My, dzieci z dworca ZOO - Christiane F.

kasia

Pamiętnik narkomanki w porównaniu do tej książki jest naprawdę słaby, ale też warto przeczytać. My dzieci z dworca zoo jest w ogóle jedną z moich ulubionych książek. bardzo wciąga i szybko się ją czyta. naprawdę warto ją mieć w rękach. Smile

wildchild

My, dzieci z dworca ZOO to najstraszniejsza książka, jaką kiedykolwiek czytałam... Serio!! Bo ona opowiada prawdziwą historię, a nie jest wymysłem autora... Co do Pamiętnika Narkomanki to wg mnie jest to nic w porównaniu do Dzieci, i w sumie to później zrobił się tak nudny, że nie dokończyłam czytać.... Ale My, dzieci z dworca ZOO polecam jak najbardziej!! Smile

Agnnes

Naprawdę nie sądziłam ze tak wygląda życie narkomanów, mam wielką nadzieją że od tego 77 roku zmieniło sie choć troche na lepsze. No więc ogólnie po tej książce nie ma mowy żebym choć zastanowiła sie kiedykolwiek nad wzięciem narkotyków, nie żebym wczesniej miała taki zamiar, no ale ta ksiazka ukazuje coś takiego, czego zdecydowanie nigdy nie chciałabym przeżyc.
Choć chwilami miałam takie wrażenie, może bede teraz wyjątkiem, że gdyby przeczytała to jakas dziewczyna w totalnej depresji czy coś to ta ksiązka mogłaby ja nawet do brania n. zachęcić, bo komuś takiemu myśle że mogłyby się spodobać niektóre rzeczy w takim życiu, no jeśli oczywiście ta teoretyczna dziewczyna już myślałaby o samobójstwie...wiecie, tak rozerwać się jakimś hashem czy czyms przed śmiercią... Dobra może nie bede takich makabrycznych rzeczy pisać.
Uderzyło mnie w tej książce to, że strasznie trudno było znaleźć kogoś kto by mógł pomóc takiej młodej narkomance. Teraz w szkole ogląda się tyle przeróżnych filmów, przestrzegających przed nałogiem, tyle się mówi o koniecznej pomocy takim osobom i tak dalej. A wtedy wszyscy skazywali takie dzieci od razu na śmierć i nie za bardzo było w ogóle możliwości pomocy, nawet pomysłu na taka pomoc.
Ogólnie myślę że ksiązkę naprawdę warto przeczytać, a nawet mogłaby być lekturą, bo w jakiś przystępny i nie nudzący sposób przestrzegałaby przed narkotykami i myśle że byłaby skuteczna w wielu przypadkach.

Fela

Straszna książka,bardzo drastyczna,ale całkiem niezla.

AsicaIfy-

Miałam ja w domu. I tak, leżała dosyć długo, i przyznam się szczerze że po prostu bałam się po nią sięgnąć. A teraz wypożyczyłam ponownie, zobaczymy. Ciągnie mnie do niej jak nie wiem. Ale postanowiłam że przeczytam ja jako ostatnią. ^^

panna_nierealna

Film oglądnęłam, przerażający. Książę miałam w rękach, ale też się nie odważyłam.

carino

filmu nie widziałam ale książke przeczytałam... cieszę sie że natknełam się na ta książke za nim wpadlabym w cos nie fajnego... uświadomiłam sobie dzieki tej histori co mogloby się stać...
szkoda tylko że takie historie dzieją się naprawde...

ladyironia

Jedna z moich ulubionych książek. Ogółem bardzo lubię ćpuńskie książki, przemawiają do mnie. Christiane bez ogródek opowiada o wszystkim, podoba mi się to. Książka wstrząsa, szokuje ale i uczy.

Maja

Ćpuńska książka to mało powiedziane. To książka ćpuńska, prostytuczna i patologiczna, co czyni ją dla mnie niesamowicie interesującą. xD
Jestem jakieś dwa tygodnie po lekturze i muszę przyznać, że jest mocna. Momentami nudna, bo wielokrotnie powtarzały się te same przemyślenia Christiane, ale mi to nie przeszkadzało. Samo to, że jest oparta na faktach... po prostu nie zdawałam sobie sprawy z wagi problemu. Niby narkomaństwo jest nagłaśniane, oglądało się filmiki w szkole, ale TO bije wszystko na głowę.

I nawet nie proponujcie mi hery xD nie po tej książce xD

Monika

Żadna książka o narkomanii nie wywarła na mnie tak dużego wrażenia jak "My dzieci z dworca zoo". NIESAMOWITA. Powinna być lekturą obowiązkową. Szokująca i zmuszająca do refleksji,a przy tym tak strasznie prawdziwa ...

q1a1z1w2 · Wysłany: Wto 20:08, 30 Mar 2010 Temat postu:

czytałam i widziałam film .
tego co się czuje podczas czytania tego nawet nie da się opisać .
jak można się stoczyć ...
na szczęście dziewczyna miała na tyle siły żeby wyjść , chociaż z tego co pamiętam dalej haszysz brała

młoda · Wysłany: Wto 20:14, 30 Mar 2010 Temat postu:

To film jest? Nie wiedziałam Very Happy

A mimo, że potem brała hasz to i tak jestem z niej dumna. Top po prostu niesamowite. Straciła wszystkich przyjaciół i Detlefa. Ale i tak wyszła z tego. Podziwiam ją.

q1a1z1w2 · Wysłany: Wto 20:29, 30 Mar 2010 Temat postu:

jest , jest ;D
nawet szkole raz go widziałam na języku polskim . xD

Większość by się zabiła . Właściwie nie miała już nikogo dla kogo mogłaby dalej żyć

M.

znakomita książka, otwiera oczy i wprowadza w ten gorszy świat, jedna z najlepszych jakie czytałam.

Ayako88

wstrząsająca książka, która na długo zostaje w pamięci...

irony

Książka jest świetna. Tak mi szkoda Christine, jak dla mnie za wczęśnie zaczęła się plątać.. Poza tym miała słabą osobowość i ulegała wpływom innym.

Loli14

Ta książka wywarła na mnie duży wrażenie. Szkoda mi było tych ludzi co przedawkowali. I zgadzam się z kasią, Pamiętnik narkomanki, czy Kokaina są słabe, w porównaniu z My, dzieci z dworca ZOO. Ale chwila... My oceniamy życie? Czy jest słabe czy nie? Bo w tych książkach są przecież prawdziwe historie... Smile

sunnyheroine

czytałam, rok temu dokładnie

jest przerażająco prawidziwa , ale polecam szczerze . .

cherry

W sumie to naprawdę dawno ją czytałam i chyba przeczytam ją niedługo jeszcze raz Very Happy

Generalnie to rzeczywiście porusza i otwiera oczy. To chyba pierwsza książka związana z tą tematyką, którą przeczytałam, i właśnie najdłużej pozostała mi w pamięci.

zaszumiał_wiatr

Książka naprawdę dobra i tak napisana, że nie da się oderwać, można zacząć w środku i od razu cię wciągnie. Można do niej powracać niejednokrotnie, a zawsze będzie przerażać, zadziwiać i przebudzać.

Tirindeth

Kiedyś "jarałam się" taką tematyką, a że było to w gimnazjum, czyli wieki temu, ta książka wtedy mi się podobała. Teraz już bym chyba nie wróciła do takiej tematyki. Ale stanowczo lepsza od np. Pamiętnika Narkomanki - to była masakra moim zdaniem...

Emaa

Jak pierwszy raz czytałam My dzieci z dworca ZOO to miałam może 12 albo 13 lat i przynajmniej raz w roku próbuję do niej wracać. No i przeczytałam ją z 4, 5 razy, ale z każdym kolejnym wywiera na mnie inny wpływ. Jednak z jednym jestem ciągle zgodna: jeszcze żadna książka o narkomanach nie opisywała tak dobrze ich zachowań i środowiska.

A nie wiecie może czy wyszła w nowej okładce?

Lele

Agnesja

muszę to przeczytać :p tyle o ty,m słyszałam, że muszę po to sięgnąć Razz

.