Cień wiatru, Gra Anioła - Carlos Ruiz Zafon

luu

"Cień Wiatru" - Carlos Ruiz Zafon.

W letni świt 1945 roku dziesięcioletni Daniel Sempere zostaje zaprowadzony przez ojca, księgarza i antykwariusza, do niezwykłego miejsca w sercu starej Barcelony, które wtajemniczonym znane jest jako Cmentarz Zapomnianych Książek. Zgodnie ze zwyczajem Daniel ma wybrać, kierując się właściwie jedynie intuicją, książkę swego życia. Spośród setek tysięcy tomów wybiera nieznaną sobie powieść "Cień wiatru" niejakiego Juliana Caraxa. Zauroczony powieścią i zafascynowany jej autorem Daniel usiłuje odnaleźć inne jego książki i odkryć tajemnicę pisarza, nie podejrzewając nawet, iż zaczyna się największa i najbardziej niebezpieczna przygoda jego życia, która da również początek niezwykłym opowieściom, wielkim namiętnościom, przeklętym i tragicznym miłościom rozgrywającym się w cudownej scenerii Barcelony gotyckiej i renesansowej, secesyjnej i powojennej.

Czytał ktoś?

Zuz@ · Wysłany: Wto 16:04, 31 Mar 2009 Temat postu:

Zamierzam ^^.
Miałam kiedys cytat z tego na opisie i strasznie mi sie podobał ,amówiłam nawet kiedys ,ale nie bylo na składzie w,iec zrezygnowałam Smile

Ale zdecydowałam ,ze kupie po maturze^^

madziula · Wysłany: Wto 16:26, 31 Mar 2009 Temat postu:

moja mama to czytała i jakos tak szczególnie zachwycona nie była Wink

Liza

czytałam już dosyć dawno, świetna książka- ta zbieranina miłości, zbrodni, psychologii, kryminału, muszę ją sobie chyba kiedyś odświeżyć Smile

blueyellow

Mam zamiar ją przeczytać, moja mama ją ma Wink

Zuz@

Kolezanka ma i pozycze za jakis czas ^^

M.

Czytałam. Super książka, chociaż na początku wydaje się nudna i chyba dopiero po 2 tygodniach do niej powróciłam, ale jak potem mnie wciągnęła to nie mogłam przestać jej czytać! :]

Agnnes

Świetna =] tylko Ci bohaterzy (ten chłopak i dziewczyna, wyleciały mi imiona z głowy) niby mieli 17 lat?? czy cos koło tego,ale zachowywali sie jakby byli duuuzo starsi, nie zeby mi to przeszkadzało tylko trudno było uwierzyc w ich wiek...

Lyria

"Cień wiatru" czytałam dosyc dawno, ale wspomnienia miłe mam Smile

Książka mi się podobała, choc wcale mi na jaką ciekawą nie wyglądała... Cały czas czekam aż druga częśc zostanie oddana do biblioteki, by ją pzreczytac Wink

M.

Druga część jest podobno bardzo podobna do Cienia Wiatru. Ale jak się z nią spotkam w bibliotece to na pewno wypożyczę. Pierwsza część była prześwietna!

xamik

W mrocznej, niebezpiecznej i niespokojnej Barcelonie lat dwudziestych, młody pisarz, żyjący obsesyjną i niemożliwą miłością, otrzymuje od tajemniczego wydawcy ofertę napisania książki, jakiej jeszcze nie było, w zamian za fortunę i, być może coś więcej... Z niezwykłą precyzją powieściopisarską i w charakterystycznym dlań, oszałamiającym stylu, autor "Cienia wiatru" ponownie przenosi nas do Barcelony Cmentarzyska Zapomnianych Książek, by obdarować nas niezwykłą intrygą, romansem i tragedią poprzez labirynt tajemnic, gdzie czar książek, namiętności i przyjaźni splatają się w mistrzowskiej opowieści.

Marx

Fajnie się czyta, w sumie obie, ale tak jakoś bez rewelacji, nie wciągnęła mnie akcja rozgrywająca się w tych książkach :]

M.

Chyba się kurde skuszę na tą Grę Anioła. Cień Wiatru strasznie mi się podobał, ale to już pisałam Very Happy

Liza

ja koniecznie muszę przeczytać Grę Anioła

ZjedzCota

Cień jest całkiem fajny, ale Gra Anioła, moim zdaniem, jest o niebo lepsza.

*_Alice in Wonderland_*

Jak na razie czytałam tylko "Cień Wiatru" tego autora ale na gwiazdkę dostałam "Marinę" i niedługo się za nią wezmę. Co do "Cienia Wiatru" to ja jestem zachwycona tą książką zdecydowanie jedna z najlepszych jakie czytałam. Ma niesamowity klimat, a i historia jest bardzo wciągająca i świetni bohaterowie szczególnie Fermin przypadł mi do gustu.

luu

"Gra Aniola" mówiąc szczerze, mnie rozczarowala, moim zdaniem nie dorównuje jego pierwszej książce, "Cień wiatru".
O "Marinie" na razie slyszalam same dobre opinie, ale pod koniec tygodnia ją dopiero dostanę.

Vishnu

"Cien wiatru" bardzo dobra ksiazka, co prawda poczatek malo zachecajacy, ale jak juz sie przez niego przebrnie to dalsza czesc sam miod Wink

Nigdy nie skusilam sie na "Gre Aniola" poniewaz dostala bardzo nieprzychylne recenzje, a ja niestety musze wybierac swoja literature bardzo dokladnie poniewaz przesylki dostaje kilka razy do roku, albo jak ktos przyjezdza z wizyta, a po angielsku nie lubie czytac.
Jednak widze, ze chyba popelnilam blad, bo zdania na temat jakosci ksiazki sa podzielone.

Lenalee

Pierwszy raz spotkałam się z książką, która wywołałaby we mnie TAKIE emocje. Na języku nadal czuję smak jej słów, w myślach cały czas mam historie i przygody bohaterów, którzy mnie wprost oczarowali. Klimat tej książki jest niesamowity, nie mogłam się od niej oderwać. Były momenty, gdy łzy nie chciały przestać płynąć, albo uśmiech sam pojawiał się na ustach. Przepiękna książka, którą mogłabym czytać jeszcze i jeszcze... Po stokroć warta polecenia! Tę książkę bez żadnych większych przemyśleń mogę dodać do ulubionych, bo z pewnością na to zasługuje. Czekałam na tę książkę rok i teraz wiem, że było warto. Były momenty, w których sama chciałabym przeczytać jakąkolwiek książkę Caraxa. Historia Juliana była tak niesamowita i realna, że czułam się, jakbym ja sama ją przeżywała. Niebanalna, zaskakująca fabuła i piękne, idealnie dopasowane (moim zdaniem) do książki zakończenie. Miłość Juliana i Penelope, która z góry została skazana na klęskę. Jestem pewna, że ta lektura pozostanie w mojej pamięci na bardzo, bardzo długo i z przyjemnością do niej kiedyś powrócę. Po raz pierwszy spotkałam się z książką, w której smutek tak dziwnie przeplata się z radością. Bardzo polecam!

"Grę Anioła" muszę przeczytać koniecznie, ale mam nadzieję, że nie będę musiała czekać na nią rok, jak było z "Cieniem Wiatru".

Leanne

Lenalee- dlaczego miałabyś czekać na nią rok?
Przecież jest już w sklepach, chyba że chodzi Ci o kasę Very Happy

.

Lenalee

W mojej bibliotece dziwnie trudno o książki tego autora, a ostatnio jakoś kiepsko u mnie z kasą (kupuję zbyt dużo książek), poza tym nie czuję potrzeby kupienia 'Gry Anioła'. ; )
Jednak mam nadzieję, że ta książka też będzie taka jak "Cień Wiatru", gdyż od tej lektury wprost nie mogłam się oderwać. Dzisiaj czytałam ją cały czas. ; )

Agnnes

U mnie w bibliotece na Grę anioła w koleje jest chyba 11 osób Smile

Po mnie, bo koleżanka chciała. Ja ją właśnie aktualnie mam w domu i zamierzam się niedługo zabrać Smile

Agnnes

Post pod postem ale co zrobić...

Skończyłam wczoraj "Grę Anioła" i szczerze mówiąc to nic nie rozumiem z tej książki, ale ona chyba nie jest po to żeby ją rozumieć.
Naprawdę nie umiem opisać o czym ona jest bo po prostu nie wiem.
Jest tu i wątek kryminalny i watek miłości i jeszcze wiele innych. Jest pełno zagadek, mnóstwo tajemnic, a najlepsze w tym wszystkich że na końcu nic nie jest wyjaśnione, a zakończenie to już zupełnie wprawia w osłupienie.
W pewnym momencie stwierdziłam że to wszystko zdarzyło się w chorej wyobraźni schizofrenika i chyba dalej tkwię w tym przekonaniu.

Uważam, że "Cień wiatru" był lepszy od "Gry anioła", ale i ta książka miała swoje momenty, szczególnie ostatnia część - wtedy całkiem nie mogłam sie oderwać. Bo na początku było wg mnie za dużo takich rozwlekłych momentów, występujących w sumie nie wiadomo po co, naprawdę uważam że można by było tą książkę trochę skrócić i skupić się na kilku najważniejszych rzeczach, a opuścić górę innych...

No ale co najlepsze w tej książce to ten niesamowity, tajemniczy klimat, taki jak w "Cieniu wiatru" i "Marinie", ta mroczna Barcelona, groźne zamczyska, straszne uliczki, ludzie - szczególnie Andreas Corelli, ale i inni osobnicy pojawiający się nagle w ciemności...
Wszystkie te rzeczy tak przemawiają do wyobraźni, że człowiek czuje się jakby sam tam był, przeżywa to wszystko, boi się razem z Davidem...
Był taki jeden moment, a raczej obraz którego chyba długo nie zapomnę:
jak pewna kobieta - Cristina w białej sukience unosi się na wodzie jeziora pod powierzchnią skutą lodem, a nad nią, na lodzie, klęczy David i nie może jej uratować, a kobieta patrzy na niego szeroko otwartymi oczami, uśmiecha się, dotyka ręką lodu, a jej włosy w wodzie falują wokół niej. Później kobieta coraz bardziej nabiera wody w płuca i opada na dno...
Straszny moment...

Tak ogólnie to "Gra anioła" jest dosyć podobna do "Cienia wiatru" a nawet ma elementy z "Mariny". Chwilami było za duzo tych "mądrych przemów", ale ksiażka mi sie podobała. Między innymi dlatego że uwielbiam taki klimat wszechobecnej tajemnicy. No i przez tą książkę to muszę kiedyś pojechać do Barcelony Very Happy

Aha i akcja GA chyba dzieje sie przed Cieniem wiatru, bo pewne dziecko które sie pojawi na końcu jest chyba głównym bohaterem z cienia wiatru.

ZjedzCota

"Gra Anioła" to, moim zdaniem nalepsza książka Zafona jaką przetłumaczyli na j. polski. "Cień Wiatru" trochę mniej mi się podobał, a "Marina" była troszkę poniżej poziomu i wydawało mi się, że na siłę autor łapał klimat z poprzednich dzieł. Trochę żałuję, że ją kupiłam. Nie wiem czy tylko ja tak mam, czy zapalonym fanom Zafona się spodoba.

Lirra

Ja tez przeczytalam ta ksiazke, i bynajmniej tego nie zaluje Very Happy

Piekna ksiazka!

To co najbardziej mi sie spodobalo w tej ksiazce to jezyk i styl pisania. Barcelona, uczucia, postacie... Tak pieknie, to wszystko bylo opisane, troche poetycznie, bym nawet powiedziala Smile

Czulam sie jak przeniesiona. Od tego wszystkiego mam ochote zwiedzic Barcelone Wink

W calej ksiazce jest taki charekterystyczny klimat. Troche mroczny, ponury... Ja bynajmniej tak to odebralam. Te zawile uliczki, opuszczona willa, cmentarzysko ksiazek, "dom" starcow... cos w tym jest.

Jesli chodzi o akcje... To sadze, ze to nie jest najwazniejszy element w tej ksiazce. Wedlug mnie tu bardziej chodzi o dekoracje, a acja jest jedynie przykrywka.

Bohaterowie - zaden z nich nie jest papierowy. Wszyscy maja w sobie cos bardzo ludzkiego. Lubie Ferrin'a, Juliana i troche mniej Daniela. Jak juz wczesniej ktos mowil - postacie sa bardzo dajrzale, jednak jak dla mnie to jest bardziej zaleta Very Happy

Mimo wszystko, sadze, ze Daniel nigdy nie chcial odnalezc Caraxa, lecz tak naprawde poszukiwal siebie samego. A zauwazyliscie, ze historie Juliana i Daniela bardzo siebie przypominaja?

Ksiazke czyta sie powoli. To nie jest ksiazka gdzie akcja pedzi z rozpedem.Jednak mimo tych wszystkich plusow, to nie jest jedna z moich ulubionych ksiazek...

Polecam!

PS: Cos zawile to wszystko opisalam...