2. Crescendo

valerine

Tak, Barnabas zdecydowanie wystarczy ^^ Jak jeszcze miałabym dopuścić do siebie, że Patch nazywa się Ecanus... i tak już truję koleżankom życie ;D. A co do tego imienia - oczywiście, że nam nie pasuje. Ale z drugiej strony, gdyby Patch od początku był Jevem, a nie Patchem, to też inaczej byśmy to odbierały ^^ Btw, mama Nory ma takie specyficzne imię - Blythe, nie?

MUlka

Skończylam Smile

Podobało się Smile

aczkolwiek zagmatwali trochę jeden temat...
Powiedzcie mi czy dobrze to rozgryzłam : Barnabas jest biologicznym ojcem Nory i jednocześnie wasalem Rixona, jest on również potomkiem Chaunceya czyli wasala Patcha - w momencie jak Nora rzuciła się w sali zrobiła to dla Patcha więc zginął tylko Chauncay tak?? ok chyba jak to sobie napisałam to w końcu pojęłam Wink

Tak sobie pomyślałam, po tym jak Lena zażyczyła Marcie śmierci Wink

, że to ona może stać się kluczem do człowieczeństwa Patcha - bo skoro Nora jako córka Hanka była potomkinią wasala Patcha to może Marcie też jest tzn powinna co z tego, że nie ma znamienia hmm a może jest córką Harissona ... no bo nie oszukujmy się jak ma się to "dobrze" skonczyć to Patch musi zostać człowiekiem hmmm

Książkę dosłownie wchłonęłam, cały czas akcja i tak jak w pierwszej części tajemniczo, odrywalam sie co jakis czas i główkowałam "no kto to może być" domyśliłam sie że to Rixon kiedy rozmiawał z Norą na plaży, coś mi się w tym nie podobało, a kiedy poszla pod podany przez niego adres, a tam taka porażka to już byłam pewna . Mnie Nora też troszkę denerwowała tzn niby zawsze przemyślane zachowanie, ale czasami aż za bardzo i ta tajemniczość Patcha , jak on się kurcze poświęca i taki pech że musiał zostać aniołem stróżem akurat Marcie Smile

Chyba nie muszę Cool

nie mniej polecam Wink

valerine

Wiesz co, MUlka - też się nad tym zastanawiałam. I doszłam do wniosku, że niewiele więcej wymyśliłam Wink

Tyryryryryrm! Przed państwem długi spoiler! Very Happy

Barnabas vel. Hank Millar musi mieć jakieś powiązania z Chauncey'em. Problem w tym, że nie wiemy jeszcze, jakie. Do mnie doszło, że Hank jest biologicznym ojcem Nory i że oboje są potomkami Chauncey'a. Btw, Patch MUSIAŁ coś o tym wiedzieć. Bo w Szeptem powiedział Norze, że jest potomkinią Nefila - Chauncey'a (kocham to imię *-*), a kiedy Nora spytała, od czyjej strony, odpowiedział, że ojca. A skoro Harrison został postrzelony, a jak już wiemy - Nefila nie da się tak po prostu zastrzelić - Patch pewnie o czymś wiedział. Albo ja bawię się w szpiega i wyłapuję takie rzeczy ;P

MUlka

Valerine i tu dywagacje Wink

w książce pisze, że Harrison był potomkiem Chauncaya ale baaardzo dalekim (rozrzedzona krew) dlatego był śmiertelny i niewiele mial z Nefila. Natomias historia Hanka - Chauncay miałby zabawić się z jakąś panią która urodziła syna "normalnego" ale jednak z krwią Chauncaya i z pokolenia na pokolenie nic nie było, aż któryś prawdopodobnie ojciec Hanka miał romans z opętana przez anielicę kobietą no i ta urodziła czystej krwi Nefila - Hanka no i on został wasalem Rixona
dochodzę do wniosku, że autorka musiała się nieźle nagłówkować , żeby to miało sens hehe
a tak poza tym i tu dalej dywagacje Wink

Nora i Marcie są w tym samym wieku, może rodzice je po prostu zamienili , no bo niby czemu Rixon nie chciał zabić Marcie tylko od początku łaził za norą - potomkini to potomkini nie musi mieć w sobie nic specjalnego, wystarczy, że jest córką swego ojca ale to już chyba bylaby przesada - aczkolwiek jakieś rozwiązanie - moglaby się na koniec dziewczyna wykazać Wink

hmm teraz będę główkować do jesieni Cool

Shetani

Charlotte12

Jest dużo opcji... W moim wymarzonym zakończeniu Nora umiera za Patcha, czy coś w tym stylu, żeby go ratować itd., archaniołowie dostrzegają siłę ich miłości i Nora staje się aniołem Very Happy

No i żyją długo i szczęśliwie jako aniołowie Razz

Ale to tylko marzenia.
Na pewno w trzeciej części będzie SPOILER: kontynuacja dialogu z szopy lub jakaś akcja. Becca urządziła sobie świetne pole do popisu, ma pełno opcji i dostępnych manewrów w tej sytuacji z ojcem Marcie, matką Nory... Aż mnie skręca z ciekawości Very Happy

KONIEC SPOILERA

MUlka

Shetana (spoiler) jakiś tam cech można nie dziedziczyć, ale krew zawsze, w jakimś procencie, promilu - dlatego myślę że Marcie odegra ważną rolę w kolejnej części, a Patch już pewnie się domyśla kim ona jest ... bo jeśli jest córką Harrisona to tak jak Nora jest potomkinią Chauncaya, a jeśli jest córką Hanka to tym bardziej ... no chyba, że rzeczywiście matka Nory nas zaskoczy Smile

w każdym razie dało mi to wszystko do myślenia Wink

do tego archaniołowie przydzielili Patch'a do Marcie ze względu na to, że jest córką Nefila - a archaniołowie chyba sie nie mylą ?? ...
zdecydowanie za dużo myślę, trzeba się uzbroić w cierpliwość Wink

Tirindeth

O kurde, dziewczyny, ale polemizujecie na ostro, ja uważam, że Becca nas naprawdę zaskoczy, ale póki co... poczekajmy na jakąś zapowiedź trzeciej części.

grey_apple

Lenalee

Czekanie na „Crescendo” było dla mnie prawdziwą udręką, bo im bardziej chciałam tę książkę przeczytać, tym wydawało mi się, że czas jak na złość postanowił się dłużyć. Ciekawość zżerała mnie od środka, byłam niezwykle zainteresowana tym, jak potoczą się dalsze losy Nory i Patcha, tym bardziej, że „Szeptem”, pierwsza powieści Becki Fitzpatrick, podbiła moje serce. Jak się okazało – w „Crescendo” jest znacznie mniej kolorowo, niż śmiałam przypuszczać. Pojawiają się groźne komplikacje, które mogą zaważyć na związku Nory i Patcha, a sama bohaterka będzie musiała stanąć przed prawdą, która może obrócić jej świat do góry nogami. Pytanie tylko: czy miłość Nory i Patcha jest na tyle silna, by ich związek oparł się niebezpieczeństwu i tajemnicom, które ich otaczają?

W tej części warsztat pisarski autorki uległ znacznej poprawie – jakkolwiek na to patrzeć. Moją uwagę przede wszystkim zwróciła konstrukcja bohaterów, którzy stali się teraz bardziej plastyczni i skomplikowani, a moja sympatia do nich również bardzo urosła. Nora jest postacią silną, która nie boi się walczyć o swoje i poznać prawdę, nawet, jeżeli jest ona naprawdę przerażająca. Udało mi się nawet polubić Vee, jej przyjaciółkę, która w „Szeptem” niestety notorycznie mnie irytowała. Teraz została ukazana z zupełnie innej strony, dzięki czemu udało mi się dostrzec w niej wspaniałą przyjaciółkę, która w każdej chwili będzie chętna nieść pomoc Norze niezależnie od sytuacji.

„Sen nadszedł w trzech kolorach: czerni, bieli i bladej szarości.”

Najbardziej cenię sobie książki, które przeżywam od początku do końca. Jak powiedział Emil Cioran – „Książka powinna w duszy czytelnika wywoływać obrażenia”, czego przykładem jest chociażby „Crescendo”. Nie jest to ambitna lektura, jednakże spowodowała, że podczas czytania nie myślałam zupełnie o niczym innym, żyłam i oddychałam tylko czytaną przeze mnie historią i żyjącymi w niej bohaterami. Każde uczucie bohaterów odbierałam, jako własne – czy to był ból, czy radość. I najpiękniejsze w tym wszystkim jest to, że nie były to tylko uczucia Nory, głównej bohaterki, ale również bohaterów drugoplanowych. Czułam się tak, jakbym miała wówczas najwspanialszych na świecie przyjaciół, a ich przygody były moimi przygodami. To niesamowite, że tak niepozorna książka potrafiła wywrzeć na mnie tak wielki skutek.

Akcja tej książki toczy się wartko, dynamicznie, ale przede wszystkim zaskakująco. Było wiele takich momentów, w których byłam niemalże przekonana, co do tego, co się teraz wydarzy, jednakże autorka potrafiła mnie bardzo mile zaskoczyć oraz pewnymi swoimi działaniami niemalże zrzucić z krzesła. Bardzo lubię być zaskakiwana w ten sposób, więc autorce i książce należy się wielki plus. Mile zaskoczył mnie również świat przedstawiony, ponieważ w zasadzie niczym się on nie wyróżniał, a jednak posiadał w sobie pewien nieodparty urok, który mnie zachwycił. Mogę wręcz napisać, że „Crescendo” zaatakowało mnie ze wszystkich stron. Bohaterami, urzekającą akcją, światem przedstawionym, więzią między Patchem a Norą, ale również niesamowitym zakończeniem. Z jednej strony uważam, że autorka wybrała wspaniały moment, aby zakończyć „Crescendo”, pełen napięcia i oczekiwania na to, co dalej może się wydarzyć, ale z drugiej strony jest to moment na tyle niesamowity, że nie mam zielonego pojęcia, czy uda mi się w spokoju wytrwać na premierę 3 części. W takiej sytuacji pozostaje mi tylko jedno. Z niecierpliwością czekać na 3 część, która będzie nosiła tytuł „Silence” i przy okazji gorąco zachęcić Was do zapoznania się z tą książką. Niesamowite wrażenia gwarantowane.

P.S. Chyba bardziej wyraziłabym się w spoilerach, ale jestem taaaaka leniwa, że nie chce mi się ich zaznaczać. Dlatego ich nie robię. Razz

booki

Książkę przeczytałam jednym tchem, nie umiałam się od niej oderwać. Ksiązka jest napisana bardzo ciekawie, a akcja wciąga, tak, że nie można się od powieści oderwać. No ale od początku.

Nora Grey ma wspaniałego chłopaka Patcha, wszystko im się układa, aż do dnia, w którym Nora wyznaje Patchowi swoje uczucia. Nora jest przygnębiona w dodatku dowiaduje się, że Patch zaczyna spędzać czas z jej największym wrogiem Marcie Millar. Nora, mając mieszane odczucia zrywa z Patchem i nie chce go już więcej widzieć. Lecz nie ma jak spędzać wiele wolnego czasu ze swoją najlepszą przyjaciółką Vee, gdyż ona zaczyna umawiać się z Rixonem, a Nora nie zamierza być piątym kołem u wozu.

Do miasta przyjeżdża stary znajomy Nory, który nie wróży zbyt dobrze swym zachowaniem. W życiu Nory zaczyna dziać trochę dziwnych rzeczy otrzymuje liścik, w którym ktoś pisze, że wie kim jest zabójca jej ojca. Marcie mówi dość niepokojące rzeczy o jej mamie, a Nora zaczyna podejrzewać Patcha o związek ze śmiercią Harrisona Grey'a. Nora ma wiele pytań, lecz żadnych odpowiedzi, niekiedy tylko otrzymuje nijakie wskazówki, które mogą ją równie dobrze wyprowadzić w pole.

Crescendo jest pełna akcji i wielu intryg, trzyma w napięciu do samego końca. Ksiązka zawiera także kilka zabawnych sytuacji i wypowiedzi bohaterów, jak na przykład ten cytat, który bardzo mi się spodobal xD :

Shetani

tez uwielbiam ten cytat ; d w sumie czysta prawda ; d

Charlotte12

Haha

Mocny. Mi wiele zdań na cytaty przemykało przed oczami, bądź co bądź była to noc Laughing

Ale kiedyś miałam w opisie ten o chłopakach i złamanych sercach. Najlepszy Smile

Kurcze, chyba nie ma osoby na tym forum, która dałaby tej książce mniej niż 6 w skali 10. Tak tylko się mi wydaje.
SPOILER Nie uważacie, że Patch postąpił... Niewłaściwie, nie mówiąc jej o tym, że został stróżem Marcie i całej historii o jej ojcu, biologicznym i tym drugim? KONIEC SPOILERA Aaa, i tak mu wybaczyłam. Zawsze mu wybaczę, tak sądzę Very Happy

Przez te jego ciemne włosy i zabójczą twarz oraz świetne teksty xD

valerine

Wiesz Charlotte, jak sam potem powiedział:
SPOILER podejrzewał Rixona, ale cały czas go śledził. A poza tym, był na 'warunkowym' u archaniołów, a jako że Nora nie chciała go na swojego stróża, a przyznaczyli go do Marcie, to musiał jej pilnować. Coś tam jeszcze było, że nie mógł do niej przychodzić, a Nora specjalnie nie spała, żeby go nie spotkać w snach, z tego co pamiętam Very Happy

I chyba dlatego jej nie powiedział. KONIEC SPOILERA
A ja też pomimo wszystko kocham Patcha :>

Charlotte12

No niby tak, ale mimo wszystko... Jeej, przecież ona jest jego dziewczyną. Np. Jacob w Zmierzchu też nie mógł ( i to dosłownie) powiedzieć Belli, co się z nim dzieje, ale naprowadził ją na to. Tutaj Patch postąpił głupio.
SPOILER Ale prawda z tymi snami, Nora była głupia, jak tak się broniła.
Btw, jak Patch mógł dać się pocałować Marcie?! I jej nie odepchnąć?! Nie mówcie, że na to jest racjonalne wytłumaczenie :/ KONIEC SPOILERA

Lena2511

jakoś mi się nie wydaję, żeby Zmierzch i Crescendo mogłyby mieć jakiekolwiek podobieństwo. przynajmniej autorka podążała własną drogą, a nie wzorowała się na innych tytułach.

madziula

nie pamiętam za dobrze 1. części, wiem tlyko ze starsznie mnie nudizłą i przeczytałam ją ot tak, bez zaciekawienia specjalnego, ale byłam zawiedziona. ostatnio nie miałam co czytać, wiec sciągnełam ebooka Crescendo i jets na pewno lepiej. Nora nie jest już taka glupia, Patch nie jets taki idiotycznie bezczelny, akcja idzie jakoś do przodu, nawet tajemnica się wkrada. Nawet da się to czytać Wink

następną część też na pewno przeczytam, ale nie będę na nią specjalnie czekać. Taka lekturka na ferie Wink

q1a1z1w2

Widziałam już masę razy ją w księgarni, ale jakoś się szczególnie nie rzucała. Czytałam specjalnie Szeptem drugi raz, a teraz nie mam ochoty zabrać się za czytanie Crescendo i jak w końcu postanowiłam przeczytać prędzej przeczytając recenzje to przeczytałam spoilery i muszę czekać aż zapomnę o nich ; <

sujeczka

Nareszcie i ja dołączyłam do osób, które kontynuację "Szeptem" mają już za sobą Wink

. Po właściwie samych pozytywnych opiniach byłam nastawiona na coś naprawdę mega, ale początek nieco mnie rozczarował...

martuchna483

Wczoraj skończyłam i Tak jak moja przedmówczyni mam pewne problemy z rozeznaniem się kto jest kim i co go z kim łączy i dlaczego tak a nie inaczej - jednym słowem mętlik, chyba teraz usiądę z kartką i ołówkiem i sobie wszystko porozpisuje - bo nie ogarniam.
Z tej części którą zrozumiałam - Nora mnie rozwaliła - ma charakter, nie jest ofiarą losu i to mi się podoba. Były momenty kiedy nie rozumiałam jej zachowania. Vee jeszcze bardziej ja polubiłam, Patch no to wiadomo... Ogólnie polecam
SPOILER Marcie bym udusiła gołymi rękoma za Patcha, a on biedny zmuszony z ta dziewucha przebywać. Myślałam, że Scott będzie faktycznie zły a tu taki zaskok - Rixon, no ja niedomyślna nie wpadłam na to, że on może w czymkolwiek ręce maczać a jednak.
I tak jak napisałam na początku POMÓŻCIE z tymi korzeniami Nory, no ni groma nie ogarniam[/color=white][color=red]KONIEC

lila

Super książka!!!Jestem bardzo zadowolona,że ją kupiłam.Ogólnie nie boję się powiedzieć,że jest najlepszą jaką do tej pory czytałam.Uwielbiam gdy do samego końca wszystko jest owiane cieniem tajemnicy.Oczywiście najlepsza postać to Vee,zawsze w pogotowiu i można na nią liczyć.Nie wiem tylko dlaczego,ale od samego początku polubiłam Scotta i mimo wszystkich złych sytuacji z nim nadal go lubię.Koniec jest też bajeczny,po prostu autorka wie jak nakręcić czytelnika.Ja osobiście zaczęłam krzyczeć:"jak można skończyć w takim momencie!!!".Bardzo polecam książkę innym i oczywiście nie mogę doczekać się następnej części.

herbatnikzmalin

Książka geniusz! Z czystym sumieniem można przyznać, że jest lepsza od pierwszej części. Niepokojąco wciąga czytelnika. Ja nie jestem fanką całej tej wampirzej i anielskiej mody, aczkolwiek ta książka zachwyca mnie bardzo. Ponadto (ku mojemu zdziwieniu) jest jeszcze więcej chemii między Patchem, a Norą. ^^ I naturalnie nie zabrakło fantastycznej Vee, której i tak było dla mnie za mało. Generalnie książka jest dobra. Cały koniec był trochę skomplikowany, za którym mój mózg troszkę nie nadążał... W każdym razie to wszystko zapieczętowało tylko fakt, że już wkrótce możemy spodziewać się następnej części. Oby równie dobrej!

andziaa

W końcu przeczytałam. Very Happy

Wstęp dotyczący treści książki sobie odpuszczę, bo chyba wszystko zostało już powiedziane. Wink

Zanim sięgnęłam po Crescendo trochę się bałam, że nie będzie tak dobre jak poprzednia część. Na szczęście niepotrzebnie się martwiłam. Razz

Na początku denerwowało mnie to, że pierwsze rozdziały ciągle kręciły się wokół tego, że...
SPOILER Nora widzi Patcha z Marcie ; idzie gdzieś ze Scottem, którego nigdy nie było i musł ratować ją Patch. Rolling Eyes

Ale na szczęście, po tych kilku rodziałach akcja szybko rusza i robi się dużo ciekawiej. Twisted Evil

Strasznie spodobał mi się pomysł...
SPOILER przenikania do snu.
Teraz kilka słów na temat bohaterów.
W tej części Nora pokazała nam się z zupełnie innej strony. Nie była tak bardzo naiwna i nie dawała sobą pomiatać.
Na początku strasznie denerwował mnie Scott, a jeszcze bardziej jego matka. Evil or Very Mad

SPOILER dopiero po tej scenie w tych kunelach, kiedy Scott powiedział jej jak naprawdę było z jej ojcem, kim jest, dlaczego tak się zachowywał i kiedy szczerze ją przeprosił - zyskał cień mojej symaptii. Wink

Vee była genialna. Razz

Trochę zmieniłam zdanie na jej temat, bo po pierwszej części wydała mi się baardzo głupia i pusta, ale teraz mam lepszą opinię. Vee to świetna przyjaciółka i Nora zawsze może na nią liczyć.

A co do najważniejszego wątku książki...
SPOILER Od początku wiedziałam, że coś jest nie tak z Rixonem. W poprzedniej części było go znacznie mniej i wiedziałam, że to na pewno coś znaczy. To, że zaczął się umawiać z Vee wydało mi się podejrzanie. A ta sytuacja na plaży, kiedy Nora zapytała go o Czarną Rękę i adres Patcha zyskałam już pewność. Wiedziałam, że to on był tym złym, także to, że spróbował zabić ją w tunelach nie zdziwiło mnie w ogóle jak i fakt, że to on jest mordercą ojca Nory (może poprawniej będzie powiedzieć - morderca męża matki Nory) tym bardziej. Wink

Końcowa ocena to 9/10, bo w końcu nie jest to jakaś wybitna literatura, ale czyta się bardzo przyjemnie i strasznie wciąga. Very Happy

Naprawdę nie wiem, jak wytrzymam jeszcze tyle czasu do 3 części. Razz

@lma

Po dość ciekawie moim zdaniem zapowiadającej się serii zapoczątkowanej "Szeptem" przyszło nam czekać dobry rok na kolejną część. Cały czas zastanawiałam się, czy autorka podoła wyzwaniu, czy wzrosną jej umiejętności pisarskie i czy ma dobry pomysł na fabułę drugiej części. Odpowiedź dostałam, ale może od początku.

W związku Nory i "Łatki" wszystko idzie świetnie. Nora jest zakochana po uszy w swoim aniele, idzie nawet krok dalej, wyznając mu miłość i spodziewając się wzajemnej deklaracji. Ku jej zdziwieniu, Patch nie dość, że nie mówi nic, to po prostu daję nogę. Zaczynają się kłopoty w raju? Widocznie tak. Nora na następny dzień dowiaduje się, że Patch kręci się koło jej wroga numer jeden - Marcie, a wyjaśnienia Patcha nie przekonują Nory. W dodatku wyjaśnia Norze powody, dla których jest w stosunku do niej nieco oziębły. Dziewczyna podejmuje decyzję, dość nieprzemyślaną, pod wpływem impulsu i zrywa z "Łatką". To jednak nie koniec problemów. Do miasta wraca dawny przyjaciel z dzieciństwa Scott, z którym odświeża znajomość ku niezadowoleniu Patcha. Na światło dzienne wychodzą też szczegóły śmierci ojca Nory i powiązania z tajemniczym "Czarną Ręką"...

Sam pomysł na fabułę dość dobry, ale... Właśnie ale, chcąc nie chcąc, (a bardziej nie chcąc jak chcąc) nasunęło mi się małe porównanie do "Księżyca w Nowiu", jednak fabuła poszła w innym kierunku, na co odetchnęłam z ulgą. Akcja dość wartka. Czyta się płynnie bo autorka ma przyjemny styl pisania. Książka w dalszym ciągu przewidywalna i momentami oklepana, jak to młodzieżowka i paranormal.
Przede wszystkim największy minus tej części - Nora. Bohaterka irytowała mnie przez większą część książki. Jej naiwność, głupie i infantylne decyzje sprawiały, że miałam dość. Nora sama się prosiła o kłopoty, w które oczywiście non stop wpadała. Zawsze też musiał się znaleźć bohater, który ratował "damę z opresji". I tak za każdym razem. Do znudzenia.
Patch zmienił się. Dość zaskakujące? Owszem nadal jest pewnym siebie, niekiedy chamskim chłopakiem, ale jakby nieco złagodniał. A może wypadł w lepszym świetle jak główna bohaterka?
Vee. Od początku, czyli od pierwszej części, bardzo lubię tą postać. Jest naiwna, głupiutka, ale lojalna, szczera, wierna i bardzo oddana swojej przyjaciółce. Fragmenty z nią umilały mi czas przy książce.
Mimo "jako takiej" fabuły były wątki, które bardzo mi się podobały. Przede wszystkim powiązania rodzinne Nory. Przypuszczam, że będzie to jeden z głównych powodów, dla których przeczytam trzecia część. Byłam zaskoczona takim pociągnięciem fabuły, ale myślę, że to był dobry krok.
Kolejna rzecz, która mnie rozczarowała to znowu końcówka. Nie podoba mi się jak autorka to poprowadziła. Tak przewidywalne, znowu. Natomiast sama końcówka, mam na myśli ostatnie 2 strony, mnie zaciekawiła. I wkurzyła, bo zakończono w takim momencie jak robi to zwykle Polsat czy TVN przerywając film/serial w najciekawszym momencie reklamami. Tylko, że ta "reklama' potrwa kolejny rok, bo tyle mniej więcej trzeba czekać na ostatnią ponoć część. Ja poczekam, mimo małego rozczarowania jestem bardzo ciekawa co autorka nam zaserwuje tym razem.
Tym samym polecam tą część, jednak bardziej fanom tej serii, do których sama się zaliczam, mimo wszystko jeszcze.

Ocena ogólna: 7/10

ven_detta

Mi "Szeptem" zdecydowanie nie przypadło do gustu, ale z ciekawości przeczytałam "Crescendo", żeby sprawdzić czy jest szansa na poprawę dla tej historii. A, że akurat żeby to zrobić, nie musiałam kupować własnego egzemplarza, jeszcze ułatwiło sprawę Very Happy

Hm, tak druga część była lepsza od pierwszej. Ale mam kilka zastrzeżeń, bardzo podobnych do @lmy Razz

Przede wszystkim - Nora. Jak w pierwszej części była mi obojętna, tak w tej myślałam, że zaraz przez nią zwariuję. Była beznadziejna i irytująca! Przez całą książkę!
Oczywiście, wraz z drugą częścią musi przyjść czas na rozpad związku i kryzys. Już to mnie odrzuciło, zwłaszcza, że stało się to tak nagle i z tak bezsensownych powodów, że aż nie mogłam uwierzyć w to, co się dzieje.