Ekranizacja.

Shetani

Aaaah, już jutro do kina Very Happy

Powiem Wam, że były takie mega problemy z rezerwacją, że masakra oO Tydzień przed bez mała rezerwowałam, a sale pełne oO

patusia.dorota

U mnie natomiast puste Razz

Wybieram się w sobotę, nie mogę się doczekać. Smile

Corita

Właśnie wróciłam Very Happy

i... TO BYŁO CUDOWNE <3!!!!!!!!!!! Very Happy

Serio, nie macie się czego obawiać, dziewczyny Wink

. Nawet pierwsza część nie była tak dokładna w szczegółach i ahhh wszystko było dokładnie taki jak w mojej głowie. Jennifer rządzi, na moje oko dostanie jeszcze niejednego Oscara dzięki fantastycznej grze mimicznej. Pierwsza część filmu była troszkę cięższa z króciutkimi scenami, ale rozkręca się i od ogłoszenia Poskromienia dostaje kopa i ani na chwilę nie zwalnia. Finnick jest po prostu Finnickiem, ale nie pokazali jego pełnego stroju na paradzie Sad

, tylko od piersi w górę. Przy wywiadzie Johanny opadła mi szczęka, tego nie było w książce Very Happy

, w ogóle Jena przeszła samą siebie Very Happy

. Peeta nic się nie zmienił, nadal jest w stanie zrobić wszystko dla Katniss. Zdecydowanie idę jeszcze raz Very Happy

.

Napiszę więcej jak ochłonę Very Happy

.

PS. Patrzcie uważnie, to zobaczycie pannę Crestę Wink

PS2. Poprawili trochę z pierwszej części, Flavius i Octavia dostali parę linijek, pokazali jak zabierają ciała trybutów i nawet Ripper była Very Happy

i .... wow, dalej jestem zszokowana jak bardzo trzymali się szczegółów np. mgła, małpy, fale, rodziny Tresha i Rue, i przede wszystkim sam początek filmu "Słońce wschodzi, więc i ja wstaję".
PS3. Widoki przepiękne - jezioro i sama arena i nawet dystrykt 12.

Shetani

Jestem naprawdę zadowolona! Very Happy

Nie ma żadnej większej rzeczy, do której mogłabym się przyczepić. Moim zdaniem w bardzo wielu momentach trzyma się książki. Arena wyszła znakomicie - mgła, małpy, burza... Suknia Katniss to obłęd! Podobnie jak ich stroje na paradzie. Aktorzy dobrze dobrani - nie mam zastrzeżeń w sumie. Znaczy Finnick miał być obłędnie przystojny... no ale to już kwestia gustu Smile

Naprawdę bardzo mi się podobało, emocjonujący i poruszający!

madziula

Jestem zachwycona! może i nie pamiętam do konca szczegółów z książki, ale wydaje mi się, ze bardzo wiernie odwzorowali. Super kostiumy, aktorzy, sceneria, zdjęcia, muzyka! no i Finnick <3 jak dla mnie był zdecydowanie obłędnie przystojny Very Happy

Zuz@

No cóż ja tylko dodam, że było zajebiście i warto bylo czekać <3
I podobnie jak w przypadku książek- druga część mi sie podobała bardziej niż pierwsza Very Happy

tombraiderka009

Świetna ekranizacja. Doskonale oddali te najważniejsze fragmenty, które były w książce. Tak bardzo chciałam zobaczyć jak zrobią ten zegar - podczas czytania było naprawdę emocjonująco. Najbardziej podobało mi się z tą mgłą - gdy napływała to była taka cisza w kinie, bo każdy czekał ze strachem i adrenaliną na to, co się stanie Smile

Jak film się skończył, to po prostu nawet ja nie mogłam w to uwierzyć, że w takim momencie jest koniec.. Jak to dobrze, że przeczytałam całą trylogię, bo nie wiem, czy bym wytrzymała na Kosogłosa w 2014 roku Razz

I oczywiście piosenka Coldplay na literach końcowych - przepiękna<3

amy188

Właśnie wróciłam z kina i jestem zachwycona. Film cudowny, trzyma w napięciu od początku do końca, bolą mnie dłonie, bo musiałam wbijać w nie paznokcie, żeby nie płakać przy kilku momentach. Jennifer gra tak przekonująco, że aż się trzęsłam czasami Razz

W moim odczuciu cały film zasługuje na Oscara. Nie spodziewałam się, że będzie tak wierny książce Smile

Wszystkie nowe postacie na wielki plus, dokładnie tak sobie je wyobrażałam! Finnicka uwielbiam, moim zdaniem idealny aktor do tej roli. Epic!

Alyssa

Ech, zazdrość mnie bierze ;_; moje koleżanki pojechały dzisiaj, pewnie w szkole będą się tym ekscytować xD
ale mam za 12 dni urodziny i może pojadę Razz

nariell

Film był naprawdę świetny. I też jestem mile zaskoczona tym, jak bardzo wierny książce pozostał. Nie sądziłam,że nawet ich teksty pozostaną identyczne jak w książce (chociażby pierwsza rozmowa Katniss z Finnickiem). Gigantyczny plus za świetną muzykę, której mi jednak w pierwszej części zabrakło. No i to zakończenie Very Happy

nigdy nie zapomnę miny mojego chłopaka jak zaczęły napisy końcowe lecieć, a on z wyrzutem: "No chyba sobie jaja robią! Nie mogą w takim momencie kończyć filmu!"

Agda

Widzę że wszyscy są filmem zachwyceni. Byłam wczoraj, i normalnie przez pół godziny nam się z koleżanką buzia nie zamykała<3
Rola Finnicka ... Sam zagrał wyjątkowo dobrze, Snow, Haymitch. Już nie mówiąc o Jennifer. Nie wiem, jak Wy, ale w ostatniej scenie aż mi zaimponowała mimiką.
No, i to że jest tak wierny książce. Nawet dodali do niej, pokazując więcej Snowa i Gale'a. A co do końcówki, to było od rzu widać, i słychać, kto książki nie czytał. Very Happy

I też chyba zmiana reżysera na dobre wyszła, bo świetne ujęcia i nie było już irytującego zamazanego obrazu we wszystkich scenach walki.

Generalnie, wyszłam z kina z takim bananem na twarzy. Całości dopełnił Atlas na końcu. <3

kaarmel

Byłam w piątek z chłopakiem! O tak, zdecydowanie trochę "naromansowali" reżyserowie, czy inni twórcy, więc momentami to czułam się jak w komedii romantycznej, ale to tylko nieliczne momenty! Nadal cudowne! Kocham kreację Katniss tutaj, bo zdecydowanie oddaje Katniss książkową. Świetna gra, wspomniana wyżej mimika... Kreacje innych trybutów także dobre, trafne, warte uwagi jak na ekranizację. Twórcy zdecydowanie po raz kolejny sprostali zadaniu, a czytając książkę ciężko to sobie wyobrazić.
Kurczę, przypomnijcie mi: wydawało mi się, że Finnick to taka iście ludzka zołza, mam wrażenie jakbym przy czytaniu chciała go zamordować, a tutaj był taki neutralny... Może to znak, aby przypomnieć sobie znowu treść Very Happy

Momentami efekty specjalne bardzo rzucały się w oczy, ale świat Kapitolu w sumie też jest bardzo efektowny...

Corita

Dla tych co widzieli film Wink

(spoilery

)

Po_zmierzchu

Film był po prostu świetny! Mnie bardzo poruszył, a do tego wszystko w nim pasuje: stroje, aktorzy, muzyka.

A mam takie pytanie jeszcze: też tak mieliście, że gdy oglądaliście ten film to mieliście uczucie jakbyście już wcześnie to gdzieś widzieli? u mnie tak było. Myślę, że było to spowodowane tym, że podczas czytania książek robiłem sobie oczywiście wizualizacje w myślach (chyba wiele osób tak ma jak czyta książki) i te wizualizacje naprawdę były bardzo bliskie tego co zostało pokazane w filmie Smile

więc nie byłem w ogóle zaskoczony.

Nerezza

"Pamiętaj, kto jest Twoim prawdziwym wrogiem".

Ekranizacja pierwszej części trylogii "Igrzyska Śmierci" odniosła wręcz przeogromny sukces. Świat opanowała istna gorączka płonąca jaśniej niż suknia Katniss. Film zarobił miliony dolarów, a odgrywający główne role aktorzy szybko stali się najgorętszymi nazwiskami w świecie filmu. Jennifer Lawrence(Katniss) zgarnęła nawet Oscara(choć akurat nie za ten film). Ten szał tlił się przez 1,5 roku i wybuchł na nowo przy okazji premiery drugiego filmu z serii, "W pierścieniu ognia"!

"Odpowiedni czas i miejsce."

Katniss dopuściła się niedopuszczalnego czynu. Zakpiła sobie z Kapitolu w żywe oczy. Zrobiła to z miłości, czy może jednak kierowało nią coś innego? Dziewczyna igrała z ogniem, zapominając, że jedna iskra może doprowadzić do pożaru, który zagrozi jej najbliższym oraz każdej osobie nie tlko w 12 dystrykcie, ale w całym kraju. Kapitol nigdy nie był łaskawy i skłonny do przebaczenia, za rebelię 75 lat temu 'sprzątnął' z powierzchni ziemi 13 dystrykt, a pozostałe ukarał Głodowymi Igrzyskami. Teraz zaś zbliża się 3. Ćwierćwiecze Poskromienia, które będzie rozgrywką na innym poziomie.

Dla każdego fana jakiejkolwiek serii lub książki najważniejsza jest jedna rzecz przy tworzeniu ekranizacji. Wbrew pozorom nie jest to zgodność z oryginałem książkowym; to znajduje się na drugim miejscu, choć też jest ultra ważne. Najistotniejsze jest, aby ktoś kto wybierze się na film, pragnął potem zapoznać się z książką, ponieważ pierwowzór w 99 % przypadków jest lepszy. W "W pierścieniu ognia" nie było pierwszoosobowej narracji, więc widz musiał poznać odczucia i przemyślenia Katniss w inny sposób. Podobnie, jak w "Igrzyskach Śmierci" rozwiązano to za pomocą momentów zza kulis Głodowych Igrzysk, gdzie Plutarch Heavensbee główny organizator i prezydent Snow planowali kolejne "atrakcje". W tej części oddano to jeszcze lepiej i stało się to świetnym dopełnieniem historii.

"To nie jest prawdziwe!"

Najważniejszą osobą w książce jest Katniss, a więc w filmie odgrywająca ją aktorka Jennifer Lawrence. Panie i panowie czapki z głów. Owszem, nie wygląda już ona na te 17 lat, jednak i tak nie wyobrażam sobie innej osoby w tej roli. To właśnie Jennifer miała przeogromny wpływ na oddanie wnętrza Katniss, tego co było opisane w książce. Jej emocje, gesty, miny, to wszystko było tak niesamowicie prawdziwe, że aż miażdżące dla widza! Musiałam, sobie powtarzać, że to jest tylko film, tak łatwo uwierzyć w to, co widać na ekranie. Jennifer nie grała, ona była Katniss. Ta aktorka jest jedną z najbardziej zakręconych i pozytywnych osób świata, a udało jej się oddać burkliwą i niechętnie okazującą emocje Katniss i to w taki sposób, że nie mogę nadal wyjść z podziwu.

Już dawno postanowiłam, że nie będę narzekać na dobór obsady dopóki nie obejrzę filmu i się tego trzymam, choć nie jest to łatwe. Największe oczekiwania były oczywiście skupione na Finnick'u Odair, który bezsprzecznie podbił serca wszystkich czytelniczek. Niepowodzenie przy doborze aktora groziło małą rewolucją, jednak twórcy filmu nie mogli spisać się lepiej. Sam Claflin świetnie oddał Finnicka, a niezastąpiona scena z kostką cukru, czy późniejsza z Mags są po prostu fenomenalne. Choć może przemawiać przeze mnie miłość do postaci książkowej, to jednak cieszę się, że to właśnie Sam został wybrany. Do tej roli byli brani pod uwagę między innymi Robert Pattinson(Edward ze Zmierzchu). Wyobrażacie sobie Edwardofinnicka?

Jena Malone grająca Johannę była bardzo pozytywną niespodzianką. Uwielbiam tą postać w książkach, ponieważ jest ona tak podobna do Katniss, a równocześnie całkowicie indywidualna. Scena w windzie(spoiler: klik!) przejdzie po prostu do historii.

Inni aktorzy również spisali się na medal. Prezydent Snow(Donald Sutherland) wciąż budzi strach, lub przynajmniej ciarki na plecach, Mags(Lynn Cohen) nie mogła być oddana lepiej, Enobaria(Meta Golding) szczerzyła rekinie ząbki, a "Walt i Pokręt" (Beetee i Wiress) byli idealni. Każda postać jest dopracowana do ostatniego szczególiku i nie zabrakło w filmie ulubionych scen z książek z tymi właśnie bohaterami. Czułam się, jakby wreszcie wypełniono kontury moich wyobrażeń, nadając im twarze i głosy. To samo mogę powiedzieć o arenie. Miażdżąca.

"Choćbyś żyła tysiąc lat, nigdy nie zasłużysz na tego chłopaka."

Jedna jedyna rzecz, która mi się nie podobała, to zbyt swobodne poczynanie sobie w wątku Katniss x Gale. Niepotrzebne i zajmujące cenne minuty. Nie rozumiem, jak w ogóle można tworzyć przy takiej historii "teamy". To jest historia o wojnie, o rewolucji, 'grze' przynoszącej tylko śmierć i cierpienie, a nie romansidło z 'groźnym' tłem, jednak niech już będzie. Ale jak można w ogóle rozważać Gale'a? Co z tego, że Liam Hemsworth(jak twierdzą) jest super przystojny, a do tego wysoki, a Peeta wygląda przy nim(podobno), jak hobbit. Czy w tym wszystkim chodzi tylko o to, że jeden aktor jest ładniejszy lub wyższy od drugiego? A co z tym, że Peeta jest najcudowniejszym facetem świata, którego miłość jest tak prawdziwa, że stała się już kanonem? On nie gra, nie udaje, wszystkie jego czyny, oddają jego emocje. Nie ma w nim zakłamania, nigdy nie myśli o sobie. Sceny pomiędzy Katniss i Peetą są najlepszymi w filmie. On jest ideałem, który kochał ją mimo tego, że dla niej był tylko strategią. Był gotowy poświęcić dla niej życie i to nie raz, a nieustannie. Sprawa teamów nigdy nie powinna się narodzić.

Warto wspomnieć o soundtracku. "Igrzyska Śmierci" były bardzo ciche, co nie powiem, znakomicie pasowało do wymowy filmu i samego tytułu. W "W pierścieniu ognia" jest więcej muzyki, jednak również bardzo dopasowanej i znakomicie oddziałującej na widzów. Już nie mogę się doczekać, aż przesłucham wszystkie piosenki promujące film, a wśród nich piosenkę Ellie Gouding, jednej z moich ulubionych piosenkarek.

Najprościej mówiąc film jest wspaniały. Cudowni aktorzy, piękna charakteryzacja, pasująca muzyka, kostiumy, makijaże; po prostu każdy detal był idealny. "W pierścieniu ognia" trwa cudowne dwie i pół godziny i jest wzorową ekranizacją; właśnie taką, jaką chciałby obejrzeć każdy fan tej trylogii. Nie byłam pewna, czy to jest możliwe, ale film okazał się być jeszcze lepszy od "Igrzysk Śmierci". To trzeba obejrzeć! Ja już wybieram się do kina po raz drugi!

Ogólna ocena: 10/10.

Na razie z bloga, potem się rozpiszę spoilerowo. xD

patusia.dorota

Recenzja z bloga. Smile

"Pamiętaj, kto jest twoim prawdziwym wrogiem"

Dokładnie rok temu miałam przyjemność oglądać ekranizację mojej ukochanej serii z działu antyutopii, czyli „Igrzysk śmierci”. Oglądałam ją z wielką przyjemnością, film okazał się naprawdę dobrze nakręcony, miał pewne niedociągnięcia, pewne zmiany, ale wzbudził we mnie pozytywne uczucia. Rok to naprawdę długi okres czasu. Dla osoby w moim wieku jest to prawie wieczność, gdy z wielką niecierpliwością czeka się na coś, co bardzo chce się zobaczyć, poznać. Właśnie tyle czasu musiałam wyczekiwać premiery „W pierścieniu ognia” wspominanego wyżej tytułu. Jednak czekanie się opłaciło! Właśnie dziś jestem po seansie. Olać lekcje, olać sprawdzian z historii, czas na moje wrażenia!

Po wygranej w 74. Głodowych Igrzyskach Katniss Everdeen i Peeta Malark mają udać się na 12-dniową trasę po wszystkich dystryktach. Prezydent Kapitolu Snow nakazuję Katniss, by uważała na słowa, które wypowiada podczas podróży. Wygrywając wraz z Peetą zawody dziewczyna wzmocniła chęć uwolnienia się spod władz żyjących w strachu mieszkańców. Snow nie chcę wybuchu kolejnej rewolucji. Katniis pod groźbą utraty najbliższych stara się nie dać władcy żadnych powodów do wykonania swoich obietnic. Jednak czy jej się to uda? Co stanie się z nią i Peetą? Czy ich Głodowe Igrzyska dobiegły już końca?

Po pierwsze jestem oczarowana i jeszcze szaleję po tej ekranizacji, więc z góry za wszelkie głupoty, niedopowiedzenia, nieskładne wypowiedzi i inne tego typu aspekty przepraszam. Wchodząc na seans nie wiedziałam, czy film mi się spodoba. Liczyłam na dobrą zabawę, a otrzymałam coś znacznie lepszego. Twórcy postarali się jak najlepiej oddać klimat książki, zachowania bohaterów, a jeśli już jakieś sceny dodawali lub lekko zmieniali, według mnie roboli to na ogromny plus. Ale może wszystko po kolei, bo powstaje bałagan.

Początkowa akcja przebiega w dystrykcie 12., ukazany od został jako obraz nędzy i biedy, niezwykle trafnie ukazywał to, jak żyli zwykli ludzie, a jak od tego momentu żyli zwycięzcy Igrzysk. Różnice nawet w tak niewielkim odstępie pokazują, jakimi prawami rządzi się Kapitol i co chwali. Razem z Katniss i Peetą poznaliśmy również, jak wyglądają inne dystrykty, a przynajmniej część z nich. Całkowicie odmienny świat przedstawiał natomiast Kapitol, tu wszystkiego było pod dostatkiem, tu mieszkańcy wymiotują tylko po to, by spróbować wszystkich dań na przyjęciu. Dzięki temu, że widzieliśmy najpierw wszystkie dystrykty, później zaś Kapitol, różnice były jeszcze bardziej widoczne i aż kuły w oczy.
Na koniec zostawałam najbardziej niezwykły krajobraz, a mianowicie arenę. Miejsce walki zostało przedstawione niezwykle dokładnie, każdy szczegół zachwycał i przyciągał spojrzenie. Obrazowość niebezpieczeństw, piękno przyrody, które ukazuję swoją prawdziwą, mniej łagodna naturę, mnie wprost zachwyciło. Myślę, że twórcy starali się odtworzyć każdy szczegół i nadać historii więcej dramaturgii, co według mnie właśnie dzięki tym zabiegom osiągnięto.

Oczywiście nie tylko scenografia potrafiła niezwykle pozytywnie wpłynąć na widza, dla mnie doskonale ukazano również bohaterów. Na szczególną uwagę zasługują bohaterowie główni, czyli Katniss i Peeta. Dziewczyna odegrała swoją rolę niezwykle realistycznie, naprawdę mogłam się wczuć w jej uczucia i zrozumieć, co przeżyła. Jennifer Lawrence pokazała, że potrafi zagrać na niezwykle wysokim poziomie. Niekiedy potrafiła przerazić, niekiedy rozbawić, czasem jej współczułam, a czasem cieszyłam się razem z nią. Myślę, że to właśnie jej charakter, jej gwałtowność i emocjonalność została najlepiej oddana. Jednak inni bohaterowie też nie zostają w tyle. Peeta był bohaterem, którego w książce nie polubiłam najbardziej, denerwowała mnie jego ciamajdowatość i to, że zachowywał się mało męsko. W filmie natomiast byłam zachwycona grę aktora odkrywającego jego rolę. Sądzę, że niekiedy taką postać trudniej jest oddać niż silny i zdecydowany charakter. Mimo jego wad, polubiłam go, zmieniam, co do niego jego nastawienie, może podobnie sprawa będzie się miała, przy ponownym przeczytaniu książki, zobaczymy.

Jednak obsada to nie tylko postacie główne, ale również całą grupa stojących za nimi postaci drugoplanowych i epizodycznych. Naprawdę rzadko zdarza się, że tło historii było tak doskonale wykonane. Wszyscy aktorzy według mnie spisali się znakomicie. Mimo pojawiania się nawet na krótki czas mogłam doskonale poznać ich charaktery. Już po sposobie zachowania, postawie mogłam wyczuć, jaka ta osoba jest. Na szczególną moją uwagę zasłużył Gale. Zdecydowanie był on lepiej przedstawiony niż w pierwszej części. W tomie mimo, że chyba nawet było go więcej, wydawał mi się płytki, tu dodano mu głębi. Niezwykle pozytywnie wpłynęła na mnie postać Johanny. Aktorka niezwykle odegrała tą zadziorną i pewną siebie postać. A do tego scena z windą i krzyki na prezentacji i arenia, rozwaliła mnie na łopatki. Dodawała całej tej historii humoru i lekkości, bo reszta historii raczej nie pozostawiała nam wiele pozytywnego myślenia. Na koniec pozostawiłam niezwykle barwną postać, a mianowicie Finnicka. Po pierwsze niesamowicie przystojny, ale to tylko taki miły dodatek. Postać oryginalna, pewna siebie, lubię takie osobowości. Fragment z kostką cukru i w decydującej scenie na wielki plus.

O bohaterach mogłabym pisać jeszcze i pisać, bo naprawdę aktorzy odegrali swoje role znakomicie. Nie było takiej postaci, która nikła by w tle, każdy w jakimś stopniu się wyróżniał i zachowywał charakter i oryginalność.

Dzięki dobrej grze aktorskiej doświadczyłam niesamowitej gamy uczuć podczas oglądania filmu. Po pierwsze wzruszenia i smutek. Film był osadzony w tych sferach, dało się odczuć, ze to nie jest tylko zabawa, że tu chodzi o coś więcej. Najbardziej jednak wybiła się tu scena z Dystruktu 12, rzadko oglądając film zdarza mi się płakać, tym razem nie miało to miejsca, ale łzy zbierały się w moich oczach, dzięki barwnym opisom Katniis mogłam sobie wyobrazić Rue, leżącą wśród kwiatów. Naprawdę smutny obraz. Kolejnymi uczuciami była radość i humor, który odczuwałam w większości scen z Johannną i Haymitchem. Obie te postacie dodawała polotu i lekkości, o której wspominałam już wcześniej. Potrafili nieźle rozładować napięcie. Niekiedy czułam przerażenia, a przecież wiedziałam już, co stanie się z bohaterami, jak potoczą się ich losy, emocji nie zabrakło. Jednak to oczywiście nie wszystko. Podczas seansu na mojej twarzy musiała pojawiać się pewnie cała gama uczuć, zaskoczenie, lęk, zachwyt, to tylko niektóre towarzyszące mi reakcje.

Skoro mowa o zachwytach, niezwykle podobały mi się stroje, które mieli na sobie bohaterowie. Zdecydowanie kreacje Katniss z tej części biły na głowie jej stroje z poprzedniej historii. Cinna spisał się znakomicie. Suknia ślubna sama w sobie była niesamowita, ale to co z niej powstało... Było na co popatrzeć. Jednak to nie wszystko. Chciałam też wspomnieć o strojach mieszkańców Kapitolu. Ich nietuzinkowość mnie wręcz bawiła, te kolory, fasony, style. Szaleństwo! Prym w tym wszystkim wiodła oczywiście Effiie. Ta kobieta ma styl.

Podsumowując, film okazał się niezwykłą przygodą. Poczułam się jakbym naprawdę przeżywała historię wraz z Katniss i innymi bohaterami. Seans okazał się niesamowitym przeżyciem, wiele scen niezwykle mnie zachwyciło. Jak pewnie widać po recenzji wciąż jestem pod wpływem pozytywnego szoku. Myślę, że jak do tej pory był to najlepszy film tego roku, jaki udało mi się obejrzeć. Ogromnie pozytywne zaskoczenie. Pozostaje mi tylko liczyć, ze podobnie będzie się miała kwestia kontynuacji. Trzymam za to kciuki i wyczekuję jej z niecierpliwością.

Ocena: świetna

nariell

Nerezza

Ja widziałam wszystkie gify na tumblrze, a i jeszcze przeczytałam książkę kilka dni przed kinem.
Tylko kilka rzeczy mi nie pasowało,bo wyobrażałam je sobie inaczej.Wioska zwycięzców była zbyt mała, te domy to widziałam bardziej oddalone. Very Happy

Shetani

W sumie po części miałam takie wrażenie, ale to tylko i wyłącznie dlatego, że zawsze sobie wszystko ładnie wyobrażam jak czytam książkę Very Happy

A tutaj twórcom filmu udało się w dużej mierze moją wizję przelać na ekran Very Happy

Nerezza

Nie pasowało mi kilka rzeczy. To jezioro było za duże, bo to było TO jeziorko Katniss i jej taty, prawda? Sam początek z tymi drzewami, to mi się ze Zmierzchem skojarzył,a wioskę zwycięzców to już zupełnie inaczej sobie wyobrażałam. Stroje na arenie tak samo. Jakoś tak bardziej niebiesko. W ogóle WTF, że Katniss 3 razy całowała się z Gale'em? W książce był jeden pocałunek i wtedy, jak leżał nieprzytomny, to ona go cmoknęła, a nie że co tu się kurczę wyrabia.

A kilka uwielbiam. Scena w windzie wymiata. Very Happy

[link widoczny dla zalogowanych] <3 <3 <3 Mags, gdy całuje Finnicka i wchodzi w mgłe. Głoskułki. W ogóle dlaczego wszystkie określenia były takie, jak w książce poza tymi przeklętymi karierowiczami? Przecież to w ogóle nie pasuje! Zawodowcy!

MUlka

Też jestem po filmie i ogólnie jestem zadowolona, zdecydowanie lepiej oddana częśc niż pierwsza, ale wiadomo w pierwszej musieli wprowadzić w świat pewnymi kosztami, a tuta już mogli się skupić na konkretach.
Ja najbardziej się obawialam tego, że nie będą potrafili pokazać zmiany stosunków Kotnej i Peety, ale wyszło im super - taka drobnostka, jak słowa wnuczki Snowa były super dodatkiem. W ogóle jej postać była niby nie istotna ale zajebiście ważna.
Osobiście zachwyciła mnie rola Plutarcha i Finnicka, Johanna też była niezła. Samo zakończenie było fajnie zrobione dla oka, jakoś tak poważnie wyglądali przy tym stole, jakby omawiali pole bitwy ... nie wiem jak to opisać, ale dawało to wrażenie wstępu do czegoś na co warto czekać. No i nabrałam ochoty na przeczytanie Kosogłosa Very Happy

ps: prawie się poryczałam, jak w 11 dystrykcie dziadek zagwizdał i zajebiście przestraszyła mnie małpa, aż wysypałam popcorn Very Happy

Corita

Silje

Eh, w sumie nie mam wiele do dodania. Film był przegenialny! Pierwszy też mi się bardzo podobał, ale "W pierścieniu ognia" kompletnie mnie rozłożyło! Dla mnie te filmy są nawet lepsze niż książki, są w taki ciężki do zdefiniowania sposób dojrzalsze. Naprawdę nie mogę się doczekać kolejnej części!

Chociaż bohaterką dnia była dla mnie puszczona przed filmem reklama coca-coli, która pewnie trochę wpłynęła na mój nastrój. Razz

Qlka

Co tu dużo mówić ekranizajc "W pierścieniu ognia"to Mistrzostwo świata! A jest kilka tak wzruszających scen... Przemówienie Katniss w dystrykcie Rue, Gale i wiele innych. Wszystko piękne te stroje i lokacje, super gra aktorska wszysatkich nawet Josha, po którym niekotrzy jadą, z esztywny - ale idelanie taki jak Peeta Smile

Alyssa

Jadę w sobotę z przyjaciółmi ^^ Zrobili mi takie przent na urodziny <3