Nie można się od niej oderwać, a przynajmniej ja nie mogłam. Całe szczęście, że zaczęłam(i skończyłam) ją czytać w sobotę. Boję się myśleć, coby było, gdyby to był inny dzień tygodnia.
„Uprowadzona” to książka niezwykła. Przyznam się, że rzadko sięgam po powieści tego typu. Lubię fantasy i właśnie fantasy najczęściej czytam, a jeśli już sięgnę po inne książki, to zazwyczaj z tematyką miłosną. Tak, jest w powieści Christopher mowa o miłości, lecz jest to uczucie inne od tego, z którym spotykamy się na co dzień, tudzież czytając romanse, albo też inne książki z miłością jako wątkiem pobocznym. Bo miłość tu podchodzi pod obsesję. Z początku miłość to uczucie jednostronne, które z biegiem czasu sprawia, że i druga strona zaczyna czuć coś do tej pierwszej... Pogmatwane? Być może. Szalone? I to jak! W końcu jak ofiara porwania może zakochać się w porywaczu? Ano może...
Gemma. Dziewczyna, lat 16. Przebywa wraz z rodziną na lotnisku. Miała lecieć do Wietnamu, kolejnego nowego miejsca, do którego wyrusza z powodu pracy mamy. Ponieważ miała chwilę czasu przed odlotem, poszła napić się kawy. Sama, ponieważ wcześniej miała sprzeczkę z mamą.
Siedzi w miejscu, wydawałoby się, bezpiecznym. Dużo ludzi, więc co mogłoby się stać?
Ale stało się i to za sprawą właściciela pary iście błękitnych oczu... Gemma znajduję się w kolejnym nowym miejscu, jednak innym niż te miejsca, w których przebywała wcześniej z rodzicami. A oprócz niej są w nim tylko porywacz, piasek, wielbłąd, piasek, pająki i jeszcze więcej piasku...
„Uprowadzona” to książka, po którą sięgnę jeszcze nie raz. To historia ciekawie napisana – w formie długiego listu do porywacza, a także powieść dająca dużo do myślenia. Krótko mówiąc to książka, po którą warto, a nawet trzeba sięgnąć. Zachęcam do przeczytania debiutu Lucy Christopher i zapewniam, że czas poświęcony na tę powieść nie będzie czasem straconym.

martix_140

Dostanę taką samą na święta... NIE MOGE SIĘ DOCZEKAĆ! Cool

Handy

Jesus zachęciliście mnie jak nie wiem ! Teraz będę pół nocy myśleć o tej książce ...
A na to forum weszłam przypadkiem ! I dobrze przypadki są super xD

Blood_

Wasze komentarze mnie strasznie zaciekawiły Very Happy

Chyba ją sobie kupię Smile

ElGemZoCla

Przeczytałam książkę . Jest NIESAMOWITA. Autorka, świetnie przedstawiła porywacza, emocje,które towarzyszyły czytaniu były ogromne.
Zakończenie...Hmmm... Nie spodziewałam się... Chociaż przyznam, że nie Tyler to nie jest mój ulubiony chłopak z książki.
Ocena książki: 10/10 Smile

<3

Blood_

Czytać skończyłam niecały tydzień temu i jestem tą książką wprost oczarowana <3 Wszystko było takie prawdziwe. Bardzo łatwo było wczuć się w sytuację Gemmy. Tyler jest barwną postacią przez, którą niejednokrotnie miałam łzy w oczach:)
Z takim sposobem pisania jeszcze się nie spotkałam, ale bardzo mi się podoba...
Tylko to zakończenie spoiler:trochę mnie zasmuciło Sad

I to, że nie jesteśmy pewni co się z Tylerem stało Razz

*
10/10

Zaznaczaj spoilery!
@lma

RoseHathaway

Ogólnie przeczytałam książkę jakiś czas temu,ale jakoś zapomniałam o niej napisać.
Gemma, główna bohaterka to uczuciowa, inteligentna dziewczyna. Nie za bystra, bo nie rozmawia się z nieznajomymi (;p), ale co tam, wyjątki zawsze są dla jakiegoś przystojniaka xd
Wracając do tematu, Gem jest ładną, szesnastoletnią dziewczyną, która nie ma farta i porywa ją tajemniczy chłopak o imieniu Tyler. Co dalej? Fabuła jest ciekawa, historia tego skąd Tyler zna dziewczynę, jak ją obserwował też.
Książka jak dla mnie przewidywalna,ale bardzo dobrze napisana.
Widzę, że Tyler zyskał sobie miłośniczki, ale ja do nich nie należę. Od początku go nie lubiłam, a wraz z każdą stroną coraz bardziej.
Jednakże gdybym miała powieść ocenić to dałabym 9/10 chociaż ta postać jak dla mnie to porażka.
Zachęcam do przeczytania, bo warto, daje do myślenia.

Charlotte12

Skończyłam Very Happy

„Uciekając z porywaczem”

Każdy z nas musiał kiedyś zastanawiać się, czy jest na dobrym miejscu. Czy nie było mu pisane coś innego. Marzyć, patrząc w gwiazdy i rozważać, czy istnieją siły wyższe. Kłócić się z rodzicami. Kupować kawę. Robić coś, bo „wszyscy tak robią”. Innymi słowy, każdy czasem czuł się jak Gemma, bohaterka „Uprowadzonej”. Jednak co staje się z fantazjami i nami samymi, gdy zostajemy porwani – niekoniecznie dosłownie?

„Uprowadzona” jest książką autorstwa Lucy Christopher. Ot, zwykła młodzieżówka. Lecz pod pozorami banalności i błahości kryje się coś więcej. Drugie dno. Bowiem ta pozycja pełna jest metafor i ukrytych znaczeń. Momentami sieje ziarno niepewności, strachu i zwątpienia, ale czasem zmusza do refleksji i zastanowienia się nad niektórymi sprawami.

Gem jest nastolatką z Londynu, której rodzice dobrze zarabiają i mają świetne prace. Nie szczędzą na córkę pieniędzy, pozwalają jej na wiele. Tylko czy to znaczy, że naprawdę się przejmują? Czy może po prostu chcą mieć tak zwany święty spokój? Przychodzi dzień, kiedy Gemma kłóci się z nimi na lotnisku przed wylotem do Bangkoku i wybiega z poczekalni. Kupuje kawę, a płaci za nią przystojny nieznajomy. Zanim się obejrzy, zostaje odurzona narkotykiem, przebrana i porwana do Australii, na pustkowie. Budzi się w domu sam na sam z porywaczem, bez żadnego miasta w promieniu setek kilometrów. Tylko piasek, słońce i Samotne. Oraz Tyler, oczywiście. Co zrobi w obliczu ukrytego niebezpieczeństwa? Popełni samobójstwo, zabije czy pogodzi się ze swoim losem? Znienawidzi, pokocha, zobojętnieje? Dostrzeże prawdę, będzie się okłamywać, a może popadnie w apatię?

„Uprowadzona” nie jest przesycona wartką akcją, w zamian mamy przepiękne i umiejętnie przedstawione opisy przyrody oraz przeżyć wewnętrznych Gemmy, która opowiada tę historię. Dawno nie czytałam tak dogłębnych analiz uczuć, szczegółowego tekstu, który dosłownie porywa. Lucy jest tak świetną pisarką, że choć na początku, tak jak główna postać, czułam obrzydzenie i lęk przed Tylerem, to potem powoli przekonywałam się do niego, jak oswajana wielbłądzica schwytana przez niego. Nie sposób nie poczuć tego wszystkiego, pozostać obojętnym. W obliczu tych emocji, rozterek i wybuchów złości nie można stać obok bezczynnie. Trzeba tam wejść, wtargnąć i dorzucić swoje pięć groszy.

Najciekawszą rzeczą jest to, że choć porwana dziewczyna nie chce słuchać argumentów Tylera, to i tak trafiają one do niej, wołając, iż są prawdziwe. Czasem nie umiemy przyznać, że coś jest prawdą i uciekamy przed nią. Gemma uciekła, mimo że została porwana. Chętnie powiedziałabym: uratowana. Uratowana od destrukcyjnego miasta, zawistnych ludzi, fałszywej rodziny. Nie do końca potrafiła to uznać i żyć z tą świadomością, lecz lepsze nie zawsze znaczy łatwiejsze. Trudno byłoby odejść. Kochamy to, do czego jesteśmy przyzwyczajeni, a niestety nie to, co potrzebuje miłości.

Forma, jaką przybiera książka jest fascynująca i bardzo oryginalna. Mogę ciągle zachwalać umiejętności pani Christopher; czułam na skórze promienie australijskiego słońca, piasek chrzęścił mi pod stopami, a wąż czaił się pod fotelem. Wynurzyłam się spośród kartek zdziwiona, że to już koniec. Zawsze będę miło wspominała tę lekturę, która pokazuje, że ZAWSZE jest kilka wyjść. Nie zapominajcie o tym.

Moja ocena książki: 8/10

Sea

8/10? a minusy książki gdzieś zostały opisane?

Charlotte12

demismo

książka czeka u mnie na półce. Smile

Mam wielką ochotę ją przeczytać, właśnie przed wczoraj mi przyszła, więc niedługo za nią się wezmę. W ogóle zauważyłam że książki Wilgi są przemyślane, są wciągające,mam nadzieję, że ta także taka będzie.

Cassin'89

„Zobaczyłeś mnie, zanim ja zauważyłam ciebie.”

Jednego dnia jesteś, drugiego już Cię nie ma. Nagle znikasz. Twoje dotychczasowe życie pozostaje już tylko wspomnieniem, które z każdym dniem blednie coraz bardziej i szybciej. Teraz otacza Cię coś innego. Jak daleko okiem sięgnąć, zewsząd pustka. Twoje nowa codzienność to czerwony piasek pustyni. Nie ma ucieczki. Podjęcie samodzielniej próby przebycia jej równa się samotnej śmierci w jej piaskach.
Twoją jedyną nadzieją jest On. Tylko, że to On odebrał Ci wolność i skazał na to gdzie teraz jesteś.
I prawdopodobnie już zostaniesz. Tylko z nim. Na zawsze.

WYDARZENIA
Gemma poszła tylko po kawę. Za chwilę startuje jej samolot. Wróci i razem z rodzicami będzie kontynuować wakacyjną przygodę. Gdy przychodzi do płacenia, okazuje się, że nie przyjmują tutaj w Bangkoku obcej waluty w drobnych, tylko w banknotach. Nagle ktoś inny za nią płaci. Sympatyczny młodzieniec o błękitnych oczach, które budzą zaufanie. Gemma już gdzieś go wcześniej widziała, ale nie może sobie przypomnieć. Chyba tutaj na lotnisku ? Gdzieżby indziej ? Może na odprawie celnej jeszcze w Londynie ?
Siadają by razem wypić kawę. Rozmowa się ciągnie, po chwili dźwięki wydają się stłumione, obraz zaczyna się lekko rozmywać, ale mimo wszystko wydaje się, że wszystko będzie dobrze...
Potem gdy otwiera ponownie oczy, zdaje sobie sprawę, że stało się coś strasznego. Nie rozpoznaje miejsca w którym się znajduje. Nie dochodzą do niej żadne dźwięki. Wszystko otacza niemożliwa aż do wytrzymania cisza. Potem pojawi się On i oświadcza jej, że zostanie tutaj z nim i nigdy go już nie opuści.

LIST DO MEGO PORYWACZA
Angielski tytuł książki to "Stolen: A letter to my captor" czyli w dosłownym tłumaczeniu "Skradziona : List do mojego porywacza". Taką formę ma bowiem ta opowieść. Historia zaprezentowana została czytelnikowi jako list, gdzie Gemma zwraca się często bezpośrednio do Tylera. Przez tą właśnie formę książka wzbudzająca jeszcze bardziej skrajne emocje. Pisanie to próba poradzenia sobie z tym co spotkało bohaterkę. Wraz z Gemmą przechodzimy przez wszystkie momenty zwrotne w jej relacjach z osobą, która ją porwała. Pierwszy jest strach, brak zrozumienia powodów takiego postępowania, nieustannie zadawane pytanie "Dlaczego właśnie ja?"
Dziewczyna wielokrotnie próbuje uciekać nie tylko w znaczeniu fizycznym, ale również psychicznym. Wreszcie prawie przypłacając niektóre z tych prób własnym życiem. Nadchodzi odrętwienie, a potem ostateczna próba przeżycia w sytuacją w jakiej się znalazła. Ku jej zaskoczeniu to nie historii jej porywacza, ale jej samej może okazać się najgorszą częścią prawdy. I jaka jest ta jedyna prawda ? Taką jaką przedstawiają jej wspomnienia czy Tyler ? Gemma nie potrafi już dokładnie określi co wydarzyło się naprawdę. Pewne wspomnienia powracają na jawie, inne w formie snów. Czy którekolwiek są prawdziwe ?

SYNDROM SZTOKHOLMSKI
Syndrom sztokholmski pojawia się u wielu ofiar porwań.
Jest to niezwykłą więź, która wytwarza się w warunkach skrajnego stresu. Łatwo by było zaszufladkować tą historię pod tym terminem. Sprawa nie jest w tym przypadku taka łatwa. Tyler pokazuje Gemmie świat o którym wcześniej nie miała pojęcia. Surowy krajobraz, mimo iż śmiercionośny, nosi w sobie majestat i pradawne piękno. Dziewczyna
powoli zaczyna czuć się jego częścią. Nienawidzi się za to, ale podobną więź zaczyna czuć z Tylerem. Taki jest przecież właśnie ten młodzieniec, z jednej strony niebezpieczny, ale z drugiej na swój sposób jest w nim zewnętrze i wewnętrzne piękno. Zupełnie jak bezkresne bezludne tereny Australii.Co powie sama sobie, jeśli ten koszmar kiedykolwiek się skończy ?
„Zobaczyłeś mnie, zanim ja zauważyłam ciebie.”*
Czyj był to błąd ?

REKOMENDACJE
Historia, której z całą pewnością można i trzeba poświęcić wakacyjne popołudnie. Absolutnie nieprzewidywalna akcja, skoki napięcia pojawiające się w najbardziej niespodziewanych momentach. Bohaterowie zarysowani w taki sposób, że czytam o nich jak o kimś komu naprawdę przydarzyła się ta historia. Nie mogłam się oderwać ani na chwilę.
Historia zawarta w książce stanowi zamkniętą całość, choć zakończenie nie mogłoby by być bardziej niepokojąco otwarte. W żadnym wypadku nie jest to romans. Jest to bardziej książka o przetrwaniu, nie tylko w obliczu tak surowej natury ale także sytuacji, która spotkać może każdego, zawsze i wszędzie.

MOJA OCENA : 9,5 / 10

CIEKAWOSTKI :
* Pisarka zobaczyła pewnego dnia na koncercie chłopaka o blond
włosach i niebieskich oczach, który posłużył jako pierwowzór Tylera. Lekko znudzona i zamyślona dziewczyna o rudych włosach i zielonych oczach, wodząca wzrokiem po platformie dworca czekając na pociąg, dała początek postaci Gemmy. Wtedy wreszcie pisarka znalazła swoich bohaterów.
* Obszary, które opisuje w powieści zobaczyła na własne oczy podczas wycieczki po Australijskim pustkowiu. Urodziła się w Walii, ale wychowała w Australii.
* Wspomnienia mają formę listu, ponieważ Lucy często je pisywała podróżując między rodziną w Walii i Australii.
* Powieść tą rekomenduje także odkrywca książek o Harry'm Potterze.
* Uprowadzona to debit tej autorki. Została napisana jako część jej pracy doktoranckiej. Jej kolejna powieść to Flyaway. Obecnie autorka pracuje nad kolejną powieścią młodzieżową.

Źródło:http://kessieandbooks.blogspot.com/2011/07/zobaczyes-mnie-zanim-ja-zauwazyam.html#more