Na Dworcowej - Ludmiła Skrzydlewska

Marysia

„Na Dworcowej” to opowieść o miłości. Miłości potrafiącej zmienić człowieka, miłości pokonującej wiele przeszkód. To także historia przyjaźni bezwarunkowej, jakiej możnaby życzyć każdemu, jaką „spotyka się w biedzie”.
Główna bohaterka jest postacią, w której czytelniczki mogą odnaleźć cząstkę siebie. To pełna humoru i ciepła opowieść dla kobiet, które nie potrafią uwierzyć we własne możliwości i dla tych, którzy nie zdają sobie sprawy, że uczucie czasami kryje się tam, gdzie się tego najmniej spodziewamy. To historia o zwykłym życiu, które mogłoby być życiem każdego z nas.

Wydawca: Naszedebiuty.pl, kwiecień 2010
Stron: 355

***
Na początek może kilka słów o przedsięwzięciu, niewątpliwie dzięki któremu mamy okazję usłyszeć o nieznanych autorach i o którym zdecydowanie zbyt mało się mówi. Na Dworcowej jest bowiem jedną z pierwszych pozycji wydanych nakładem fundacji NaszeDebiuty.pl – projektu wartego odnotowania. Idea jest prosta – dać szansę nowym autorom, ich nowatorskim pomysłom i rześkim piórom na zaistnienie w dość wysublimowanym środowisku wydawniczym oraz relatywnie nieosiągalnym dla przeciętnego człowieka kosztom. Szlachetna inicjatywa, z całą pewnością bardzo interesująca dla osób, które kiedykolwiek myślały o wydaniu swojego pisanego po kryjomu dziełka, do jakich na przykład zalicza się moja nieskromna osoba. Ale rozsądniej będzie jeśli daruję sobie tą część wypowiedzi… ;)

W studencki światek wprowadza nas Ludmiła Skrzydlewska z zapasem dynamicznych i wciągający dialogów, pewną dozą humoru, jednej bójki przepełnionej testosteronem i śliczniutkim, wypasionym volvo. Czego więcej można oczekiwać? Ależ dużo, dużo więcej!

Na tytułową ulicę Dworcową trafiamy, gdy główna bohaterka - Pola Sawicka, rozpoczyna karierę akademicką na gliwickiej uczelni, kierunku bliżej związanym z chemią. Od samego początku dzieje się wiele. Poznajemy przyjaciółkę Apolonii – Marysię, oraz tajemniczego współlokatora Rafała. Trio prowadzące życie studenckie przy dźwiękach AC/DC, Nirvany, a także konkurującymi, dochodzącymi z czwartego piętra określanymi jako typowe UMPA. UMPA. Jak się okazuje, prowadzić to może może tylko do jednego - wojny podjazdowej prowadzonej (ale jedynie z pozoru) pomiędzy niezmordowanymi grupami ludzi o nieco odrębnych zapatrywaniach na życie. W rzeczywistości jednak głównymi przeciwnikami okażą się: Pola oraz denerwująco pewny siebie i przystojny Dominik. Postaci diabelsko od siebie odmienne, jednak w swoim ślepym uporze bardzo podobne. Pola jest nieufną, nieco zakompleksioną (z czego nie do końca zdaje sobie sprawę) dziewczyną, ale mocno stąpającą po ziemi i posiadającą własne zdanie. Nie stroni od konfrontacji, do której to będzie zmuszana stanąć, wielokrotnie sprowokowana przez łobuzersko (i niezaprzeczalnie seksownie!) uśmiechniętego Dominika. Za jego złośliwości niejednokrotnie dostanie mu się od świń i gnojów, co wcale nie zmniejszy jego chęci dokuczenia Poli. Każdy z pewnością zna przysłowie kto się czubi ten się lubi, prawda? Cóż, czasami ciężko uwierzyć, ale zazwyczaj coś w tym jest…

Mile zdziwił mnie sposób przedstawienia samych Gliwic. Moje wyobrażenie o rejonach Górnego Śląska… Cóż, oględnie mówiąc, uważałam Gliwice i okolice za mało atrakcyjne. Autorka jednak przedstawia otoczenie tak, że od razu chce się tam pojechać i sprawdzić czy to wszystko istnieje naprawdę. A szczególnie palmiarnię, ot co!

Jedyne czego mi brakowało to chyba tylko Are you gonna be my girl? w solowym wykonaniu Dominika. xD

Fundacji NaszeDebiuty.pl gratuluję podjęcia się wydania powieści. Strzał trafiony w dziesiątkę. Na naszym rynku zdecydowanie brakuje takich lekkich historii o życiu studentów w dodatku osadzonych w polskiej rzeczywistości. Obym doczekała się więcej. ;)

Angie

Oj, muszę przeczytać koniecznie.
Po pierwsze: fabuła jest ciekawa i to bardzo i aż się chce ją zgłębić.
Po drugie:

Zuz@

Oooo brzmi zachecajaco Smile

Fajnie jest poczytac o studentach ,ale nie amerykanskie opowiastki, tylko wlasnie tak jak jest w rzeczywistosci Wink

Zapowiada sie naprawde ciekawie, i zapewne siegne po tę książkę.
A ulica Dworcowa kojarzy mi sie z Wrocławiem , i jedym z przystankow ,i nie moge sie pozbyc tego wyobrazenia ,ze to tam sie dzieje ,a nie w Gliwicach xD

Abeja

Brzmi ciekawie Smile

Muszę zapolować na tę książkę Smile

Marysia

sujeczka

Kurcze, zapowiada się fajnie Very Happy

Studenci, Polska... nareszcie coś swojskiego xD
I recenzja Marysi mnie totalnie zachęciła Very Happy

We wtorek poszukam w Empiku Wink

Herma01

A ja się zastanawiam, czy czasem nie jest to książka pewnej bloggerki, która zamknęła bloga i zapowiadała, że "Na dworcowej" ukaże się niebawem w księgarniach. A skoro tytuł jest identyczny, to prawdopodobieństwo wzrasta.

Marysia

Tak, to jedno i to samo Na Dworcowej. ;)